[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်)

Extra 2

🍬Chapter 125[ Extra-2 ]

နေ့လည် နှစ်နာရီခန့်အချိန်၊ ရွှီလော့ယန်မှာ အဖြူရောင် တီရှပ်နှင့် ဂျင်းဘောင်းဘီကို ၀တ်ဆင်ထားပြီး စိတ်ဓာတ်တက်ကြွစွာဖြင့် ခရီးသည်ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်နေခဲ့သည်။

ချီချန်အန်းက သူ့အား ထိုင်ခုံခါးပတ်ကို ကူပတ်ပေးလိုက်ကာ၊ "နျောင်နျောင်၊ ဘာတွေများ ‌အတွေးနက်နေတာတုန်း..." ဟုမေးလေ၏။

အိမ်မှထွက်လာသည့်အချိန်ကတည်းက ရွှီလော့ယန်မှာ အတွေးရေယာဉ်ကြောထဲ နစ်မြှုပ်နေခဲ့ခြင်းပင်။

"ငါ ယိကျင်ကျင်း ကိုရွတ်ဖတ်နေတာ တိုက်ပွဲမစခင်၊ ကြွက်သားတွေကိုသန်မာပြီး ရိုးတွင်ခြင်ဆီထိပါ ခိုင်မာနေစေဖို့ အချိန်ယူနေတာ ငါတို့ရင်ဆိုင်ရမယ် အရမ်း အင်အားကြီးတယ် ဒါကြောင့် ငါ့အနေနဲ့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားရမယ်လေ..."

ရွှီလော့ယန်က အလွန်တရာကိုမှ ဖြောင့်မှန်သည့်လေသံဖြင့်ပြောလာသည်။

"ခဏနေ ငါတို့ ကတ်ကစားတဲ့အခါ၊ အနိုင်ရဖို့ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးရမှာ ဒီတော့ ချန်အန်း၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကို ကတ်တွေ မပေးပစ်နဲ့နော်...ငါ့အတွက် တမင်တကာကြီး အရှုံးမခံနဲ့နော်..."

ချီချန်အန်းက သူ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်များကို ကွေးညွှတ်လိုက်ကာ၊ ကားစတီယာရင်ပေါ်မှ လက်ကိုရွေ့ကာ၊ သူ့‌ဆံပင်လေးများကို ပွတ်သပ်ပေးလာလေသည်။

"ကောင်းပါပြီ သွားရအောင်၊ ပွစိလေးရာ..."

ယဲ့ရှန်ရှန်၏ နေအိမ်သို့ ရွှီလော့ယန်က ကြိမ်‌ဖန်မနည်းရောက်ဖူးလေသည်။ သို့နှင့်သူက လမ်းညွှန်တစ်ဦးကဲ့သို့ ဦးဆောင်လမ်းပြလာလေ၏။

ကားသည် ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်သို့ရောက်ရှိပြီး ကိုယ်ပိုင်လမ်းတစ်ခုပေါ်သို့ မောင်းနှင်လာကာ နောက်ဆုံးတွင် ဂိတ်ပေါက်တစ်ခု၌ ရပ်သွားခဲ့သည်။

ကားပေါ်မှဆင်းလာသည်နှင့် အဖြူရောင် V ပုံသဏ္ဍာန် အင်္ကျီလည်ပင်းဖြင့် ဆွယ်တာအကြီးကြီးတစ်ထည်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် ယဲ့ရှန်ရှန်အား ရွှီလော့ယန် လှမ်းတွေ့လိုက်ရသည်။ သူက မြက်ခင်းပြင်ပေါ်တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေကာ ဘာလုပ်နေမှန်းမသိရပေ။