Meltem (6)

1.6K 128 5
                                    

MELTEM (6)

Meltem, doktorun odasındaydı. Sinirle ilacını içerken sakinleşmeye çalışıyordu. İlaç kutusunu doktorun masasına sertçe bırakıverdi.

"Bu deliliğe bir son vermeliyiz," dedi kendinden emin bir ses tonuyla. Doktorun da onunla aynı fikirde olduğunu biliyordu. Ancak ikisi bir şeyler yapabilirdi.

"İnsanları organize etmeliyiz, ancak birlik olursak bir şeyler yapılabilir," dedi Dr. Ferhat, söylediklerine dikkat etmeye çalışıyordu gene de çünkü kadına güvenebileceğine emin olamıyordu hala.

"Tereddüt ettiğinizin farkındayım, ama inanın doktor, o adam artık benim sevgi dolu eşim değil. Gereği neyse ben de destek olacağım size," diye güvence verdi hemen Meltem. Sözlerinde içtendi. Kocasının artık geri dönülemez bir şekilde değiştiğini görmüştü. Onun yüzüne bile bakmaya dayanamıyordu. Masanın üzerine bıraktığı ilaç kutusuna takıldı gözü. O ilaç yüzünden başlamıştı her şey, kocasını bu hale getirenin belki de kendisi olduğunu düşündü.

"Bora ile konuşacağım, o diğerlerini ikna edebilir. İnsanları arkamıza alabilirsek eşinin bu deliliğine karşı çıkabiliriz. Ama burada önemli olan nokta planlarımızın o atkuyruğu saçlı adamlarına ulaşmaması, yoksa Reis bizi de düşman belleyebilir ve sizi bilmem ama beni öldürmekten çekinmeyecektir."

Doktora karşı çıkamıyordu, kasaba neler yaptığını görmüştü. Yine de onu anlamaya çalışmıştı. Kolunu kaybettiğinde insanların onu dinlemeyeceğinden korkmuş ve otoritesinin sarsılmasına müsaade etmek istememişti ne olursa olsun. Askerlerin gelişiyle beraber her şeyi geride bıraktıklarını sanmış, nasıl da kendisini kandırmıştı. Kocasının yine ona geri döndüğünü düşünmüştü, ne aptaldı. Midesi bulanarak karnını tuttu, eşinin ona yaklaşmasına izin vermişti. Şimdi o anlar aklına geldikçe kusacak gibi oluyordu. O adam onu öpmüş, ona dokunmuştu ve o buna izin vermişti. Aklından uzaklaştırmak istiyordu bunu, ama öfkesi buna izin vermiyordu.

"Dikkatli olun doktor. Bu adamlar korkuyorlar, kocamın yapabileceklerini gördüler. Bu yüzden adımlarımızı çok dikkatli bir şekilde atmamız gerekiyor. Şüphelendiği an her şey biter."

"Uyarılarınızı ciddiye alacağım, merak etmeyin Meltem hanım. Kocanız beni zaten yeterince korkutuyor."

Meltem, eşinin yanına dönmesi gerektiğini hatırlattı kendine. O yüze nasıl bakacaktı bundan böyle bilmiyordu ama şüphelenmemesi için onun yakınlarında olmalıydı. Ayağa kalktı ve doktoru bir kere daha dikkatli olması yönünde uyardıktan sonra odasından çıktı.

Koridorun sonunda Reis'in adamlarından biri olan Alper duruyordu. Meltem'i görünce: "Nerelerdeydiniz? Reis sizi arıyor," dedi kızgınlıkla. Saatlerdir onu arıyordu.

Meltem sakin olmaya çalışarak ilaç kutusunu gösterdi: "Doktorun yanındaydım, alerjimle ilgili konuşuyorduk."

Alper ikna olmuşa benziyordu, geçmesine izin verdi. Meltem de yanından elinden geldiği kadar sakin bir şekilde geçti, en azından öyle olduğunu düşünüyordu çünkü elinin titrediğini ve ilaç kutusunu düşürmek üzere olduğunu fark etmemişti bile. Alper bunu fark etmişti ve kadını uyardı: "İlacınızı düşürmek üzeresiniz. Reis onları bulmak için çok uğraştı, dikkat edin."

Meltem adama gülümsedi zoraki bir şekilde ve hemen uzaklaştı yanından. Reis'in odasının önüne gelince durdu, içeri girmesi gerektiğini biliyordu ama o adama bakmaya dayanamıyordu. Ondan uzak durmasından şüphelenecekti belki, yine de bu riski almayı tercih etti yalancıktan yakın davranmaya çalışmaktansa ve hastayken yattığı odaya gitti. İçeri girince de anahtarla odasını kilitledi ve biraz uyumaya çalıştı.

VaroluşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin