[COMPLETED]ငါက နေ့တိုင်း အချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့ (ဘာသာပြန်)

Chapter 64🍬

🍬Chapter 64

------------

ဒါရိုက်တာထံမှ" ဒါနောက်ဆုံးပိုင်းပဲ ပြီးပြီ။" ဟူသည့်အသံကြားရသောအခါ၊ အရိပ်အသွင်ပြောင်းကောင်ကဲ့သို့ ရွှီလော့ယန်က အဝတ်လဲခန်းထဲသို့ အလျင်အမြန်ပြန်ပြေးသွားကာ နာရီကိုကြည့်လျက် ပွစိပွစိရေရွတ်နေခဲ့သည်။

"၅:၃၀ .... အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ၆:၃၀ ရှိနေလောက်ပြီ။ အား... အရမ်းကိုနောက်ကျသွားတာပဲ...ချန်အန်းဗိုက်ဆာနေမှာပဲ မဟုတ်လား။"

တံခါးဖွင့်ကာဝင်လာသည့်ကျန်းသုန့်က ထိုစကားကို နားစွန်နားဖျားကြားသွားကာ၊ ခွေးစာကိုပါးစပ်ထဲအထိ အတင်းထိုးသွပ်ခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရလေသည်။

သို့နှင့် သူက တံခါး၌သာရပ်လိုက်ကာ "ဒါရိုက်တာက ညပိုင်းတွေ့ဆုံပွဲလုပ်ဖို့ ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်။"

သူ့ဘာသာသူမိတ်ကပ်ဖျက်နေသည့် ရွှီလော့ယန်လက်တို့ ရပ်တန့်သွားရသည်။

ထို့နောက် ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့ဝမ်းဗိုက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး "ငါ့ခေါင်းကိုက်နေတယ်" ဟု နာကျင်မှုအပြည့်ဖြင့် ပြောလာတော့သည်။

"....." ကျန်းသုန့်က ထိုပုံစံကို ဆက်မကြည့်နိုင်တော့ပေ။

"မင်းကပဲရူးနေတာလား ငါကပဲရူးနေတာလား။"

သူ့လက်က နေရာမှားပြီး ကိုင်ထားမိကြောင်း သတိထားမိသွားရာ၊ ရွှီလော့ယန်က ဇွဲကြီးစွာနှင့် သူ့ဗိုက်ကိုသာ ဆက်လက်ကိုင်ထားပြီး "အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်ရင်ပြီးတာပဲလေ ကျွန်တော်တို့က ဒီလောက်အထိအသေးစိတ်လိုက်ဂရုစိုက်နေစရာလိုတဲ့သူတွေမို့လို့လား နော်.. ကျန်းကော။"

ကျန်းသုန့်က ခေါင်းကို ‌အပေါ်သို့မော့ထားရသည်။

ထိုအပြုအမူက တိတ်တဆိတ်သဘောတူလက်ခံလိုက်ကြောင်း သိရှိသွားသဖြင့် ရွှီလော့ယန်က သူ့မိတ်ကပ်ကို ဆက်၍ဖျက်လိုက်သည်။

"ဒါဆိုကျွန်တော် ညစာစားပွဲကို မတက်တော့ဘူးနော်။ ကျန်းကော၊ ဒီအတိုင်း .... ကျွန်တော်အစာအိမ်ရောဂါပြန်ထလာလို့သာ ပြောလိုက်။ ဒါရိုက်တာက သေချာပေါက် ယုံလိမ့်မယ်။"