Chapter 93🍬

407 65 0
                                    

🍬Chapter 93

အိမ်ရှေ့တံခါးကို ဖွင့်လိုက်သောအခါ၊ ချီချန်အန်းဖွင့်ထားခဲ့သည့် အိမ်ထဲမှ နွေးထွေးရောအလင်းရောင်က ထွက်ပေါ်နေသည်။ တံခါးကိုပိတ်လိုက်ရင်း ရွှီလော့ယန်ဖိနပ်ကိုလဲစီးနေကာ၊ ကြိတ်ရယ်နေမိသည်။ သူ့ခံစားချက်လေးက ပို၍ကောင်းလာ၏။

အိမ်မှာ သူ့ကိုစောင့်ပေးနေတဲ့လူတစ်ယောက်ယောက်ရှိနေတယ်...

ထိုအတွေးလေးကပင် ရွှီလော့ယန်ကို ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရပြုံးစေမိသည်။

အသံများကြားသဖြင့် ချီချန်အန်းကထွက်လာသည်။ သူက အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီကိုအပေါ်ကြယ်သီးနှစ်လုံးဖြုတ်ထားကာ နက်ကတိုင်ကလည်း လျော့ရဲရဲသာစည်းထားသဖြင့် ပေါ့ပေါ့ပါ့ပါးနှင့် သက်တောင့်သက်သာဖြစ်စေသည့်ခံစားချက်မျိုးပေးစွမ်းလေသည်။ သူက ရှေ့သို့ကိုင်းကာ ရွှီလော့ယန်ကိုနမ်းလိုက်သည့်အခါ၊ ခြေရင်းတွင်ချထားသည့် အပြာရောင်တောက်တောက်အိတ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဒါက ဘာလဲ"

ရွှီလော့ယန်က တုံ့ဆိုင်းနေကာ အကြည့်လွှဲလိုက်ရင်း "ရှန်ရှန် ငါ့ကိုပေးလိုက်တာ" ဟုဖြေလိုက်၏။

လျှို့ဝှက်လက်နက်များအပြည့်ပါသော အိတ်အကြောင်း ဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲဟု သူတွေးနေစဉ်၊ ချီချန်အန်းက အိတ်ကို ငုံ့၍ယူလိုက်ကာ၊ သူ့အစားအထဲသို့ သယ်သွားပေး‌လိုက်သည်။

နေရာမှာပင် ရပ်နေကာ၊ ရွှီလော့ယန်က အသည်းအသန်ကိုပင် "ချန်အန်း...လွှတ်လိုက်...ငါပဲ သယ်ခဲ့မယ်" ဟု အော်ပြောချင်နေမိသည်။

တစ်ဆယ့်တစ်နာရီထိုးသည့်အခါ၊ အိပ်ခန်းမီးများကို ပိတ်လိုက်၏။ ချီချန်အန်းက ကုတင်ပေါ်တက်လာချိန်တွင်၊ စောင်အောက်၌ကွေးနေသော ရွှီလော့ယန်က သူ့အနားတိုးလာကာ စကားမပြောဘဲ သူ့ခါးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။

သူက ရယ်မောလိုက်ပြီး "နျောင်နျောင်၊ မင်းချစ်ဖို့ကောင်းအောင် လုပ်နေတာလား..." ဟုမေးလိုက်သည်။

"အင်း" ရွှီလော့ယန်က ဗလုံးဗထွေးဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။

အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ၊ သတ္တိများစုစည်း၍၊ ချီချန်အန်း၏ညအိပ်ဝတ်စုံကော်လာဆီသို့ လက်လှမ်းကာ၊ ကြယ်သီးများအားလုံးကို ခပ်သွက်သွက်လေးဖြုတ်လိုက်သည်။ မတော်တဆ၊ သူ့လက်က ချီချန်အန်း၏ တင်းမာနေသည့်ကြွက်သားများကို ပွတ်တိုက်မိသွားရာ၊ သူ့လက်ဖဝါးပြင်တစ်ခုလုံး ပူဆင်းသွားရသည်။ သူက မနေနိုင်ဘဲ ထပ်ပြီး ထိတွေ့လိုက်မိပြန်သည်။

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now