Mevcut durumlardan dolayı bir süredir buralarda değildim. Bölümün üzerinde de çok duramadım.
75 gün oldu Filistin'de katliam başlayalı. Fakat bu 75 gün önce değil, 75 sene önce başlamıştı. Maalesef çok sayıda kayıp var ve çoğunluğu çocuklardan oluşuyor. Amasız, fakatsız, nedensiz mazlumun yanındayız. Direnişin özgürlükle bitmesi umuduyla!🇵🇸
Keyifli Okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍀
Sıcak bir ağustos günüydü. Öğlen vakti güneş tam tepede olduğundan dışarı çıkmaktan imtina ediyorduk. Hem cildim mahvoluyordu hem de güneşin başıma geçmesinden endişe ediyordu Renan Talas. Bir kere güneş başıma geçmiş, benimle o ilgilenmiş. Bir daha aynı şeyi yaşamak istemiyormuş vesaire gibi laflarla beni buna ikna etmişti. Geçen sene yayla zamanlarında başıma güneş geçtiğinde beni taşıyıp bana serum takmıştı, ondan bahsediyordu. Bende ısrarcı olmamıştım.
Salondaki koltuktaydık. Ben yarı yatar pozisyonda internetten bir şeyler bakınırken o hemen ayak ucumda kitap okuyordu. Ayaklarımı kucağına bırakmıştım, hiç ses etmeyince geri çekmemiştim. Bir yandan ayak bileklerime küçük baskılar yaparken bir yandan kitabını okuyordu. Çocuklarla alakalı bir kitaptı ama bakmamıştım tam olarak ne anlattığına. Ben kendimi kitap sevdalısı sanıyordum ama onun bulduğu her boşlukta eline bir kitap aldığını görünceye kadardı bu.
Duha ve Aram abinin nişanına iki hafta vardı. Bir yandan Duha'ya elbise ararken bir yandan da çeyizindeki eksikleri tamamlıyorduk. Çeyiz noktasında annem ve Güldem nene güçlerini birleştirmişlerdi, Beylem Hanım da onlara destek oluyorlardı. Ben daha çok internetten beğendiğim şeyleri Duha'ya gösteriyor, o da beğenirse sipariş ediyordum. Cüzdan olarak sevgili kocamı kullanıyorduk ama bundan hiç şikayetçi değildi. Kardeşinin düğünü içinde birikim yaptığını söylemişti.
Renan Talas, abim ve Selahattin abi fırsat buldukça bahçedeki parkı yapmaya devam ediyorlardı. Renan iki haftadır tadilat olduğunu söyleyerek işe gitmese de Evren amcama yardım ediyordu. Bir aylık olan Eva biraz huysuz olduğundan yardıma ihtiyacı vardı amcamın.
Bebeğim tam üç aylık olmuştu. Dün muayene için gitmiştik. Erik büyüklüğündeydi, hayati organlarının tamamı oluşmuş ve hareket kabiliyeti gelişiyordu. Çok heyecan verici ve yürek titretici bir süreçti. Her ultrasona girdiğimde yüreğim pır pır ediyordu ama sakin kalmayı başarabiliyordum. Sarhoşa dönen kişi genelde Renan Talas oluyordu. Sakin bir görüntü çizse de eli ayağı titrediği için yarım saat kadar hastane bahçesinde oturmuştuk çünkü araba süremez duruma gelmişti. O hali gözümün önüne gelince gülmeden edemedim.
"Neye gülüyorsun?" diye sordu kitap sayfasında gezinen kızıl kahve gözlerini bana çevirirken.
"Hiç." dedim konuyu açmayarak. Onunla dalga geçmem hoşuna gitmiyordu. Dün güldüğümde, 'İlk kez baba oluyorum, benimle alay etme.' Demişti hafif kızar bir tonda.
