Chapter 31 🍬

817 148 0
                                    

🍬Chapter 31

------------

ရွှီလော့ယန်က သွားရမယ့်နေရာရောက်တဲ့အထိတစ်လမ်းလုံးအိပ်လာခဲ့သည်။ကားတံခါးကိုဖွင့်ကာ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့အပြင်ကိုထွက်လိုက်တော့ အအေးဒဏ်ကြောင့် ချက်ချင်းနိုးနိုးကြားကြားဖြစ်သွားရသည်။သူကြည့်ကောင်းချင်ယောင်တောင်မဆောင်နိုင်တော့ဘဲ အမြန်ခေါင်းကိုငုံပြီး လေကာအင်္ကျီကိုကြယ်သီးအကုန်တပ်လိုက်ကာ သူ့ကိုယ်သူ အင်္ကျီဆယ်ထပ်လောက်သာပတ်ထားလိုက်ချင်တော့သည်။

ကားတံခါးပွင့်လာတော့ နောက်ခုံမှာထိုင်နေတုန်းဖြစ်သည့်ချီချန်အန်းက လေအေးကိုရှူပြီး ချောင်းနှစ်ချက်ခန့်ဆိုးလိုက်သည်။

ရွှီလော့ယန်က သူ့ကိုစိုးရီမ်တကြီးကြည့်နေတာ တွေ့တော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပြုံးပြလိုက်ကာ"အဆင်ပြေပါတယ်"

"မပြေပါဘူး၊ ရာသီဥတုကအရမ်းအေးလွန်းတယ်"

ချီချန်အန်းရဲ့မာဖလာကို ရွှီလော့ယန်ကူပြင်ပေးလိုက်ပြီး

"လုတိကို ကျွန်တော်တို့အတွက်လမ်းရှင်းခိုင်းလိုက်မယ်၊ဟိုတယ်ထဲမြန်မြန်၀င်ရအောင်"

သို့ပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက် မီဒီယာသတင်းထောက်တွေကြားထဲကနေဖြတ်ကျော်လာရုံလေးပဲရှိသေး ပွဲစီစဉ်သူတွေ စီမံပေးထားသည့်ဟိုတယ်ထဲကိုရောက်တော့lobbyမှာစောင့်နေတဲ့၀န်ထမ်းတွေရဲ့၀န်းရံခြင်းခံလိုက်ရသည်။ရွှီ‌လော့ယန်ကဓာတ်လှေကားထဲမ၀င်ခင်လေး ချီချန်အန်းကိုနှုတ်ဆက်ချိန်လေးသာရှိလိုက်သည်။

ဓာတ်လှေကား တံခါးပိတ်သွားပြီး ငါးစက္ကန့်လောက်တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် ရွှီလော့ယန်တစ်ယောက် Stylistမုလန်ဆီကနေ ဘက်ပေါင်းစုံတိုက်ခိုက်ခံလိုက်ရသည်။

"ဆံပင်ကကြမ်းနေပြီ conditionerနဲ့hair maskမသုံးတာ ဆယ်ရက်၊လ၀က်လောက်ရှိနေပြီမလား၊မျက်လုံးအောက်ကအညိုကွက်ကိုတောင်မဖုံးနိုင်တော့ဘူး နင့်ကိုကြည့်ရတာ သုံးပေါင်လောက်တတ်လာတယ်ထင်တယ် မျက်နှာတောင်ဝိုင်းလာသေး"

မုလန်ကပိန်ပိန်ပါးပါးဖြင့် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအနက်ရောင်အင်္ကျီကို၀တ်ဆင်ထားပြီး ဆံပင်တိုတိုဖြင့် စမတ်ကျပြီးထက်မြက်သည့်ပုံပေါက်သည်။သူမက ရွှီလော့ယန်အား အပေါ်အောက်နှစ်ကြိမ်တိတိကြည့်လိုက်ပြီးသရော်လိုက်သေးသည်။

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now