"Seni öldürürüm Demir! Öldürürüm!"
"Tabii ki öldürürsün ama sen beni öldürmek yerine, ailene umut olacaksın ve benimle evleneceksin. "
Mideme kramplar giriyor, bildiğin kıvranıyordum. Nefesimi yettiremediğim için bir elimle kapıdan destek alırken...
Kadın zorla ancak o kadar konuşabildi. Cesaret bulması için biraz daha tebessüm ederek "Lütfen çekinmeyin." dedim.
"Yenge!"
Çaresiz bir sesle ettiği yenge hitabı içimi acıtmış olsa da onun yanlış eve geldiğini düşündüğüm için "Yenge derken?" diye sordum.
Sorduğum soru karşısında titremeleri artınca elinde puset olduğunu fark ettim. Zoraki kendini toplamaya çalışıp "Ben Derin." dedi.
"Üzgünüm, Derin adında birini tanımıyorum ama iyi görünmüyorsunuz hanımefendi. İçeriye girip, ısınmak ister misiniz?"
Konuşmalarımdan sonra kadının gözünden bir damla yaş süzülürken, gözleri acıyla kapandı. Kızı annesinin o halini görünce üzülmüş bir şekilde ayağına sarıldı.
"Çok özür dilerim yanlış bir şey mi söyledim? İyi görünmüyorsunuz, lütfen içeriye geçelim."
Cümlemden sonra gözlerini açıp ardından hızlı bir şekilde gözyaşlarını sildi. O kendini toplamak için çabalıyordu ama bu ne sesine, ne de yüzüne yansıyordu.
"Sizi rahatsız ettim... Sanırım gitsem daha iyi olacak."
Onun o halini görünce kalbimin acıdığını hissettim. Gitmek için arkasını döndü ama onu bu şekilde göndermem imkansızdı.
"Lütfen sizi bu şekilde göndermem mümkün değil, çok üzgün görünüyorsunuz. Yapabileceğim ne varsa sizin için elimden geleni yaparım."
Kadın yönünü değiştirmeden "Gitmeliyim." dedi. Arkasından dışarıya çıktığımda kızı bana doğru dönüp, tekrar annesine döndü.
"Anne, Demir dayımın karısı gerçekten çok güzelmiş."
Kadın kızının kafasını okşadıktan sonra "Hem de çok." deyip kızını elinden tuttu.
Duyduğum sözleri yanlış anlamam imkansızdı. Küçük kız Demir dayım demişti. Demir'in varlığından bile haberdar olmadığım bir kardeşinin olduğunu bilmek beni şaşırtmıştı. O ruh halinden çıkıp yanlarına gittim.
"Derin çok üzgünüm... Demir'in kız kardeşi Derin, sensin değil mi?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demir'in kardeşi, Derin ARSLAN (Çok güzel ya 🤤😋🙃🙈)
Kafasını hızla döndürüp bana baktı. Gözlerindeki acıya, umut eşlik etmeye başladığında titreyen dudakları yukarıya doğru kıvrıldı.
"Benden sana bahsetmişler!.." Derin bir nefes alıp yüzüne minnet dolu bir ifade yaydığı sırada "Beni silmemişler." dedi ama bu cümlesini daha çok kendine söylüyor gibiydi.
Onun ismini veya varlığını daha önce bir kez bile duymamış olsam da kalbini kırmamak adına cümlelerimi dikkatli seçmek zorunda olduğumu biliyordum. Yanıma doğru gelmeye başladığında "Ben zorlu günlerden geçtim ve hâlâ ağır ilaçlar kullanıyorum. O da unutkanlık yapıyor, lütfen kusuruma bakmayın..." dedim ve elimle evi gösterip konuşmaya devam ettim.
