HANİFTAM (Dağ Çileğim)

53🍓 "SINAV"

Yoğun bir bayram gününden herkese merhaba can okurlar.

Söz verdiğim gibi bayramda bölümü yayınlıyor ve hepinizin bayramını kutluyorum❤️

.
.
.

"Tabii ki yakışıklı kocan ve onunla yaşadıklarımızı bir türlü unutamadığım için..."

Evet şu an bu konuşmanın beni ne kadar etkileyip, evliliğimi nereye doğru savuracağını çok merak ediyordum; çünkü ben, Demir'in değiştiğinden tam anlamıyla emin olup, geçmişinde yaptığı hataları bile bile birbirimize aşık olduğumuz için bu evliliğe geri dönüş yapmış, böylesi bir durumda olası ihtimalleri defalarca kez gözden geçirmiştim.

İşte şimdi gözden geçirdiğim olası ihtimallerden bir tanesi karşımdaydı ve ben, bunun gibi kişilerin artık ilişkimizden çalmasına müsaade edecek değildim.

Düşüncelerden sıyrılıp, omuzlarım bu kadının karşısında hiç düşmeyecek şekilde omurgamı biraz daha dik hale getirdim ve karşımdaki kadının gözlerinin içine baktım.

"Biz eşimle, böyle acınası durumlarla çok sık karşılaştığımız için bir klinik açtık. İstiyorsanız sizi de bedava tedavi altına alabiliriz. Tek yapmanız gereken isim, soyisim ve adres bilgisi vermeniz. Sizi evinizden teslim alacak, sizin gibi bu süreci kişilik kaybıyla atlatmaya çalışan bir çok kadınla beraber gözetim altına alacağız."Bakışlarımı kısa süre üzerinde gezdirdikten sonra konuşmama gülümseyerek devam ettim. "Korkmayın ama kliniğimizde hiç yabancılık çekmezsiniz, genelde orada bulunan insanlarda sizin gibi pervasız oluyorlar."

Sözlerimden sonra yüzündeki o ifadeyi kaybedip, kaşları çatıldı. Aramızda gerçekleşen savaşın o da farkında olmalı ki sözlerimin onda hiçbir yara açmadığını göstermek adına hemen kendini toparlayıp, kahkaha ile birlikte gülmeye başladı.

"Bakıyorum da karı, koca aşırı derecede düşüncelisiniz." Yüzündeki gülümsemeyi silip, meraklı bir ifade ekledi. "Peki arada bir Demir, oraya uğrayıp hepimizle özel olarak ilgilenecek mi? Yemeklerimizi ve ilaçlarımızı, onun ellerinden alacak ve özel ilgi göreceksek buna fazlasıyla değer."

Duyduğum cümle midemin bulanmasına neden olsa da bu kadının karşısında dik durmak, cümleleri ile beni yaralayamayacak olduğunu ona göstermek zorundaydım.

"Şimdi iki türlü hizmetimiz var. Birinci hizmetimiz sadece sağlıksal süreci kontrol altına almak ama anladığım kadarıyla siz bunu değil, ikinci hizmetimizi seçiyorsunuz. İkinci hizmetimizde de gururunu ayaklar altına alacak kadar küçülmüş kişilere, onlar için özenle ürettiğimiz haset tasmalarını takıp, sırasıyla direklere bağlıyoruz. Demir'de karşılarına geçip onlara kemiklerini atarak özenle ilgileniyor."

Şu sözleri ağzımdan çıkardığım için ben, karşımdaki hemcinsim adına utanmışken onda utanma namına hiçbir ifade göremiyordum. Söylediklerim karşısında kahkaha atarak, arkaya doğru yaslandı ve oturduğu sandalyeye iyice yayıldı. İki elini birbirine dolayıp, tekrar konuşmaya başladığı zaman onun gururdan yoksun cümleleri bünyeme ağır gelmeye başladı.

"Diyorum ya yeter ki o ilgilensin, her şey benim kabulüm diye."

Duyduğum cevaptan sonra gerçek anlamda üzülmüştüm. Neden bir kadının, bu kadar güzelken kendini küçük düşürdüğünü bile anlamaz ruhsuzlukta, hasetlik duygusunun esiri olduğunu bir türlü idrak edemiyordum. Oturduğum yerde hafif öne doğru eğilip, dirseklerimi dizlerimin üzerine koydum ve iki elimin parmaklarını bir bir arasından geçirdim.

"Gerçekten sizin adınıza üzgünüm hanımefendi. Burada benimle bu şekilde konuştuğunuzda benden eksilen hiçbir şey olmuyor." Söyleyeceklerimi sindirmek adına tekrar derin bir nefes aldım. "Eskiden Demirle harika bir ilişkiniz olduğunu farz edelim, gerçekten bir adam için kendinizi böylesi düşürmeye değer mi? Size onca ağır cümleleri kurduğum için ben utanmışken, siz o cümleleri nasıl kendinize yakıştırır ve hâlâ 'Yeter ki o ilgilensin her şey kabulüm' diye kendinizi küçük düşürmeye devam edersiniz. Üzgünüm ama benim, sizin için yapabileceğim hiçbir şey yok."