မျိုးကွဲများနှင့်ယှဥ်တွဲနေထိုင်ခြင်း

1K 153 4
                                    

Chapter 39

ကြိုဆိုပွဲ

နောက်တစ်နေ့ မနက်တွင် ဖူလီနှင့် ကျန်းရှန်တို့ အလုပ်ဆင်းရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြသည်။ သူတို့ အရှေ့ဘက်ကောင်တာသို့ ရောက်သည့်အခါ လုံခြုံရေးအစောင့်များစွာက အရှေ့ဘက်ကောင်တာမှ မိန်းကလေးများနှင့် စုပြုံပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို ဆွေးနွေးနေပုံရသည်။ သူတို့၏ အမူအရာများက လေးနက်တည်ကြည်နေသည်။

" မိုးလင်းတည်းက အတင်းပြောနေကြတာလား..."

ကျန်းရှန် သမ်းဝေလိုက်သည်။

" ဧည့်သည်တွေ မမြင်စေနဲ့ဦး မဟုတ်ရင် မင်းတို့အားလုံးကို မှတ်ချက်ရေးသွားဦးမယ်..."

" မင်းအခုထိ မသိသေးတာလား..."

လီရှစ်က ကျန်းရှန်ကို အနားဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး တိုးတိုးနေရန် ပြောလိုက်သည်။

‌" လောင်လော့ တစ်ခုခုဖြစ်လို့တဲ့..."

" လောင်လော့လား..."

ကျန်းရှန် နားမလည်ပေ။

" သူ မနေ့ညက အလုပ်ကိုမဆင်းလို့ ငါနဲ့ဖူလေးပဲ တစ်ညလုံးစောင့်နေရတာလေ သူ ဖျားနေလို့လား..."

လီရှစ်က အသံတိုးတိုးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

" သူ သေပြီ..."

" သေပြီ ဟုတ်လား..."

ကျန်းရှန်၏စိတ်ထဲတွင် မှုန်ဝါးဝါးပုံရိပ်တစ်ခု ပေါ်လာသော်လည်း ဖူလီ သူ့နားကိုလျှောက်လာသည့်အခါ ၎င်းက ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ သူ့ခေါင်းကိုပွတ်ကာ တွေးတောနေမိပြန်သည်။

ညက လောင်လော့ ငွေလာချေးတယ်လို့ အိမ်မက်မက်ခဲ့လို့များလား...

" အင်း သူမနေ့က ညနေတုန်းက ပင်လယ်ထဲပြုတ်ကျပြီး ရေနစ်သွားတယ်တဲ့... သူ့အလောင်းကိုတောင် မနေ့က ညလယ်ခေါင်ကမှ တွေ့ကြတာ... ကြည့်ရတာတော့ သူ့မိသားစုဝင်တွေက အခု ဟိုတယ်အပြင်ဘက်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ပြဿနာရှာနေတာထင်တယ်..."

" သူ မနေ့ညက အလုပ်ကိုတောင် မလာဘူးလေ သူ့မိသားစုကဘာလို့ ဟိုတယ်မှာ ပြဿနာလာရှာနေရတာလဲ..."

လီရှစ် ပခုံးတွန့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာထက်တွင် ကူကယ်ရာမဲ့သော အကြည့်တစ်ချက် ပေါ်လာသည်။

မျိုးကွဲများနှင့်ယှဥ်တွဲနေထိုင်ခြင်းWhere stories live. Discover now