(Türkçe) First Love! Harry Styles)

71. Bölüm

Gülümseyerek bana bakıyordu. Yürüdüm ve elinden tuttum. Tek basamak olan sahneye çıktım. Elini belime koydu. Harry'e baktığımda stresle çenesiyle oynuyordu. Babam mikrofonu elime verirken konuştu.
"Bize bir şeyler söyler misin?" Dedi ve elime sıkıştırdı. Önce ne söyleyeceğimi bilemedim. Şaşkınlıkla önümde duran insanlara bakıyordum. Herkes pür dikkat bana bakıyordu. Önce kücük bir öksürük ile boğazımı temizledim.
"Merhaba. Adım Yağmur. Annemin ve babamın düğününde olmak ve özellikle annemin nedimesi olmak gerçekten çok tuhaf" dediğimde herkes güldü.
"Sadece söylemek istediğim, yaşadıklarımı bir yerde okumuş olsaydım çok saçma gelirdi. Mantık arardım ve dalga geçerdim. Ama yaşamak aslında daha saçma geliyor. Ve bununla dalga geçemiyorum. Hala inanmaya çalışıyorum. Seneler sonra evlatlık olduğumu öğreniyorum. Hemen üstüne de ailemin yaşadığını öğreniyorum. Annem aslında erkek arkadaşımı büyüten kadınmış. Bu şaka değil. Annem Barbara. Harry Styles'ı büyüten kadın" dedim ve derin bir nefes aldım.
"Son olarak söylemek istediğim, sizin adınıza mutluyum" dedim ve babam yanağımdan öptü. Herkes alkışlarken Harry her an sahneye atlayıp babam öldürecekmiş gibi bakıyordu. Babam mikrofonu aldı ve tekrar belimi tuttu.
"Evet. Gerçekten bunlara inanması güç ama gerçek. Burada bir işim ve evim var. Artık İngiltere vatandaşıyım. Bugün de evlendim. Her şey tamam. Tek eksik kaldı. Oda kızım. Yarın onu almak için avukatım mahkemeye başvuracak" dedi. O anda Harry'e bakmayı kestim ve babama şaşkınlıkla baktım. Diğer ailemden ayrılma düşüncesi bir anda canımı yakmıştı.
"Kızım da burda bizimle yaşayacak. Ailemi seviyorum" dedi. Benim gözlerim dolmuştu. Herkes alkışlarken Harry'e baktım. O hala kaşları çatık bakıyordu. Aksine mutlu olması gerekirdi bunu duyduğuna. Ama ben hiç mutlu değildim. Sahneden indik ve ben koşup uzaklaştım oradan. Harry yanıma geldi. Bana sarıldı. Geri ittim.
"Bunun için can atıyordun. Şimdi mutlu musun?" Dedim ağlarken.
"Değilim"
"Neden? Yarın açacaklar davayı. Hep istiyordun. Şimdi mutlu ol"
"Olamam tamam mı? Sen mutsuzsan ben mutlu olamam. Burada kalmanı çok istesem de olamam" dedi. Başımı göğsüne yasladı. Kafamı kaldırdım.
"Ne yapacağım ben şimdi?" Dedim ve bir ileri bir geri gidip geldim.
"Yarın" dedim
"Yarın için bana bir uçak bileti bulabilir misin? Türkiye'ye"
"İki tane bulabilirim" dedi
"Ne?"
"Vizemi ayarladım. En kısa zamanda gidecegini tahmin etmiştim. Bu yüzden bende geliyorum seninle. Seni yalnız bırakmayacağım" dedi Harry. Bunu duymak rahatlatmıştı. Yalnız kalmayacaktım. Harry'nin boynuna atladım.
"Sana ihtiyacım var" dedim.
"Benim de. Hiç kimseye olmadığım kadar" dedi. Belimi öyle sıkıyordu ki nefes almak zordu. Ayrıldığımızda kafamı kaldırdı ve yüzümü avuçlarının içine aldı. Baş parmaklarıyla göz yaşlarımı sildi.
"Seni ağlarken görmekten  nefret ediyorum. Buna engel olamamaktan daha çok nefret ediyorum" dedi
"Benim için en iyisisin. Her gün benimle olduğun için şükrediyorum. Senin yanında ağlıyorum ve beni sen teselli ediyorsun. Bu bile benim için iyi olduğunu gösteriyor" dedim ve hızlıca yapıştı dudaklarıma. Böyle şeyleri anlatmaktan hoşlanmıyorum ama tutkuyla öpüyordu. Belki de saatlerce böyle kalabilirdim. Hiç bir şey düşünmeden, başka her hangi bir şey hissetmeden. Sadece şefkat,huzur, aşk..
Ayrıldıktan sonra derin bir nefes aldım. Göz altlarımı sildim.
"Sadece bugünü iyi geçirelim. Yada öyleymiş gibi davranalım" dedim. Harry güldü. Beline sarıldım. Oda boynuma sarıldı ve başımın üstüne şefkatli bir öpücük kondurdu.
"Hadi" dedi ve elimi tuttu. Birlikte Diana gillerin yanına gittik.
"Aşıklar geldi" dedi Diana
"Yaklaşık" dedi Zayn ve kolunda ki saate baktı.
"Yaklaşık bir saattir kavga etmiyorsunuz? Sizin için endişeleniyorum"
"Kendin için de endişelenmelisin dostum. Muhtemelen biraz sonra seni öldüreceğim" dedi Harry ve boynundan yakalayıp koltuğunun altına aldı. Bağırış çağırış boğuşurken bizde kahkaha ile gülüyorduk. Louis hakem gibi davranıyordu. Niall Harry'i, Liam da Zayn'i destekleyerek tezahurat yapıyordu. Zayn koşup arkama sığındı.
"Bu adam çıldırmış" dedi arkamda saklanırken.
"Bir saniye. Bu kadar kısa olmak zorunda mıydın?" Dedi ve ellerini kaldırarak çıktı arkamdan.
"Teslim oluyorum"
Harry ile kahkaha atıp tokalaştılar.
"Birdi iki oldular" dedim gözlerimi devirerek. İkisi de aynı anda bana sarıldılar.
Hep birlikte içecek alıp oturup sohbet ettik bahçede.