"Seni öldürürüm Demir! Öldürürüm!"
"Tabii ki öldürürsün ama sen beni öldürmek yerine, ailene umut olacaksın ve benimle evleneceksin. "
Mideme kramplar giriyor, bildiğin kıvranıyordum. Nefesimi yettiremediğim için bir elimle kapıdan destek alırken...
Hem de hiç erinmeden yeni bir açıklamayla geldi hfdhgdfh Şaka şaka korkmayın bildiğiniz halis muhlis yeni bölümle geldim.
Şimdiden yıldıza basarak oylamayı unutmayınız.
Arada bir yorum yaparsanız da kitapla ilgili neler hissettiğinizi anlamış olur, nerelerde tam olarak sinirlendiğinizi bilir, ona göre daha fazla o tarz sahne yazarım : ) Biliyorum, biliyorum söylemenize gerek yok her zaman ki gibi merhamet dolu bir kalbe sahibim, canım kalbimin merhametiyle bazen ben bile baş edemiyorum : ))
Şaka bir yana sadece size takılmayı seviyorum.
Bu bölümü; hayatıma okur olarak girmekle kalmayıp, üstüne üstlük tatlı tatlı kavgalarıyla ömrümü yiyen ay pardon ömrüme neşe katan SeraKskin ve onun çakır gözlü Sinan'ına armağan ediyorum.
Aramızda kalsın ciddi anlamda beni yiyorlar ama ne yapacaksınız çok seviyorum iki deliyi de ❤️
Öyleyse keyifli okumalar...
.
.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mavi Gökyüzü Bey; Yavuz Selim AKMAN
Öfkeyle yerimden ayrıldığım zaman çocuklar, beni durdurmaya çalışıyorlardı ama öyle büyük bir öfkeydi ki bu, o adamın ağzını burnunu kırmadan içimden atabileceğimi sanmıyordum ve Beyza'nın benim bile kollarıma böyle atılmamışken, yabancı bir adama bu şekilde sarılmasına anlam veremiyordum.
Selin, "Demir dur!" diye bağırınca ikisi de birbirlerine sarılıp, bana doğru baktılar. Beyza'nın gözlerinin içi adama bakarken gülüyor, beni gördüğü halde sarılmaya devam ediyordu.
Sol elini bana doğru uzatırken "Bu da benim kıskanç kocam, büyük bir ihtimalle seni dövmeye geliyor." dediğinde yanındaki adam gülmeye başladı.
Yanına gidip uzattığı elini tuttum ve onu hızla kendime doğru çektim.
"Benden başka hiç kimse sana dokunamaz. Sen sadece benimsin!"
Gözlerinin içine bakarken öfkeyle söylediğim cümleye karşılık olarak tebessüm etmeye devam ediyordu.
"Sen öyle san damat bey, onunla arama sen bile giremezsin. Buna asla müsaade etmem."
Duyduğum cümle vücudumdaki öfkenin daha fazla alevlenmesine neden olduğunda adama saldırmak için Beyza'yı kollarımdan ayırdım ama Beyza, hızla beni durdurup, araya girdi.
"Sakin ol Demir. Yavuz Selim, Halit amcamın oğlu."
Beyza kuzenleriyle bile arasına mesafe koyuyor, yakın temastan kaçınıyordu. Trabzon'da kaldığım sürece buna çok dikkat etmiştim ve küçücükte olsa bir temasta bulunmadıklarını görmüştüm.
