PAMUK ŞEKER

11.BÖLÜM

Bugün kafe gerçekten çok kalabalıktı. Siparişlere yetişmekte zorlanıyorduk. Ama bu güzel bir şeydi, işler iyi gidiyordu. Mutfaktan çıktığımda abim kafeden içeri girdi. Mutlulukla gülümseyip yanına gittim. "Hoş geldin abi." dediğimde "Hoş buldum fıstık. Poyraz'la konuşmak için geldim."dedi. Ne konuşacaktı ki?

"Tamam sen geç ben Poyraz abiyi çağırayım."

Abim bir masaya oturduğunda yeniden mutfağa gittim. Poyraz abi bile kısa bir süre için mutfağa yardım etmeye gelmişti, yetişemiyorduk.

"Patron abim geldi seninle konuşacakmış."

Ona patron demek hoşuma gidiyordu. Mutfaktan çıktı. Ben de birkaç sipariş alıp götürdüm. Keşke ben de yanlarına gidebilseydim. Acaba ne konuşuyorlardı?

POYRAZ'IN AĞZINDAN

"Hoş geldin kardeşim." deyip masaya oturdum. "Hoş buldum Poyraz. İşler iyi galiba baksana tüm masalar dolu."

Gülümsedim "Öyle çok şükür." dedim. Kısa bir sessizlik olunca "Benimle konuşmak istediğin şey ne?"diye sordum. Tedirgince bakışlarını etrafta dolaştırıyordu. Söylemeye çekiniyor gibiydi. Konuyu iyice merak etmiştim.

"Aslında bir konuda fikrine ihtiyacım var. Benim için çok önemli bir konu." deyip sustu. Devam etmesi için başımı aşağı yukarı salladım.

"Ben aşık oldum!"

Gür bir kahkaha attım. O sırada Defne'yle göz göze gelmiştim.

"Onu biliyoruz zaten Egemen, dün anlamıştık."

Tam Egemen ağzını açıyordu ki Defne gelmişti. Bizim için çay ve kurabiye getirmişti. Egemen "Sağ ol." dediğinde "Afiyet olsun."deyip uzaklaştı. Eminim meraktan çatlıyordu. Defne gidince Egemen konuşmaya başladı.

"Ama bir sor kime aşık oldun diye." dedi sitemle. Sorarcasına ona baktım.

"Hiç olmayacak birine aşığım Poyraz ve ne yapacağımı bilmiyorum." dediğinde iyice meraklanmıştım.

"Kim?" diye sordum. Çayından bir yudum aldı. Ardından kısık bir sesle "Ceren." dedi. "Ne!"dediğimde sesim biraz yüksek çıkmıştı. "Yusuf'un kardeşi Ceren!" dediğimde başıyla onayladı."Ne yapacağım ben Poyraz?" dedi. O da benimle aynı şeyi yaşıyordu. "Ne diyeceğimi bilemedim Egemen." dedim.

"Unutmaya çalıştım olmuyor. Kim bilir Yusuf öğrenirse ne tepki verir?" dedi. Aslında bu benim için iyi bir durumdu. Egemen de benim gibi ona abi diyen bir kıza tutulmuştu. Benim durumumu öğrendiğinde anlayış göstermesi gerekirdi.

"Sen olsaydın Yusuf'un yerinde ne yapardın?" dedim. Bunu öğrenmek için iyi bir fırsattı.

"Mesela Yusuf Defne'yi sevdiğini söylese ne yapardım? Düşüncesi bile sinir bozucu. Onu güzel bir döverdim ve bir daha Defne'nin yüzünü bile göstermezdim!" dediğinde birkaç saniye sonra hızla gözlerime baktı. "Ya Yusuf'ta bana böyle yaparsa? Beni Ceren'den iyice uzaklaştırırsa?"diye yakındı. Ben hala ilk cümlesinde kalmıştım. Ne demek Yusuf Defne'yi severse? Defne'yi ben seviyorum!!

Kendimi sakin tutmam gerekiyordu. Bu yüzden derin bir nefes aldım. "Yani bence bu tepkiye hazır ol. Bana sorarsan duyguların olması normal bir şey. Evet o sana abi diyor ama sonuçta sen onun abisi değilsin. Ve en önemlisi de kalp bu, kimi seçeceğine sen karar vermiyorsun!" dedim. Onaylarcasına başını salladı. "Söylesem mi Ceren'e acaba?" dediğinde "Bilmiyorum Egemen ama acele etme derim." dedim. Egemen çayını kafasına dikip "Desteğin için sağ ol kardeşim. Ben artık gideyim,senin de işler yoğun." dedi ve ayaklandı. Ben de kalkıp onu gönderdim. Egemen gittikten sonra kasaya geçtim. Sanırım artık mutfak kısmını hallederlerdi.

Defne mutfaktan çıkıp yanıma geldi. "Abim gitti mi?" diye sordu. Başımla onayladığımda "Ne konuşmaya gelmiş ki?" diye sordu. Merak ettiğini biliyordum. Gülümseyip "Özel Defne!" dedim. Küskünce arkasını dönüp sipariş almaya gitti, bu hallerine bayılıyordum.

Egemen'in Ceren'i sevmesine gerçekten şaşırmıştım. Bu benim için bir avantajdı. Egemen kardeşini sevdiğimi öğrendiğinde ona sen de Ceren'i seviyorsun diyerek anlayış göstermesini isteyebilirim.

Bakışlarımı Defne'ye çevirdim. Çok güzeldi, onu çok seviyordum. Tıpkı Egemen gibi ben de unutmayı denemiştim. Kalbine göm Poyraz demiştim. Olmuyordu unutamıyordum. Ve artık unutmak da istemiyordum. Defne'yle çok güzel bir hayatımız olabilir,en azından bunu denemeliyim. Belki ailelerimiz karşı dururlar ama bununla savaşabilirim. Defne için bunu yapabilirim. Ama kocaman bir sorunum daha var, acaba Defne beni sevecek mi?

DEFNE'NİN AĞZINDAN

Çıkış saatine az kalmıştı. İşten çıkınca kızlarla buluşup düğün için elbise bakmaya gidecektik. Bunun için heyecanlıydım, zaten alışveriş yapmak beni hep heyecanlandırıyordu. Önlüğümü çıkarıp mutfaktan çıktım. Tam o anda kızlar kafeye girmişti. Aslında dışarıda buluşacaktık. "Defne biz geldik çıkalım mı?" dedi Pelin.

Poyraz abi Pelin'e bakıp "Nereye çıkıyorsunuz hayırdır?" dedi. Pelin gözlerini devirip abisinin yanına yaklaştı."Düğün için kıyafet alacağız abi." dediği esnada kafenin kapısı yeniden açıldı. Bu defa gelen abim ve Yusuf abiydi. Yusuf abi "Ooo herkes buradaymış selam millet." deyip yanımıza yaklaştı. Sonra Poyraz abiye dönüp "Çıkıyor muyuz kardeşim?" dedi. Şimdi de Pelin sormuştu Poyraz abiye. "Siz nereye çıkıyorsunuz abi hayırdır?" dedi bir yandan da gülüyordu. Poyraz abi "Biz de düğün için alışveriş yapacağız." dedi. Yani hepimiz alışverişe gidiyorduk. Ceren "O zaman hep beraber gidelim?" diye sordu. Herkes kısaca birbirine baktıktan sonra kabul etmişlerdi.

Hep beraber alışverişe gidiyorduk!