(Türkçe) First Love! Harry Styles)

76. Bölüm

Ben yerinden kalkıp yanına oturdum. Kolunu belime doladı.

''Bir an beni unuttuğunu sandım'' dedi ve başımın üstüne bir öpücük kondurdu.

''Seni ihmal ettiğimin farkındayım'' dedim ve parmaklarımı  parmaklarının arasından geçirdim.

''Iıı.. Belki de daha sonra gelmeliyiz'' dedi Selin gülümseyerek. Birlikte ayağa kalktılar. Bende tam kalkacaktım ki Harry engeline takıldım.

''Rahatsız olmayın biz çıkarız'' dedin Ece göz kırparak. Harry'nin yaptığını fark etmiş olmalıydı.

''Görüşürüz sonra'' deyip çıktılar.

''Sonunda'' dedi Harry. Sonra bir ayağını altına alarak karşıma oturdu.

''Bence ailenden saklamamalıyız. Sen yetişkin bir kızsın'' dedi. 

''Evet ama bundan daha önemli sorunlarım var, bunu biliyorsun. Ve kimsenin bilmesine gerek yok. Biz birlikteyiz ve bunu biliyoruz. Bence bu yeterli''

''Ama ben sana sarılıp öpemiyorum. Bu yüzden benim için yeterli değil'' dedi.

Yaklaşıp dudağından öptüm.

''Bu yeterli mi?" dedim. Utanmıştım ama bu hoşuma gitmiş.

''Fazlasına ihtiyacım var'' deyip dudağını öne uzattı. Ben utanarak yüzümü kapattım.

''Tamam hadi ben bakmıyorum'' deyip gözlerini kapattı ve tekrar dudaklarını uzattı. Onun bu haline gülmeden edemedim. Aşırı sevimli görünüyordu ve yanaklarını ısırma isteği uyandırıyordu bende.
Boynuna atladım ve sıkıca sarıldım.

''Öpmekten bahsediyordum'' dedi

''Biliyorum. Sadece bu anı bozma lütfen. Huzur bulduğum yerdeyim şuan'' dedim. Oda belime iyice sarıldı ve kendine çekti.

''Bende'' dedi ve derin bir nefes aldı. Saçlarımın arasından boynuma bir öpücük bıraktı.

Bir kaç dakika sonra ayrıldık. İkimizde kafamızı koltuğun sırtına birbirimize bakacak şekilde yasladık. Elimi yanağına koyup yüzüne bakmaya başladım. Oda elini benim yanağıma koyup baş parmağıyla elmacık kemiğimin üzerinde şekiller çiziyordu. O sırada kapı çaldı. Gerçekten içimden lanet okudum. Neden hep böyle anlar bozulmak zorundaydı.

''Anlaşılan burada olduğumuz sürece bize rahat yok'' dedi. Sıkı bir of çekip kalktım. Kapıyı sıkıntıyla açtım.

''Bayan Hobbit'' dedi. Gelen kardeşimdi.

''Arkadaşın hala burada değil mi? Umarım gitmemiştir.'' dedi içeri bakinırken.

''Hayır. Bütün gün senin yolunu bekledi'' dedim.

''Çok komik gerçekten. Bazen benim ablam olmandan şüpheleniyorum'' dedi ve gitti. Ben donmuş gibi arkasından bakıyordum. Ne yani ona söylememişler miydi? Peki ben nasıl söyleyecektim. Tamam arada zıtlaşıyoruz ama her zaman birbirimize çok düşkün olmuşuzdur. Onu kırabilirim. Ya çok üzülürse.

Derin bir of daha çekip yanlarına gittim.

Kardeşim hemen gitarını kapıp geldi.

''Bunu dinlemelisiniz'' dedi ve çalmaya başladı. Gerçekten ilerletmeye başlamıştı. Bitirince ikimizde alkişladik.

''Ona sorsana nasıl çaldım?" dedi.

''O nasıl çaldığını soruyor'' (ing) dedim Harry'e.

''Harika. Daha da geliştirebilir'' dedi. Söyledığini aynen ilettim. Kardeşim gitarı Harry'e uzatıp,

''Sende denemelisin'' dedi. Çevirip Harry'e söyledim.