The Causatum of Revenge: Thatcher Series

[29] 𝗨𝗻𝗱𝗲𝗿 𝗹𝗼𝗰𝗸 𝗮𝗻𝗱 𝗸𝗲𝘆

[29]

𝗟𝗼𝘁𝗵𝗮𝗶𝗿𝗲 𝗢𝗿𝗽𝗵𝗲𝘂𝘀'𝘀 𝗣𝗢𝗩

Napansin kong may mga matang nakatingin samin, kaya inaya ko si Azaleia na lumabas kami ng coffee shop at mag usap kami sa ibang lugar. Tama lang din naman na mag usap kami, dahil hindi ko talaga nagustuhan yung engagement nung birthday ko.

I was surprised by Azaleia's serious tone earlier, tss. Akala ko hindi siya marunong mag seryoso at napaka inosente niya sa mga bagay bagay. Mabait din siyang tao kaya medyo nagulat ako sa pag sagot niya sakin kanina, siguro na offend ko din siya.

"Get in," my voice held an edge of urgency as I motioned her to enter my sleek car. Kita ko na parang nag dadalawang isip pa siya na sumakay, ano na naman kaya ang iniisip neto? Iisipin niya kayang itatanan ko siya? Tss.

Sumakay na din ako and now we sped down the street, the glint of a motorcycle in my rearview mirror confirmed my suspicions. Sabi ko na nga ba eh, sinusundan kami ng mga tangina. Hindi ko alam kung galing sila sa LWA, pakiramdam ko kasi iba kumilos ang mga taong 'to. A smirk played on my lips, aware naman siguro si Azaleia na kailanman hindi matatapos ang gulong haharapin namin dahil kakagaling lang nila sa bakbakan, nabaril pa silang dalawa ni Thania.

"Where are we going Sponge?" tanong niya, Sponge tss. Hindi talaga siya nakalimot, sana nung nabaril siya kasama na din dun na makakalimutan niyang narining niya ang Spongebob song sa kwarto ko.

Mukhang hindi napapansin ni Azaleia yung nakamotor na sumusunod samin. My steely gaze remained fixed ahead, kahit may lutang akong kasama I will be shielding her from the escalating danger trailing behind.

"Huy, hindi mo ba ako naririnig?" hindi ba siya marunong makiramdam tss.

Suddenly, the roar of gunfire shattered, bullets piercing the tranquility of our drive. Shit wala na akong choice, I swiftly retrieved a handgun on the secret compartment of my car, binigay ko kay Azaleia na ngayon ay nagpapanic na. "Shoot back! I'll handle the wheel." I commanded, isa lang din ang baril na meron dito.

"What? P-pero Lothaire, hindi ko k-kay—" mas binilisan ko ang pagpatakbo dahil palapit sila ng palapit samin. Kahit anong tibay ng sasakyan, sasabog pa din 'to.

I can see her fingers fumbling with the weapon. Alam kong kahit Underboss siya, hindi niya kayang makipag barilan ng biglaan. At yan ang isa sa gusto kong ituro sa kanya.

Hindi sa lahat ng oras, papairalin yung kabaitan niya.

"Azaleia, listen to me, I know you can do it kahit yung motorcycle tires lang tamaan mo." I believe in her, I know she can natatakot lang siya tss. Huminga siya ng malalim at nag leaned out siya sa bintana ng sasakyan, and now she aimed for the motorcycle's tires.

The gunfire echoed through as her persistence paid off, the motorcycle swerving uncontrollably before skidding to a halt. Now, the threat finally eliminated, a sense of relief washed over us, sabi ko na nga ba kaya niya. Kulang lang ng tiwala sa sarili.

Dinala ko siya sa resort na pagmamay-ari ni Vince. Nagningning agad ang mga mata nung nakakita siya ng dagat, hindi ko naman siya dinala dito para mag swimming siya tss.