(Türkçe) First Love! Harry Styles)

47. Bölüm

Şaşkınlıkla dondum kaldım ve cevap veremedim.
"Siz tanışıyor musunuz?" Dedi Robbie
"Şey, evet" dedim.
"Gittiğini sanıyordum" dedi Ally
"B-ben"
"Tamam bunu sonra konuşabilirsiniz. Sevgili ailem bu Yağmur" dedi
"Bu annem, bu babam"
"Merhaba efendim" dedim ve onlarda beni sıcak bir gülümseme ile karşılaşıladılar. Ally'nin yanına oturdum.
"Robbie ile tanıştığını bilmiyordum" dedi. İçimden resmen kendime lanet okudum. Yoksa Robbie Ally'nin yeni biriyle tanıştım dediği kişi miydi? Hayır. Lütfen ama bunu da kaldıramam. İkinci kez olmaz. Bu kadar mı şanssız olunur.
"Ally ben gerçekten bilmiyordum. Tamamen tesadüf" dedim sessizce
"Neyi?"
"Robbie'yi" dediğim anda biri Ally'nin yanağından öpüp yanına oturdu.
"Geldim işte sevgilim" dedi ve derin bir nefes çektim. Şükürler olsun ki o Robbie değilmiş.
"Canım ne diyordun?" Dedi Ally
"Önemli bir şey degil" dedim. Öğrendim ki Robbie'nin kardeşiymiş. Bir yaş varmış aralarında. Yemek boyunca sohbet ettiler ama ben çok az katıldım. Yemeğin sonunda teşekkür etti Robbie ve onunla gelmem için rica etti. Birlikte kitap odasına gittik. İçeri girmem için kapıyı açtı. Gülümseyip içeri girdim.
"Bu senin için" dedi bir plak uzatırken. Bu çok eski bir plaktı.
"Ben teşekkür ederim Robbie. Bu gerçekten harika"
"Senin kadar değil" dedi ve gülümsedim. Birlikte koltuğa oturduk.
"Nasıl hissediyorsun?" dedi. Gözlerini gözlerime kitlemisti. Çok çekici bir bakışı vardı ve bu yüzden utanıp gözlerimi kaçırıyordum. Eliyle çenemi tutup kaldırdı. Kaşlarını kaldırarak cevap bekledi.
"Daha iyi. Bir şeyler yapmalıyım bir an önce. Harry'e ulaşma konusunda da emin değilim"
"Bence de" dedi bir anda.
"Ne?" Dedim
"Yani önce aileni bulmalısın"
"Haklısın" dedim gözlerim dolarken
"Artık ağladığını görmek istemiyorum" dedi
"Elimde değil" dedim.
"Gel buraya" dedi ve sarıldı. O anda kapı tıkladı. Ayrıldık Robbie ile ve içeri gelmesini söyledi. Gelen Ally ve erkek arkadaşıydı.
"Yamur ile biraz konuşabilir miyim?" Dedi. Robbie dönüp bana baktı ve sorun yok anlamında kafamı salladım. Robbie odadan çıktı ve Ally yanıma oturdu. Hemen boynuna atladım. Bütün başımdan geçenleri anlattım.
"Harry'e ulaşmalısın" dedi
"O beni aldattı Ally. Hemde Soph'la"
"Aldattığına inanmıyorum. Mutlaka bir açıklaması vardır"
"Hayır yok. Bu kez değil"
"Bak Harry sana çok aşıktı, asla yapmaz"
"Yaptı işte, lanet olsun" dedim ve yine tutamadım kendimi. Ağlayarak konuşmaya devam ettim.
"Yine de ona çok aşığım" dedim. Ally sıkıca sarıldı.
"Durma onun yanına git"
"Olmaz. Önce Barbara'ya sonra da gerçek babama ulaşmalıyım"
"Senin için konuşabilirim"
"Hayır Ally. Ben yüz yüze gelmek istiyorum ve ne diyeceğimi henüz planlamadım. Lütfen kimseye burada olduğumu söyleme"
"Pekâlâ" dedi Ally.
"Hadi bahçeye çıkalım"
Onaylamak için başımı salladım. Saat 11'e kadar bahçe de sohbet ettik. Ally erkek arkadaşıyla odalarına çıktılar. Yardımcılar da artık odalarına gitti ve bir tek biz uyanık kaldık. Hala bahçe de oturuyorduk.
"Kalkalım artık" dedim ve ayağa kalkıp yürüdüm. Robbie aniden kolumdan tutup çevirdi ve bir anda dudaklarıma yapıştı. Önce şaşırdım ama sonra kendimi geri çektim.
"Ne yapıyorsun?" Dedim
"Sana aşık oluyorum sanırım"
"Ne? Hayır bu olamaz. Ne durumda olduğumu biliyorsun"
"Biliyorum. Bu yüzden erkek arkadaşın olmama izin ver. Birlikte bütün bunların üstesinden gelelim" dedi ve kolumu tuttu.
"Bırak kolumu Robbie" dedim. Zorla da olsa çektim ve koşarak odama çıkıp kapıyı kilitledim. Kapının ardından sesi geliyordu.
"Özür dilerim Yağmur. Lütfen aç kapıyı konuşalım"
"Robbie git lütfen"
"Yaptığım çok saçmaydı. Lütfen" dedi. Çok sessiz konuşuyordu. Bir kaç saniye durdum ve yavaşça açtım kapıyı. Gelip önemde durdu. Yüzüne bakmamaya çalışıyordum. Derin bir nefes alıp verdi.
"Özür dilerim" dedi tepki vermedim
"Hı?" dedi kaslarını kaldırarak.
"İyi geceler" dedim. Biraz yüzüme baktıktan sonra kapıya vurarak
"Lanet olsun" dedi. Yerimden sıçradım. O kadar korktum ki ağlayabilirdim. Hızlıca çıktı odadan. Ben öylece baka kaldım. Üstümü çıkarıp Jessie'nin benim için hazırlamış olduğu eşofmanları giydim. Yüzümü yıkayıp yatağa girdim. Sonra yataktan çıkıp kol çantamı aldım. Yatağa oturup içini boşalttım. Biraz kurcaladıktan sonra Harry'nin bana aldığı bilekligi aldım. Diğerlerini de çantaya tıkıştırıp yatağa girdim tekrar. Saatlerce bileklige bakıp yaşadıklarımı düşündüm. Hepsi rüya gibiydi. Kulağa bu kadar olay saçma geliyordu ama bunlar doğruydu. Bunlari ben yaşamıştım.
Yarın Barbara'yı bulup konuşmaya karar verdim. Ya Robbie bir an önce bulurdu yada ben çıkıp arayacaktım. Şuan Robbie'ye çok kızgındım ama yarın ne olacağına dair hiç bir fikrim yoktu.
Aklımda ki düşünceleri bir tarafa bıraktım ve uyudum.