မျိုးကွဲများနှင့်ယှဥ်တွဲနေထိုင်ခြင်း

Chapter 23

ချေးငွေ

"ဦးလေး ကျွန်တော် အဲ့ဒါ ကူသယ်ပေးမယ်လေ..."

ဖူလီ အလုပ်ဆင်းသောအခါ သူက ပညာရှိ သန့်ရှင်းရေး ဦးလေးကြီးက ဘယ်လက်တွင် ကြမ်းတိုက်တံတစ်ခုကို ကိုင်ထားကာ ညာလက်တွင် သန့်ရှင်းရေး ရေပုံတစ်ခုကိုင်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ သူချော်လဲမည်ကို စိုးရိမ်၍ ဖူလီက သွားကာ ရေပုံးကို ကူသယ်ပေးလိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပါ လူလေး..."

ဦးလေးက ဖူလီကို ပြုံးပြလိုက်သည်။

"မင်းက လူသစ် ဖူလေးလား..."

"ဟုတ်..."

ဖူလီက ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။ ဦးလေးအား သန့်ရှင်းရေးပစ္စည်းများ အခန်းထဲသို့ ကူထားပေးပြီးနောက် သူတို့နှစ်ဦးက အပြင်သို့ လျှောက်ထွက်လာရာ မိုးရွာနေသည်ကို သိသွားလေသည်။

"ခုဏတုန်းကတောင် အဆင်ပြေနေသေးတယ်ကို... ဘယ်လိုလုပ် ဒီလောက်ကြီး မိုးသည်းသွားတာလဲ..."

ဦးလေးကြီးက ဆိုလိုက်ပြီး နောက်လှည့်ကာ ပြန်ဝင်သွားသည်။ ဖူလီက ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ မကြာမီတွင် ဦးလေးကြီးက ထီးအဟောင်းတစ်ခုဖြင့် ပြန်ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။

"ဆရာကြီးယောင်... ဒီလောက်မိုးသည်းနေတာတောင် အိမ်ကို အလောတကြီး ပြန်တော့မလို့လား..."

"အိမ်က ကြောင်က ငါပြန်လာတာကို စောင့်နေမှာ..."

ဦးလေးက ရယ်မောကာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ သူ့အပြုအမူက အလွန် ကြင်နာတတ်ဟန် ရပေသည်။

"ဆရာကြီးယောင်..."

ဖူလီက ဦးလေးကြီးမှာ မိုးရေထဲသို့ လျှောက်ထွက်သွားတော့မည်ကို မြင်ကာ ခေါ်လိုက်သည်။

"ကျွန်တော် ထီးမယူလာမိလို့ အတူတူသွားရအောင်..."

"ရတာပေါ့..."

ဆရာကြီး ယောင်က ဝင်ပေါက်သို့ ပြန်လှည့်လျှောက်လာလေသည်။

"မြန်မြန်လာခဲ့ ရေမစိုစေနဲ့..."

ဖူလီက ထီးဝင်ခိုကာ ဆရာကြီး ယောင်၏ ခြေလှမ်းအတိုင်း အမီလိုက်လာခဲ့သည်။ ဆရာကြီးယောင်က ပြုံးကာ မေးလိုက်သည်။