Chapter 88

435 74 0
                                    

🍬Chapter 88

ရွှီလော့ယန်ရဲ့ ဖိနပ်သံ တရှပ်ရှပ်က ထွက်ပေါ်နေပြီး သူက လေထဲမှအနံ့ကိုရှုရှိုက်လိုက်ရင်း

"ငါအနံရနေတယ် ဒီမှာအရသာရှိတဲ့ဟာတစ်ခုခုတော့ သေချာပေါက်ရှိနေတယ်"

"မင်းရဲ့နှာခေါင်းက အဲ့ဒီလောက်တောင်ကောင်းတယ်လား"

သူမှန်းထားတဲ့တိုင်း မှန်နေမှန်းသိလိုက်ရတော့ ရွှီလော့ယန်ရဲ့ နှလုံးသားလေးက ပျော်ရွှင်မှုတွေနှင့် ပြည့်နှက်သွားရသည်။သူကပန်းကန်တွေကို စားပွဲပေါ်အမြန်တင်လိုက်ပြီး အာလူးနှင့်ချက်ထားတဲ့ ဝက်နံရိုးကို ကိုက်ကာကျေနပ်စွာစားနေလိုက်သည်။

သူကစားနေတာကို မြိုချလိုက်ပြီးနောက်

"ချန်းအန်း နောက်ကျရင်ငါ့ကိုစောင့်နေဖို့မလိုပါဘူး၊ ငါပြန်လာတာနောက်ကျနေရင် ကြိုပြီးစားထားလို့ရတယ် မင်းရဲ့အစာအိမ်ကသိပ်ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး မင်းဂရုစိုက်မှဖြစ်မယ်"

ချီချန်အန်းက ပန်ကန်သေးသေးလေးတစ်လုံးကို ယူလာပြီး သူ့ကို ဟင်းချိုသောက်ဖို့ပြောလေသည်။

"ကိုယ်မင်းနဲ့ အတူတူစားရတာကိုကြိုက်တယ် အဲ့ဒါကအရမ်းနွေးထွေးတယ်"

ရွှီလော့ယန်ကပြုံးလိုက်ပြီး "ငါလည်းမင်းနဲ့အတူတူစားရတာကိုကြိုက်တယ်"

ထို့နောက် ဟင်းချိုပန်းကန်လုံးကိုယူလိုက်ရင်းတစ်ခုခုကိုသတိရသွားကာ

"ဟုတ်သား မင်းမနက်ဖြန်နေ့လည်ဘက်အားလား"

သူတို့အတူတူနေတာမှန်ပေမဲ့ ရွှီလော့ယန်အနေဖြင့် ယခုတစ်လောချီချန်အန်းဘာတွေလုပ်နေလဲဆိုတာ သေချာမသိချေ။တစ်ခါတစ်ရံမှသာ စာရင်းဇယားစာအုပ်ထူထူတွေကိုကြည့်နေတာကို တွေ့ရလေ့ရှိသည်။

"မင်းကိုယ််ကို အလိုရှိတဲ့အချိန်တိုင်း ကိုယ်က အား ပေးလို့ရတယ်"

"အဲ့ဒါဆိုရင် ငါမနက်ဖြန်နေ့လည်ဘက် ဘာအစီအစဥ်မှမရှိဘူး အိမ်မှာပဲနေပြီး ကြက်ဥပန်ကိတ်တူတူလုပ်ရအောင်"

သို့သော်လည်း ရွှီလော့ယန်က သူနှင့်ချီချန်အန်းရဲ့ စွမ်းရည်ကိုတော်တော်လေးတွက်ထားမိသည်မှာထင်ရှား၏။

[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်) Where stories live. Discover now