chapter 120

596 119 1
                                    

Chapter 120
Imperial MeowAugust 15, 2023
🐰Chapter 120🐉

မကောင်းဆိုးဝါး



"ကျွန်တော်ရဲ့ လက်ထောက်က နည်းနည်း ကစားမိသွားတာပါ... ကျေးဇူးပြုပြီး သူ့ကို ခွင့်လွတ်ပေးပါ လူကြီးမင်းဖူ..."

ကျွမ်းချင်က ဖူလီကို ထိုင်ခုံသို့ ဆွဲခေါ်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး အခန်းထဲမှ လူများကို သက်သောင့်သက်သာ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့အားလုံးက အရေးကြီး ပုဂ္ဂိုလ်များဖြစ်ကြသည်။ သူတို့ထဲမှ တစ်ယောက်ယောက်သာ တစ်ခုခုဖြစ်ပါက လူအများအပြားက သူတို့၏ အလုပ်ကိုဆုံးရှုံးမည် ဖြစ်သည်။

ဖူလီ ပြုံးလိုက်သော်လည်း အခန်းထဲတွင် အလင်းရောင် မကောင်းသောကြောင့် အသိမှတ်ပြု မခံရပါပေ။

အခန်းထဲရှိ လူတိုင်းက ဤအချိန်၌ ဓာတ်အား ပြတ်တောက်မှုတစ်ခု ရှိနေသည်မှာ  အလွန်သာမန်မဟုတ်သည်ကို ကောင်းကောင်းနားလည်ကြပေသည်။ သို့သော် အခြေအနေက ပို၍ အရေးကြီးလာလေလေ သူတို့က ပိုမိုတည်ငြိမ်ရမည် ဖြစ်သည်။ အထိတ်တလန့်ဖြစ်ခြင်းနှင့် ကြောက်လန့်ခြင်းက နောက်ကွယ်မှ လူအား ဤအခြေအနေကို အပြည့်အဝ အသုံးချရန် ခွင့်ပြုနိုင်မည်သာဖြစ်သည်။ ကောင်းသည်ဖြစ်စေ ဆိုးသည်ဖြစ်စေ လူတိုင်းက စီးပွားရေးလောကထဲတွင် ရောက်ရှိနေသည်မှာ အတန်ကြာနေပြီဖြစ်၍ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်သည့် ဗီဇများ ပိုင်ဆိုင်ထားပေသည်။

ပြင်ပမှ အခြေအနေကို မသိရပဲ သူတို့ကို ဝန်းရံထားသည့် လုံခြုံရေးအစောင့်များရှိပေသည်။ ဤအခန်းထဲတွင် နေထိုင်ခြင်းက အပြင်တွင် အလောတကြီး လျှောက်ပြေးနေခြင်းထက် သေချာပေါက် ပို၍ အန္တရာယ်ကင်းမည် ဖြစ်သည်။ လူငယ်ဆက်ခံသူများစွာက စိတ်အေးမှုပျောက်ဆုံးကာ ညည်းညူလာကြသည်။ သို့သော် သူတို့၏ လူကြီးများက ပြန်လည်မတုံ့ပြန်လာသည်ကိုမြင်ပြီးနောက် သူတို့သည်လည်း လက်လျော့ကာ ထောင့်ကပ်ပြီး ဖုန်းများကိုင်ကာ အပြင်မှ မှောင်မဲနေသော လျှောက်လမ်းကို ကြည့်နေကြသည်။

"ဖုန်းက..."

ဒုတိယမျိုးဆက် လူချမ်းသာတစ်ဦးက စာပို့ရန် ကျဆုံးသည်ဟူသော သတိပေးချက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူက စိတ်ဓာတ်ကျသွားလေသည်။

မျိုးကွဲများနှင့်ယှဥ်တွဲနေထိုင်ခြင်းWhere stories live. Discover now