Chapter 91

555 82 0
                                    

🍬Chapter 91

နောက်တစ်နေ့၌၊ ရွှီလော့ယန်က နေမွန်းတည့်သည်အထိ၊ အိပ်မောကျနေလေသည်။ သူ့မျက်လုံးများပွင့်သည်နှင့် ပထမဆုံးလုပ်သည့်အရာမှာ၊ သူ့အား ချီချန်အန်းရေးပေးထားသည့် စာကိုဖတ်ခြင်းပင်။ စာက သိပ်မရှည်ပေ။ သူက ခုနစ်ကြိမ်၊ရှစ်ကြိမ်မျှ ထပ်ခါထပ်ခါဖတ်လိုက်ပြီး၊ တစ်ခေါက်ဖတ်ပြီးတိုင်း၊ စောင်အောက်သို့ဝင်ပုန်းကာ တိတ်တဆိတ်ကြိတ်ရယ်ရင်း နောက်ထပ်တစ်ခေါက် ထပ်ဖတ်ပြန်သည်။

ချီချန်အန်း၏အကူအညီဖြင့် အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် သူ့အိမ်တွင်းစီးဖိနပ်ကိုစီးကာ ရွှီလော့ယန်က အိပ်ရာမှထ၍ သွားတိုက်ရန်ပြင်လေသည်။ သို့သော်၊ သူ့ဖုန်းမြည်သံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် ပါးစပ်ထဲ သွားတိုက်တံကိုထည့်လျက်နှင့် ချီချန်အန်း၏အမည်ကို အော်ခေါ်လိုက်ရာ၊ မကြာမီဘဲ သူ့ဖုန်းက သူ့လက်ထဲသို့ ရောက်လာလေ၏။

"ငါ ကျန်းသုန့်ပါ"

ချက်ချင်းပင် ရွှီလော့ယန်က ဖုန်းစပီကာကို ဖွင့်လိုက်သည်။

"ကျန်းကော၊ ကျွန်တော် သွားတိုက်နေတုန်း ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ..."

"အရေးကြီးတယ် ငါမင်းဆီ ဇာတ်ညွှန်းတစ်ခုပို့လိုက်တယ် သေသေချာချာဖတ်ပြီးတော့ ချက်ချင်းငါ့ဆီအကြောင်းပြန်ပေး ...မင်းဝင်ပြီး သရုပ်ဆောင်ချင်တယ်ဆိုရင်၊ ငါ့အင်္ကျီလက်တွေကိုပင့်ပြီး တိုက်ပွဲဝင်ပေးမယ်..."

ကျန်းသုန့်က ဤမျှလောက် စိတ်အားထက်သန်နေသည်ကိုမမြင်ရတာ အလွန်ကြာပြီဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ထဲမှ အမြှုပ်ဖြူဖြူများကို ထွေးထုတ်ကာ၊ ရွှီလော့ယန်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"ကောင်းပြီ...ကောင်းပြီ...ကျွန်တော်ဖတ်ကြည့်ပြီး ပြန်ပြောမယ်လေ..."

သွားတိုက်၊မျက်မှာသစ်ခြင်းကို အလျင်အမြန်လုပ်ဆောင်ပြီးနောက်၊ ရွှီလော့ယန် ဇာတ်ညွှန်းကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ပထမဆုံးစာမျက်နှာကိုမြင်လိုက်သည်နှင့် အဘယ်ကြောင့်ကျန်းသုန့်က ဤမျှမီးတောက်နေမှန်းကို သိလိုက်ရသည်။

"ချန်အန်း ဒါကတစ်ကယ်ကြီး ဒါရိုက်တာ တုရွမ်လန်ရိုက်ထားတာပဲ..."

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now