Chapter 28🍬

911 145 3
                                    

Chapter 28
------------

အခု ည၁၂နာရီထိုးနေပြီဖြစ်ပေမယ့် ချီချန်အန်း လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကိုးလွှာကသူ့အခန်းမီးလင်းနေသေးသည်။ရွှီလော့ယန် မအိပ်ခင် သူ့ကိုကောင်းသောညပါဟုပြောပြီးမှ သူ့အခန်းထဲပြန်ဖို့ စောင့်နေတာ အသေအချာပင်၊

သူ၏စိတ်ခံစားချက်တွေဟာ မြေကြီးထဲကနေထွက်လာတဲ့အပင်တွေလိုမျိုး ထိန်းချုပ်ရခက်‌နေသည်။

ချီချန်အန်းက ခဏလောက်စဉ်းစားနေပြီးတော့မှ ချီချန်ယင်း၏ဖုန်းနံပါတ်အားနှိပ်လိုက်သည်။

" ချန်အန်း " ချီချန်ယင်း၏အသံဟာ အစတည်းကအမြဲတည်ငြိမ်ပြီးခပ်တိုးတိုးဖြစ်သည်။

သို့ပေမယ့် သေချာနားထောင်ပါက အံအားသင့်နေဟန်ကို ဖုံးကွယ်ထားလေသည်။

ချီချန်အန်းက သူ့စိတ်ခံစားချက်တွေအားထိန်းထားရန်ကြိုးစားပေမယ့် သူအသံထဲ၌စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့အရိပ်အယောင်အား မဖုံးထားနိုင်ပေ။

"ကော ကျွန်တော် တစ်ယောက်ယောက်ကို သဘောကျမိသွားပြီထင်တယ်"

ယခုလိုပြောလိုက်တော့ သူမျက်လုံးရှေ့က မြူခိုးများကင်းစင်သွားကာ သူမထိန်းနိုင်ဘဲ ပြုံးမိလိုက်လေသည်။

ဟုတ်တယ် သူ့ကိုချစ်မိသွားလေပြီ...။

ဖုန်း၏တခြားတဖက်ကချီချန်ယင်းကတော့ ခဏလောက်တိတ်သွားကာ "သူက ဘယ်လိုလူမျိုးလဲဆိုတာပြောပြလို့ရလား"

ချီချန်အန်းက အေးအေးလူလူ ထိုင်ခုံပေါ်မီလိုက်ကာ သူ့မျက်လုံးတွေက ရွှီလော့ယန်ရှိနေတဲ့အခန်းပြတင်းပေါက်ကိုသာစိုက်ကြည့်နေလျက် စကားလုံးတွေတောင်မှမစီနိုင်တော့။

"သူကအရမ်းနွေးထွေးတယ် သူနဲ့ရှိနေရရင်ပျော်တယ်၊သူကကျွန်တော်ကိုဆိုဂရုစိုက်တယ်၊ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကိုပြန်ပြီးဂရုစိုက်ပေးချင်တယ်၊သူ၀မ်းနည်းနေတာမျိုးမဖြစ်စေချင်ဘူး၊ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူခံစားနေရတာကိုမကြည့်ရက်ဘူး"

ချီချန်အန်းက မျက်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းမှိတ်လိုက်ကာ

"သူပြုံးနေတာကိုမြင်ရတာသဘောကျတယ်၊သူပြုံးနေရင် ကျွန်တော်လည်းပျော်တယ်"

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now