chapter 167

427 93 0
                                    

Chapter 167
Imperial MeowAugust 31, 2023
Chapter 167

ဒီဘဝ



အမှောင်လောကကြီးက မနာလိုဝန်တိုမှုများ၊ အမုန်းတရားများဖြင့် အလွန်သိပ်သည်းနေသည်။ ဤသို့ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသည့် နေရာမျိုးတွင် ပေါ်လျန်ဟုခေါ်သည့်လူသားနှင့် ဖူလီက လက်ချင်းယှက်ထားသည်ကို ကျွမ်းချင်တွေ့လိုက်ရသည်။

သူ့နှလုံးသားထဲမှ အသံက ဒေါသနှင့်အမုန်းတရားများကို နှိုးဆွပေးနေကာ သူ၏ သတ်ဖြတ်လိုစိတ်ကိုပင် မြင့်တက်လာစေသည်။

ကျွမ်းချင် သူ့လက်ထဲမှဓားကိုမြှောက်လိုက်ပြီး မြေပြင်ပေါ် အားဖြင့်စိုက်ချလိုက်သည်။ အနီရောင်နှင့် အနက်ရောင်လောကကြီးထဲကို နောက်ဆုံးတွင် အလင်းတန်းများ ရောက်ရှိလာသည်။ ဝမ်လျန့်က နာကျင်စွာ အော်ဟစ်ညည်းညူလိုက်ပြီး ပုံရိပ်ယောင်များထဲမှ ထွက်လာသည့် ကျွမ်းချင်ကို ပြောလိုက်သည်။

" အသွင်ပြောင်းလဲပြီးတာနဲ့ နဂါးဧကရာဇ်တန်းဖြစ်လာတဲ့ မိစ္ဆာပီသပါပေတယ်... မင်းက အသုံးတော့ ဝင်သေးတာပဲ..."

ရုတ်တရက် သူက ကျွမ်းချင်ကို ဝန်းရံနေသည့် ပုံတူကိုယ်ပွားများစွာကို ဖန်တီးလိုက်သည်။

" ဒါလိုဆိုရင်ဝောာင် ငါမင်းရဲ့ အားနည်းချက်ကို မြင်နေရသေးတယ်..."

" အဲတော့ ဘာဖြစ်လဲ..."

ကျွမ်းချင်က ပုံတူကိုယ်ပွားအားလုံးကို ဖြတ်တောက်ပစ်လိုက်သည်။

" စိတ်ခံစားချက်ရှိတဲ့ သက်ရှိတိုင်းမှာ အားနည်းချက်ကိုယ်စီရှိတာပဲ..."

" အားနည်းချက်ရှိတဲ့သူတွေကပဲ သန်မာလာနိုင်တာ..."

ကျွမ်းချင်၏လက်ထဲရှိ ဓားမှ မျက်စိကျိန်းလုမတတ် အလင်းရောင်များ ဖြာထွက်လာသည်။ ဝမ်လျန့်ထံမှ ကြောက်မက်ဖွယ် စူးစူးရဲရဲ အသံကြီးထွက်လာကာ ကိုယ်ပွားများအားလုံး ဖုန်မှုန့်ဘဝရောက်သွားသည်။ သူ နောက်သို့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်ခန့်ဆုတ်လိုက်ပြီး အကြီးအကဲများထံမှ အမွေအနှစ်မရရှိထားသော နှစ် ၂၀၀၀နဂါးက ဤသို့ထူးချွန်ပြောင်မြောက်သည့် ကျင့်ကြံဆင့် ရှိနေသည်ကို မယုံကြည်ပုံပေါ်နေသည်။

မျိုးကွဲများနှင့်ယှဥ်တွဲနေထိုင်ခြင်းWhere stories live. Discover now