HANİFTAM (Dağ Çileğim)

37🍓 "UÇAN BALON"

Yazarınız geldiiii.

Hem de sizi ihmal etmemek için sınavdan çıkmış yorgun bir savaşçı olsa da dinlenmeden bölüme asıldı ve sonunda bölümü bitirdi.

Öyleyse kocaman bir tebriksss bana : )

Lütfen yıldıza basıp, yorum yapmayı unutmayın. 

O halde keyif dolu okumalar.

.

.

.

"Tatlım sana isminle sesleneceğim bir pozisyonun yok, alt tarafı basit bir kişisel asistansın. Hem senin ne gibi önemli işin olabilir ki?"

Acaba kafasından aşağıya su mu döksem, yoksa yemeğin gelmesini bekleyip, gelen yemeği mi döksem diye içimden geçirirken besmele çektim; çünkü şeytan bana çok pis gaz veriyordu. Çektiğim besmele ile içimdekileri bastırmam, karakterime yakışır şekilde davranmam gerektiğinin farkındaydım.

"Toplantı benim için bitmiştir. Bu dakikadan itibaren, bünyemizdeki başka tasarımcı arkadaşların çizimleriyle ilgilenmeniz gerekiyor!"

Arzu Dikmen'in yüzünü alan şaşkın ifade yerini korkulu ifadeye bıraktığı zaman masadan kalktım. Benimle beraber Demir'in de kalkması karşı tarafa giden mesajı çok daha güçlü bir hale getiriyor, daha dik görünmeme yardımcı oluyordu; ta ki Demir'in ağzından çıkan sözleri duyana kadar.

"Büyük bir iş ortaklığından bahsediyoruz karıcığım, ortak noktada buluşulabilir."

Demir'in sesiyle birleşen cümle, içimdeki öfkeyi beslediği halde kaşlarımın çatılmasına bile izin vermedim ve şu an, bu kadının karşısında verecekte değildim. Hissettiklerime inat yüzümü öfkeden uzak bir ifadeye getirdiğimde son sözü ikisinin değil, benim söyleyeceğimi bilmeleri gerekiyordu.

"Sence benim, paraya ihtiyacım var gibi mi duruyor Demir?" Alaylı sesime eşlik eden gülümsemem Arzu Hanımın yüz ifadesinde gezinirken cümleme gözlerinin içine bakarak devam ediyordum.

"Hadi diyelim ki paraya ihtiyacım var. Bir kuruş param olmasa bile, karakterden yoksun insanlarla çalışmam mümkün değil."

"Beyza Hanım kusura bakmayın. Lütfen oturun, gerekirse sizden özür dilerim. Bu anlaşmaya kesin gözle baktığımız için bir çok yerle anlaşma sağlayıp ta geldik."

Arzu Hanımın gözünde, ne çabuk Beyza Hanım olmuştum. İnsanları pozisyonuna göre değerlendiren ve en önemlisi de küçümseyen birisiyle benim çalışmam imkansızdı. Kadının dediğine cevap bile vermeden, masadaki Melisa ve Bade Hanıma elimi uzattım. "Sizlerle tanıştığıma memnun oldum hanımlar." diyerek dik duruşumu bozmadan tokalaşıp, yanlarından ayrıldım.

Bakış açılarından çıkan yüzümdeki sahte gülümseme oradan silinmiş, yerine içimdeki öfkeyi yansıtan bir aynaya dönüşmüştü. Yüz ifademle bir şeylerin yolunda gitmediğini anlayan Yağız, ayağa kalkıp beni karşıladı. O hiçbir şey sormadı ama yolunda gitmeyen şeylerin olduğunu kolaylıkla anladı.

Masaya geçip oturduğumda Selin, ne olduğunu sordu. Gözüm o esnada Demir'e kaydı. Ayağa kalkmış, kadınla tokalaşır vaziyette bir şeyler söylüyordu. Kaşları çatık olsa da o pozisyonda uzun süre durması canımı daha fazla sıkmaya yetmişti. Söz konusu ben olunca, bir erkek bana bakamazdı ama söz konusu oysa kur yapan kadınlarla bile uzun uzadıya tokalaşabilirdi.

"Karakter yoksunu insanlara tahammülüm hiçbir zaman olmadı ve olmayacak. Ancak bu kadar dayanabildim Selin."

Kafamı önüme çevirip, Selin'e cevap verdikten iki üç dakika sonra Demir geldi. O gelene kadar o tarafa bakmamak için kendimi zor tutmuş olsam da aynı pozisyonda konuştuklarını cama yansıyan görüntüden net bir şekilde görmüştüm ve bu gördüğüm daha fazla öfkelenmeme neden olmuştu.