BANA UNUTMAYI ÖĞRET

11-Kimsesiz

|Jungle -Emma Louise|

"Yaşam , harekete geçmekten ziyade doğru anı beklemekti belki de."
🩷
***

Etrafında ki kalabalığa surat asmamaya dikkat ederek bakıyordu.Adının Sedat olduğunu bildiği komiser, ağabeyini tutmuş gündem hakkında birkaç şey soruyor ve fikirlerini alıyordu.Dışarıdan gören biri onları öğretmen öğrenci sansa haksız da sayılmazdı aslında.

Nazlı'nın annesi kapalı bir kadındı.Çektiği sürme gözlerini daha da ön plana çıkarmış sanki onlarla değil Leventle  ilgilenirmiş gibi bir hali vardı.

"Abla neden Umayla beni tanıştırmadın daha önce ? Ya baksana şuna çok tatlı."

Adının duru olduğunu öğrendiği kız eve girer girmez Umay'a sarılmış ve daha önce olmadığı kadar soruya maruz kalmasına sebep olmuştu.Ondan aldığı ilk izlenim dayanılmaz olduğu gerçeğiydi.

"Umay pek sosyal değil canım ondan ."

Nazlı göz ucuyla babasına bakıp kardeşinin elini tuttu sus artık dermiş gibi ama hiç susacak gibi durmuyordu.

"Umay'a taşındığını söylemiştin değil mi ?Artık sık sık size gelirim.Ay abla ne vuruyorsun ya ?"

Umay duyduğu sözlerle başından aşağı kaynar sular döküldüğünü hissetti.Bir tanesine katlanamazken ikisine nasıl katlanacaktı ki ?Birden ağabeyinin önceden birlikte adının anıldığı kadın geldi aklına.O kadınla tanışmıştı. Dünya da gördüğü en asil ve en umursamaz kadın olduğuna emindi.

O kadın dışarıya karşı ne kadar umursamaz olursa olsun ,ağabeyine  nasıl nazik ve sevgiyle yaklaştığını hatırlıyordu.Bir an o kadınla olsa böyle bir durumla karşı karşıya kalıp kalmayacaklarını düşündü.Belki de ailesiyle düğünde tanışırlardı.Ağabeyinin eş seçimleri oldu olası Umay'ın sinirini bozmuştu.

"Kızım ne taşınmasından bahsediyor kardeşin?Bize niye söylemedin?"

Nazlı ölümcül bakışlarını kardeşine yolladığında , kardeşi elini ağzına götürüp Mahçupca gülmüş Umay'a göz kırpmıştı.Yaptığı tek şey göz devirmek olmuştu genç kızın.

"Anne size söyleyecektim ama fırsat olmadı ."

Annesi ellerini önünde bağlayıp Nazlıya bakmaya devam etti.O sıra sedat komiserin dikkatini çekecek olucak ki onlara yaklaşmıştı bile."Bunu yeni mi öğreniyorsun melek sen ?Ben günler önce öğrendim."

Ağabeyi bıyık altı gülmüştü.Sinirinin bozulduğunu hissetti.Hayatını çeşitli yollardan izleyen dedesi yetmiyormuş gibi birde bu adam mı çıkmıştı başına?Daha neler olacaktı başka ?

"Hepiniz biliyordunuz ve bana söylemediniz öyle mi ?Aşk olsun çok gücendim."

Melek teyze ayağa kalkmış ve salonda oturan herkese kötü bakışlarını atmaya başlamıştı.

"Anne valla söyleyecektim unuttum özür dilerim."

"Ay bende mi umaylarda kalsam okuluma da yakın hem ."

Umay neredeyse ağlayacaktı.Korumalar iki katına çıktığı için hiç kaçmayı denememişti ancak bunlarla yaşamaktansa bileklerini kesip öteki dünyaya erkenden gitmeyi yeğlerdi.

"Sen sus eşek sıpası."Melek teyze kızının başına hafifçe vurup çıkışa doğru yürümüş ve kapının önünde durmuştu.Onları evden mi atacaktı? Eğer böyle yaparsa kesinlikle Umay çok memnun olurdu .

"Ne yapıyorsun melek ?"

Sedat komiser ayaklanmış karısının yanına koşar adımlarla gitmişti bile .Karısı göz devirmişti sadece."Dışarıda bekleyen gençleri eve davet edeceğim yazıktır aç aç beklemesinler."