[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်)

Chapter 110

Chapter 110

သူ့မျက်လုံးတွေက ဗလာကျင်းနေပြီး နောက်ကျောကမူ ကွေးကွေးလေးဖြစ်နေသဖြင့် ခြောက်သွေ့နေတဲ့ ဆောင်းဦးလေထဲမှာ သူ့ကိုယ်လေးက ပိုပြီးပိန်ပါးသွားပုံပေါ်နေသည်။ သူက စစ်တုရင်အရုပ်တွေကို သေသေချာချာကြည့်နေပြီး ခဏအကြာမှာတော့ သူတို့ကို နေရာတကျပြန်ချထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် အဆက်မပြတ်စိုက်ကြည့်နေရင်းမှ စစ်တုရင်ခုံကနေ သစ်သီးဓားတစ်ချောင်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်တော့သည်။ 

အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ချိန်ပြီးနောက်၊ သူသဘောကျတဲ့ အနေအထားကို ရွေးလိုက်သည့်ဟန်၊ သူ့လက်ကမူ တည်ငြိမ်နေကာ ဓါးကို သူ့လက်ကောက်ဝတ်နေရာ၌ ဖိထားလိုက်၏။
    
ဤအခိုက်အတန့်တွင် သူ့ရဲ့ တိတ်ဆိတ်ကာဗလာဖြစ်နေသော မျက်၀န်းတွေထဲတွင် စူးစမ်းလိုစိတ်၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုနှင့် တောင့်တမှုများ တဟုန်ထိုးထွက်ပေါ်လာကာ နောက်ဘာဆက်ဖြစ်မည်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်။
    
ထိုအချိန်တွင်၊ မုန့်ဟွာကျန်း၏ အသံထွက်လာသည်။

"ခဏရပ်မယ် အထူးအဖွဲ့တွင်၊ ငါးမိနစ်၊ ငါးမိနစ်ကြာပြီးမှပြန်စမယ်"
    
ရွှီလော့ယန်က ထိုင်နေရာမှ မလှုပ်ရှားသလို သစ်သီးဓားကိုလည်း သူ့လက်ထဲမှ မချပေ။ အထူးအဖွဲ့၏မိတ်ကပ်ပညာရှင်ရောက်လာပြီး၊ သူ့လက်ကောက်ဝတ်တွင် ဒဏ်ရာအတုပြုလုပ်ကာ သွေးပမာဏလုံလောက်အောင် စီစဉ်ပေးပြီးနောက် ညာလက်ကို မြှောက်ကာ မုန့်ဟွာကျန်းအား လက်ဟန်ပြလိုက်၏။

""အချိန်နှင့်နေရာကို ​ပြန်သွားခြင်း" ၈၇၃ကြိမ်မြောက်“
    
ထို့နောက် ရွှီလော့ယန် စစ်တုရင်ခုံထက်အသာ လှဲချလိုက်ပြီး သွေးထွက်နေတဲ့ ဒဏ်ရာကို တစ်ချိန်လုံး စိုက်ကြည့်နေကာ ခဏအကြာတွင် သက်သာရာရသွားသလို သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းထက် အပြုံးတစ်ခု ဖြစ်တည်လာတော့သည်။
    
ကင်မရာက အပေါ်တက်သွားပြီး မှန်ဘီလူးအကျိုးသက်ရောက်မှု ပိုကောင်းမွန်​စေရန် အပေါ်မှ မှန်ဘီလူးအသစ်တစ်ခုကို ထပ်မံတပ်ထားသည်။ 

မုန့်ဟွာကျန်းက ထရပ်ပြီး "သတ်သေတဲ့ နေရာကို ရှင်းမယ် လော့ယန်က အင်္ကျီထူထူထပ်၀တ်ထား အအေးမပတ်စေနဲ့"
    
ရွှီလော့ယန်က ပြန်ဖြေလိုက်ပြီးနောက် သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်ကာ ဒဏ်ရာအတုကို ကူညီဖြေရှင်းပေးဖို့ အထူးအဖွဲ့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်ကို တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ကုတ်အင်္ကျီအရှည်လာပေးတာကို တွေ့သဖြင့် လက်လှမ်းပြီး ယူလိုက်သည်။