Chapter 13🍬

1.2K 216 3
                                    

Chapter 13

ဘတ်စ်ကားဂိတ်မှထွက်လာသည့်အခါ ရွှီလော့ယန်က သူ၏သရုပ်ဆောင်နေမှုအားချက်ချင်းပင်ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူ့လည်ပင်းသူကိုင်ကာ "ချီးပဲ...ကျွန်တော် မေး‌ကိုမြှောက်ထားတာ တအားမြင့်သွားတယ် အဲ့ဒီအနေအထားအတိုင်း ထိန်းထားဖို့ ကျွန်တော်လည်ပင်းက အကြောတက်တော့မတတ်ပဲဘဲ" ဟုပြောလိုက်၏။

ပြောနေရင်းဖြင့်လည်း သူက ချီချန်အန်း၏အမူအရာအားလည်း အကဲခတ်နေလိုက်သေးသည်။

ထိုသူ၏အမူအရာတွင်ပြောင်းလဲမှုတစ်စုံတစ်ရာအား မမြင်ရသည့်အခါမှသာ၊ ရွှီလော့ယန်က အလျင်အမြန်ပင် သူ့လက်ကိုမြှောက်ကာ ထိုသူ့လက်ထဲမှ ခရီးဆောင်အိတ်ရဲ့မောင်းတံအား ဆွဲယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုမျိုးဟန်ဆောင်ကာ ရွှင်လန်းစွာပြုံးပြလိုက်၏။

"ပြန်လာတာ‌ကြိုဆိုပါတယ်"

ထို့နောက်သူက "အလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်ခဲ့ပါတယ်"ဟုပင် ပိုပိုသာသာလေးဟထပ်ထည့်ပြောလိုက်သည်။

ရှည်လျား‌ပင်ပန်းလှသည့်ခရီးစဉ်ကိုဆိုလိုသည်လား၊ သူယခုလေးတင်ပဲ ရိုက်ကူးပြီးစီးသွားတဲ့ ပင်ပန်းသည့်အလုပ်ကိုဆိုလိုသည်လားတော့ မသဲကွဲချေ။

ချီချန်အန်းမှာ ရှပ်အင်္ကျီအဖြူနှင့် အမည်းရောင်ဘောင်းဘီရှည်ကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားဆဲဖြစ်ပြီး သက်တောင့်သက်တာပင် ဗွက်အိုင်အပေါ်မှခင်းထားသော ခြေလှမ်းကျောက်များပေါ်ရပ်နေရင်းမှ သူ့မျက်ခုံးများအား ပင့်လျက်ဖြင့်အမေးစကားဆိုလာသည်။

"တဆိတ်လောက်...အကြိုအပို့လုပ်တဲ့ ဗန်ကားက ဘယ်မှာလဲ"

ရွှီလော့ယန်မှာ စက္ကန့်ပိုင်းမျှလေလျှော့သွားသည့်ပူဖောင်းကဲ့သို့ဖြစ်သွားရ၏။

"အိုး...ဗန်ကားလား...ကျွန်တော်စားလိုက်ပြီလေ"

သူက သူ့ရဲ့ရုတ်တရက်စပရိုက်သရုပ်ဆောင်မှုက ချီချန်အန်းကိုထိတ်လန့်သွားစေမည်ကို ဆင်ခြင်မိကာ ရှက်သွားရသည်။

"ကျွန်တော်နဲ့အတူ လိုက်ပြီးသရုပ်ဆောင်ပေးတဲ့မစ္စတာချီကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now