[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်)

Chapter 70🍬

🍬Chapter 70
------------

ရွှီလော့ယန်က မူလက သုံးမိနစ်ခန့် စိတ်ဆိုးရန် ပြင်ထားသော်လည်း သုံးစက္ကန့်မျှပင် သူက ထိန်းမထားနိုင်ပေ။ သူက ထိုင်ချလိုက်ပြီး တွေးလိုက်ကာ ဤကဲ့သို့သော မကောင်းသောအကျင့်ကို အားပေးအားမြှောက်မပြုနိုင်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ မဟုတ်ပါက သူက မကြာခဏဆိုသလို ချီချန်အန်းထံမှ လှည့်စားခံရမည်ကို မြင်ယောင်နေပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူက ယခုကဲ့သို့ ဒီအတိုင်း မလွှတ်ထားနိုင်တော့ပေ။

သို့သော်၊ သူက ချီချန်အန်းကို စိတ်မဆိုးရက်ပေ။ ထို့ကြောင့် ခဏလောက် တွန့်ဆုတ်နေပြီးမှ ရွှီလော့ယန်က ချီချန်အန်း၏နမူနာကိုယူကာ သူ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်၍ ထိုသူ၏လက်လောက်ဝတ်ကို ကိုက်ချလိုက်သည်။

ချီချန်အန်း၏ လက်များက အင်မတန်လှပလေသည်။ သိသာထင်ရှားသည့် လုံးဝန်းသည့် လက်ကောက်ဝတ်မှ အရိုးအဆစ်ရှိပြီး ဖြူဖွေးသည့်အသားအရည်ကြောင့် အရေပြားအောက်မှ အပြောရောင်သွေးကြောလေးများကိုပင် မြင်နေရသည်။

ကိုက်ထားရာမှ လွှတ်လိုက်ပြီး မနေနိုင်ဘဲ မိန်းမောနေဟန်ဖြင့် လက်ကောက်ဝတ်မှ မြင့်တက်နေသည့်အဆစ်ကို သူ့လျှာဖျားဖြင့် အသာအယု လျက်လိုက်မိရာ၊ စိုစွတ်စွတ်အရည်ကွက်တစ်ကွက် ဖြစ်သွားလေသည်။

ချီချန်အန်း၏ နွေးထွေးသည့်လက်ဖဝါးက ပူလာသည်ကို ရွှီလော့ယန်သတိထားမိသောအခါမှ ၊ သူအသိဝင်လာရသည်။ ဘယ်လိုပဲကြည့်ကြည့်၊ သူ့ရဲ့ အပြုအမူက ဆင်ဆာဖျက်ခံရမည့် ပုံပေါက်နေခဲ့သည်ပင်။

ကမန်းကတန်း ချီချန်အန်း၏လက်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး ထစ်အထစ်အဖြင့် "ငါ.. ဟုတ်တယ်။ ငါ အရမ်း စိတ်ဆိုးလွန်းလို့ ပုံပျက်ပန်းပျက်ကွေးသွားရတာ။ မစ္စတာချီ၊ မင်းငါ့ကို ဘယ်လိုချော့မလဲလို့ စဉ်းစားထားလဲ"

နောက်သို့မှီကာ၊ ချီချန်အန်းက ပြုံးလိုက်မိသည်။ လေယာဉ်ပြတင်းပေါက်မှဝင်လာသည့် နေရောင်ခြည်က သူ့မျက်လုံးထောင့်နားမှ အေးစက်မှုများကို နွေဦးရေစင်ကဲ့သို့ ပြောင်းလဲပေးလိုက်လေသည်။

သူက ခေါင်းညိတ်ကာ အလေးအနက်မေးလိုက်သည်။

"ကိုယ်မေးချင်တယ် ရွေးချယ်စရာတွေရော ရှိလား။"