"Bir cesedi sırtlamış ufacık bir ruhsun sen."dedi adam geçmişinde yaşamaktan geleceğe bir türlü tutunamayan kıza.
Ve kız ekledi ."Çünkü acı hissedilmeyi talep eder."
Sonra iki farklı ruh; olacaklardan habersiz,sonsuza dek birbirine kırmızı bir kader...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🩷
Umay'ın DNA testini öğrenmesi kesinlikle Tolgaya ayak işi yaptırmaktan haz alması yüzünden olmuştu. Adam hem parasını yiyor hem de kardeşiyle arasına kara kedi gibi giriyordu.
Aksi gibi küçük kız kardeşi onunla kavga ederken kafasının içinde yalnızca 'ergenlerle mücadele.' cümlesi geçip duruyordu. Eh iç sesi haksız sayılmazdı da. Tepkisi normal olsa bile son sözlerine kadar ettiği kavgayı umursamamıştı.
'Adını değiştirince açılarının değiştiğini zanneden adam.' Böyle mi düşünüyordu gerçekten? O sözleri duymak bütün enerjisini silip götürmüştü. Bir dağ gibi yıkılmaz derken küçük bir ateş bütün dağı yakıp kül etmişti sanki.
Arabaya elinde kedi çantasıyla giden kız kardeşine baktı. Gitme diyememişti ona. O son sözlerinden sonra özür dileyemeyecek kadar kırgın hissetmişti kendini.
Yıldırım amcaya durumu anlatırken Umay'ın sözleri tekrar kafasında dönüp durmuştu. Her şeyi eline yüzüne bulaştırmıştı.
