Chapter 120

299 42 0
                                    

🍬Chapter 120

ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် ရွှီလော့ယန်၏Weiboအကောင့်၌ "albumထွက်ဖို့ပြင်ဆင်နေတယ်"ဆိုသည့်ပိုစ့်တစ်ခုတက်လာသည်။သိပ်မကြာခင် 'ရွှီလော့ယန် albumအသစ်အတွက်ပြင်ဆင်နေ'ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်က ခေါင်းကြီးပိုင်း hotsearch ၃ခုထဲမှတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။

Gym၌ ရွှီလော့ယန် ပြေးစက်ပေါ်ကနေဆင်းလိုက်သည်။

သဘတ်ဖြင့် နဖူးပေါ်ကချွေးတွေကိုသုတ်လိုက်ပြီး ကျန်းသုန့်ကို

"ကျန်းကော ကျွန်တော်တို့ hot searchမ၀ယ်ထားဝာာသေချာရဲ့လား၊ဒါက ၁ရက် ၂ရက် ၃ရက် ၄ရက် ၅ရက်မကတော့ဘူး၊ကျွန်တော်ဘာလို့ hotsearchထဲမှာရှိနေသေးတာလဲ "

သူကပြောရင်းနှင့် နည်းနည်းမောနေလေသည်။ လက်ဖြင့်ချွေးတွေကိုသုတ်လိုက်တဲ့အခါ၌ သူကြွက်သားတွေတောင့်တင်းလာတာကို တွေ့တော့ သူပျော်သွားရသည်။

"မ၀ယ်ပါဘူး ၊ငါမ၀ယ်တာ ကြာလှပေါ့၊မင်းနာမည်ကြီးလာတာကိုလည်း သိရဲ့လား "

ကျန်းသုန့်က လည်ချောင်းငုံဆေးကို သူ့အားပေးလာသည်။

"မင်း အလေးချိန်ဘယ်လောက်တတ်လာပြီလဲ "

ရွှီဘော့ယန်က ငုံဆေးအခွံကိုခွာလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်သည်။

ပြီးနောက် ပြုံးလိုက်ရင်း လက်၃ချောင်းထောင်ပြကာ "သုံးပေါင်"ဟုပြောလိုက်သည်။

ဖျော်ဖြေပွဲကျင်းပဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးချိန်မှစ၍ ရွှီလော့ယန်က သူ၏နေ့စဉ်အချိန်ဇယား၌ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရမည့်အချိန်ကိုထည့်သွင်းခဲ့သည်။ဖျော်ဖြေပွဲ၌ သီချင်းဆိုပြီးကရတာ အတော်လေးကိုပင်ပန်းလှသည်။ သူဤအတိုင်းသာ စင်ပေါ်မှာဖျော်ဖြေပါက မူးလဲသွားမှာဆိုးရသည်။နောက်ထပ်ကိစ္စတစ်ခုကတော့ သူ အင်္ကျီချွတ်လိုက်ပါက ခန္ဓာကိုယ်တွင်နူးညံ့သည့်အသားများပဲရှိပါက သူသေလောက်အောင် ရယ်ခံရလိမ့်မည်။ သူ့မျက်နှာကို အဖတ်ဆယ်ချင်သေး၏။

"မဆိုးပါဘူး ချီးကျူးထိုက်ပါတယ် "ကျန်းသုန့်ကခေါင်းငုံ့၍ဖုန်းစခရင်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး အခြေအနေကိုတင်ပြလာသည်။

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now