[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်)

Chapter 36 🍬

🍬Chapter 36

------------

လေယာဉ်ပေါ်မှဆင်းသည်နှင့် ရွှီလော့ယန်က ချီချန်အန်းထံ သူလုံလုံခြုံခြုံနှင့်ရောက်ပြီဖြစ်ကြောင်း မက်ဆေ့ပို့ကာ မနားတော့ဘဲ ရိုက်ကွင်းနေရာသို့ တန်းသွားလိုက်သည်။

လက်ထောက်ဒါရိုက်တာမှ သူ့အားချူးဝေ့ထံခေါ်သွားသည့်အခါ၊ ဒါရိုက်တာက ကုတ်အင်္ကျီရှည် အမဲရောင်ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတစ်ခုအား ဟိုရွေ့ဒီရွှေ့လုပ်နေလေသည်။ သူရောက်လာသည်ကို မြင်သည့်အခါ၊ သူက မျက်လုံးကိုပင့်ကာ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး အေးစက်စက်လေသံဖြင့် သူ့လက်ထောက်ကို ခိုင်းလိုက်သည်။

"သူ့ကို အဝတ်အစားလဲခန်းကိုခေါ်သွား နဂါးဝတ်ရုံဝတ်ပြီးတော့မှ သူ့ကို ခေါ်လာခဲ့"

သို့နှင့် ရွှီလော့ယန်၏ 'ဟယ်လို ဒါရိုက်တာချူး၊ ကျွန်တော်က ရွှီလော့ယန်ပါ' ဟူသည့် မိတ်ဆက်စကားမှာ လည်ချောင်းထဲ၌ပင် တစ်သွားရပြီး ထုတ်ပြောရန် အခွင့်အရေးမရလိုက်ပေ။

ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့တစ်ခုစီတိုင်းတွင် သူတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ဒါရိုက်တာ၏ထူးခြားမှုများနှင့်‌အလေ့အကျင့်များ ရှိကြသည်သာ။ သို့နှင့် တစ်နာရီမျှကြာပြီးသည့်နောက် သူ့ဆံပင်ကိုထုံးဖွဲ့ထားပြီး ရွှေသရဖူကိုဆောင်းထားသည့် ရွှီလော့ယန်ကခမ်းနားလှသည့် နဂါးဝတ်လုံကိုဝတ်ဆင်ကာ၊ မှန်ရှေ့တွင်ထိုင်လျက် မိတ်ကပ်ဆရာအား သူ့မျက်နှာထက် ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ခွင့်ပေးထားရသည်။ သူက မနေနနိုင်စွာ သက်ပြင်းခိုးချမိလေ၏။

အရမ်းကို ကျွမ်းကျင်လွန်းတယ်။ သူက သူ့ရဲ့ဝတ်စုံအပါအဝင် မိတ်ကပ်နဲ့ဆို ပြင်ဆင်ဖို့အတွက် အနည်းလေး သုံး၊လေးနာရီလောက် ကြာမယ်လို့ထင်ထားခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် သူတကယ်ကို အတွေးလွန်နေမိတဲ့ပုံပဲ။

အပ်နှင့်အပ်ချည်ကို ကိုင်ထားပြီး သူ့ဝတ်စုံကိုလိုသလို ပြင်ဆင်ပေးနေသည့် စတိုင်လစ်က သူ့အား ကြင်ကြင်နာနာဖြင့် သတိပေးလာသည်။

"ခဏနေ မင်းထွက်သွားတဲ့အခါကျ ဒါရိုက်တာချူးကို နှုတ်ဆက်နေစရာမလိုဘူး ဇာတ်လမ်းထဲစီးမြောပြီး ကင်မရာရှေ့မှာသာ သရုပ်ဆောင်ပြလိုက် ဒါရိုက်တာ ပြောတဲ့အခန်း၊ ဘယ်ဟာဖြစ်ဖြစ်သရုပ်ဆောင်လိုက်နော် သူက ဘယ်အခန်းကိုသရုပ်ဆောင်ရမယ်ဆိုပြီး မပြောလာရင်လည်း မင်းဘာသာမင်း ဘယ်အခန်းကိုသရုပ်ဆောင်မလဲ စဉ်းစားပြီး သရုပ်ဆောင်ပြလိုက်"