Chapter 23 🍬

1.1K 197 1
                                    

Chapter 23

------------

ငါဒီမှာရှိနေရုံနဲ့တင် အဆင်ပြေတယ်တဲ့လား....

ချန်အန်း၏စူးရှသည့်အကြည့်များကြောင့် ရွှီလော့ယန်မှာလည်ချောင်းထဲမှ အနည်းငယ်ခြောက်သွေ့သွားပြီး သူ့နှလုံးခုန်သံကိုပင် ပြန်ကြားနေရသည်။

သူဘာပြန်ဖြေရမှန်းမသိသည့်အချိန်တွင် ရုတ်တရက် သူ့နောက်ဆီမှ ဒါရိုက်တာကျန်းရဲ့ အသံထွက်လာ၏။

"လော့ယန် ညစာစားဖို့ ဘာလို့ မလာတာလဲ“

ဤအခိုက်အတန့်တွင် ရွှီလော့ယန်သည် မသိစိတ်က သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ သူ့နှလုံးသားထဲမှ ထူးဆန်းသည့်ခံစားချက်ကို လျစ်လျူရှုလိုက်သည်။ သူက ဒါရိုက်တာ ကျန်းနှင့် ဇာတ်ညွှန်းရေးဆရာ ချန်ကျင်းကို ပြန်ကြည့်ကာ ပြုံးလျက် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"ဒါရိုက်တာ ကျန်း ဆရာချန် ဘယ်လို တိုက်ဆိုင်မှုလဲ"

ချီချန်အန်းက အနည်းငယ်စိတ်ပျက်မိသွားသော်လည်း သူဘာကိုစိတ်ပျက်မိတာလဲ သို့မဟုတ် ရွှီလော့ယန်ထံမှ မည်သို့တုံ့ပြန်မှုမျိုးလိုချင်တာလဲဆိုတာကို သူမသိပေ။

ချီချန်အန်းက သူ့စိတ်တွေကို ထိန်းထားပြီး ချဉ်းကပ်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

"ဒါရိုက်တာကျန်းက စခရင်ပိုင်းဇာတ်ညွှန်းရေးဆရာဖြစ်လာတာလား.."

အဖြူအမည်း အားကစား မော်ဒယ် ဝတ်စုံ၀တ်ဆင်ထားသော ဒါရိုက်တာ ကျန်း က ဂုဏ်ယူစွာ လက်ကိုဝှေ့ယမ်းပြသည်။

"ဒီလူနှစ်ယောက်ကို ညစာအတူစားဖို့ ဖိတ်ရမလားလို့ငါအခုထိ ဇာတ်ညွှန်းရေးဆရာနဲ့ဆွေးနွေးနေတုန်းပဲရှိသေးတယ် ဒါပေမယ့် ဒီမှာ တွေ့လိမ့်မယ်လို့တော့ မမျှော်လင့်ထားဘူး...ဘာလို့ စားပွဲတစ်ပွဲထဲကို လာမထိုင်တာလဲ ဒီနေ့ ငါ့ကျွေးပါ့မယ် အ၀သာစားကြ...လာ...“

ရွှီလော့ယန် ရယ်မောလျက် ပြောလိုက်သည်။

"အဆင်ပြေလိုက်တာဗျာ"

သူက ချန်အန်း၏ လက်ကောက်၀တ်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး

"ဒါရိုက်တာ ကျန်းက အရမ်းမိုက်တာပဲ.... အလုပ်တွေပြီးလို့ အခုမှစားကြသောက်ကြတော့မလို့တဲ့လေ....ဟီးဟီး ကျွန်တော်တို့ ဒီအခွင့်အရေးကို လုံး၀ ဆုပ်ကိုင်ရမယ်"

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now