Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üç Hürel/ Güle Ninni
🍀
Gece açlık hissiyle araladım gözlerimi, saat ikiyi geçiyordu. Tek kişilik yatağa iri yarı bir adamla sığmak pek kolay olmadığından sıkışmıştım. Hem konforsuz hem konforlu bir uykuydu, acıkmasam idare edebilirdim ama epey acıkmıştım. Dayanamayıp kalktım yataktan, mutfağa geçtim.
Yarım saat sonra odama döndüğümde Renan yastığımı kolunun altına çekmiş, uyuyordu. Renan, diye seslendim omzunu dürterken. Birkaç seslenmemin ardından gözlerini araladı, hızla doğruldu yattığı yerden.
"Ben yaptım zaten. Kremalı makarna yaptım. Yalnız yemek istemiyorum."
Derin bir nefes alırken yüzünü ovuşturdu. Biri beni bu saatte bunun için uyandırsa canına okurdum muhtemelen. Ama o bir şey demeden doğruldu, uzanıp komodindeki gözlüğü aldı.
"Özür dilerim."
"Niye?"
"Uyandırdım ya bu saatte."
"Dileme. Yürü hadi, bakalım nasıl olmuş makarnan."
"Güzel oldu, senin sevdiğin gibi kaşar da serptim üstüne."
Mutfak masasına geçtiğinde makarna koyduğum tabakları taşıdım. Tabağını önüne bıraktığımda uykulu gözlerle duvardaki çerçevelere bakıyordu. Masanın başına oturup fotoğraflara bir göz attım. Çocukluğumuzdan fotoğraflardı işte. Mezuniyetlerden, yarışmalardan, gezmelerden hatıralar...
"Çirkin..." dediğinde dudaklarım büzüldü. Tabaktaki makarnasını alt üst ederken sırıtarak bana bakıyordu.
"Çok güzel olduğum için kıskanıyorsun beni, değil mi?" dediğimde istifini bozmadan sırıtmaya devam etti. "Güzelsin desene." Hala sıcak olan makarnadan bir çatal aldı. Kendi tabağımdan yerken ısrarla yüzüne bakıyordum. "Demeyecek misin?"
"Güzelmişsin," dedi, makarna sarıyordu çatalına. "Şimdi daha güzelsin. Benimle yaş aldıkça daha da güzelleşeceksin."
Dudaklarım kıvrılırken elimdeki çatalı bıraktım, bir kolumu boynuna sarıp uykulu yüzüne uzandım. Yanağını çevirdiğinde elmacık kemiğine büyük bir öpücük bıraktım.
