[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်)

Chapter 48🍬

🍬Chapter 48

------------

အရင်ဆုံးတုန့်ပြန်လာတဲ့သူကတော့ ကျန်းသုန့်မဟုတ်၊ ဘီစကွတ်စားနေတဲ့ လုတိ ဖြစ်လေသည်။

သူက ရွှီလော့ယန်အားကြည့်လိုက်ကာ အံဩတုန်လှုပ်သွားရပြီး အထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ဖြင့် ဆိုလာ၏။

"ကျွန်တော်.....ရွှီကော.....ကောက..ချီလူကြီမင်း..."

ရွှီလော့ယန်က ကြင်နာစွာဖြင့်သူပြောချင်သည့်စကားအား စာစီရန်ကူညီပေးလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ရွှီကောက ချီလူကြီးမင်းကို အများကြီးသဘောကျနေတာ"

လုတိမျက်နှာထက်၌ ထူးဆန်းပြီးအံဩနေတဲ့အမှုအရာတစ်ခုရှိနေကာ "သောက်ကျိုးနည်း ငါအိမ်မက်မက်နေတာပဲဖြစ်ရမယ်"ဟုပြောလိုက်ပြီးနောက် ရွှီလော့ယန်ကိုကြည့်လိုက် ကျန်းသုန်ကိုကြည့်လိုက် လုပ်နေပြီးနောက် ရွှီလော့ယန်အားပြန်ကြည့်လေသည်။

သူ့ပုံပန်းသွင်ပြင်က ဘီစကွတ်အကြေကဲ့သို့ တစ်စစီဖြစ်သွားရပြီး "ဒါပေမယ့် ကောတို့က အနုပညာအသိုင်းအဝိုင်းထဲက သံချေးမတတ်တဲ့ညီအစ်ကိုလိုဆက်ဆံရေးမဟုတ်ဘူးလား"

ထိုမေးခွန်းအားမေးလိုက်သည့် လုတိကစိတ်ထဲမှာတော့ယူကျုံးမရဖြစ်နေသည်။

ရွှီလော့ယန်အနောက်ကိုသူ့သေချာပေါက်နေ့တိုင်းလိုက်နေတာပါ၊ဘယ်လိုလုပ် သူအရိပ်အမြွတ်လေးတောင်မတွေ့ရတာလဲ၊သူပဲကန်းနေတာလား ဒါမှမဟုတ် ရွှီကောကပဲကောင်းကောင်းဖုံးထားနိုင်လို့လား။

လုတိ၏နုနယ်လှတဲ့နှလုံးသားလေးအား ဂရုစိုက်ပေးရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီးနောက် ရွှီလော့ယန်က စကားလှသွားအောင်ပြောလိုက်သည်။

"မင်း ဒီလိုမျိုးနားလည်လို့ရတယ်၊ ကောကသံချေးမတတ်တဲ့သံမဏိဖြစ်နေတုန်းပဲ၊ဒါပေမယ့် သံတော့သံပဲ ကောက သံကြိုးခွေတော့ဖြစ်သွားတယ်၊‌ကွေးပြီး စက်ဝိုင်းလိုဖြစ်အောင်လိမ်သွားလို့"

"......"

လုတိက ခဏလောက်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

လုတိနှင့်ယှဉ်ရင် ကျန်းသုန့်ရဲ့ပုံစံကအတော်လေးကိုတည်ငြိမ်လှသည်။