(Türkçe) First Love! Harry Styles)

88. Bölüm

"Harry" dedim zar zor nefes almaya çalışırken.

"Aşkım" dedi ve içeri bi adım attı.

"Sanırım evimin anahtarı senin çantanda kaldı" dedi. Hızlıca çantamdan anahtarı alıp  Harry'ye uzattım bu sırada dışarıda arabaya yaslanmış Harry'yi bekleyen Zayn'i fark ettim ve bana uzaktan elini salladı.

"Yamur" deyince Harry yerimden sıçradım.

"Sen iyi misin?" dedi

"E-evet iyiyim"

"Gergin görünüyorsun. Anlaşılan iş muhabbetleri seni açmamış" dedi gülerken.

"Yemeğe dönmem gerekiyor Harry"

"Pekala. Hangi iş adamıymış merak ettim" dedi ve yemek odasına doğru yürüdü. Kolundan yakaladım

"Harry" dedim sessizce.

"içeri girmeyeceğim sadece köşeden bakacağım" dedi ve elimden kurtulup içeri doğru girdi. Kafasını uzatıp bir saniye baktıktan sonra bana dönüp kaşlarını çattı ve bağırarak içeri girdi.

"Bu pisliğin burada ne işi var?" diye içeri girdi ve Robbie'nin yakasından tutup kaldırdı. Babam araya girmeye çalıştı ama pek mümkün olmadı. Harry çok kızgındı bağırıyor ve küfürler savuruyordu.

"Linda Zayn'i çağır. Çabuk" dedim. Robbie Harry'i itince bir kaç adım geriye sendeledi Harry.

"Senin işini o gece bitirmeliydim" diye üstüne atlayacakken Zayn arkadan yakaladı ve çekiştirmeye başladı.

"Bırak beni Zayn" diye bağırsa da Zayn sıkıca tutmuştu ama Harry çok korkunç görünüyordu. Zayn zorla dışarı çıkardı. Bende çıkıp evin kapısını kapattım. Zayn bırakınca üstüme yürüdü.

"Bana o pi*in geleceğini söylemedin"

"Bilmiyordum Harry"

"Onunla aynı masada oturduğuna inanmıyorum"

"Mecburdum Harry. Babamın ortağı. Babama kibar olacağıma söz verdim "

"Babana seni becermeye çalışan birine karşı kibar olacağına söz mü verdin? Sen kafayı mı yedin?"

"Harry sus. Lütfen bağırma duyacaklar."

"Duyarsa duysunlar. Onun ne B*ktan bir herif olduğunu duysunlar"

"Git buradan Harry" bu kez ben bağırıyordum.

"Yürü sende geliyorsun" bileğimi yakaladı

"Gelmiyorum. İçeri girip o yemeği tamamlayacam"

"Sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun?"

"Bütün yemeği mahvettin Harry"

"Ciddi misin? O pislikle yemek yemek için can mı atıyordun?"

"Saçmalama Harry"

"Sana yaptıklarını ne çabuk unuttun"

"Kes sesini"

"onu seni becermeye çalışırken üstünden zor aldım. Şimdi onunla yemek mi yemek istiyorsun?" dediğinde boğazımın düğümlendiğini hissettim. Düşünmeden Harry'e tokat attım. gözümden düşen bir kaç damlayı görmezden gelerek konuştum.

"Defol buradan Harry"

"Ben.."

"Defol git Harry ve sakın beni arama" diye bağırdım. Bir saniye durdu.

"Lanet olsun" dedi ve hızlıca arabaya bindi. Göz yaşlarımı silip derin bir nefes aldım. İçeri girip özür falan dilemem gerekiyordu ve belki yemeğin geri kalanını iyi geçiriyormuş gibi davranmalıydım. Bunun babam için ne kadar önemli olduğunu biliyordum ve o bize bu kadar iyi bir hayat sağlamışken bencillik yapmak istemiyordum. Bende fedakarlık yapmalıydım. Ailem için.