The Causatum of Revenge: Thatcher Series

[43] 𝗕𝗲𝘆𝗼𝗻𝗱 𝘁𝗵𝗲 𝘄𝗿𝗲𝗰𝗸𝗮𝗴𝗲

[43]

𝗧𝗵𝗮𝗻𝗶𝗮 𝗥𝗼𝘂𝘅'𝘀 𝗣𝗢𝗩

"What's that supposed to mean, Vince?" diretsong tanong ko sa kanya. Nandito kami ngayon sa labas, dinala niya ako dito banda sa walang masyadong tao.

"Anya..."

"What?" hindi ko pa nga naririnig mula sa kanya yung buong katotohanan, feeling ko anytime lalabas mga luha ko. Kinakalma ko ang sarili ko, pero dun sa narinig ko kanina? Enough na rason para maiyak ako.

Bakit? Bakit hindi niya sinabi? Maiintindihan ko naman eh, I can ask Papa na hindi ituloy ang partnership namin sa Family ni Vince, mahal niya pala si Ate Dasha bakit wala siyang ginawa para matigil ang arranged marriage namin?

Kahit mahal ko siya, hindi ko naman siya pipilitin eh.

"I'm sorry." yun lang? Mabubura ba lahat ng sorry yung pain na nararamdaman ko?

"Alam naman nating pareho Vince, arranged marriage lang 'to. A-akala ko natutunan mo nalang din akong mahalin, kasi na fe-feel ko naman yung sincerity mo. Bakit? Gusto ko malaman kung bakit hindi mo tinapos pinatagal mo pa." hindi ko na napigilan, napa iyak na talaga ako. Ang bata bata ko pa para maranasan 'to, dapat pag aaral lang inaatupag ko eh.

"I was left with no choice. Alam ko kung gaano ka importante yung kasal natin, maniwala ka sakin Anya minahal kita, pero.."

"Pero iba yung minahal lang sa totoong mahal mo talaga Vince, after all this years, mahal mo pa din siya. Kahit na andito ako, hindi nawala pagmamahal mo kay Ate." no choice? Mas masakit yun eh. Sana sinabi niya nalang na napipilitan lang siya na ipagkasundo kami, kasi ako mismo hihiling kina Papa na putulin yung connection ko sa kanya na hindi na kailangan idamay pa yung business namin.

Ngayon naiintindihan ko na si Kuya, ang kaibahan lang mas pinili niyang ipaglaban yung love niya kay Ate Asherah pero hindi yun ang ginawa ni Vince.

"Ayaw ko din iwanan ka sa ere, Anya." ano ba namang rason 'to? Mapanakit lahat ng rason niya.

"Yan ba talaga ang rason ha? O natatakot sa mangyayari kapag naputol connection nating dalawa?" hindi ko maiwasan magtaas ng boses, may karapatan naman siguro akong maglabas ng sama ng loob.

"Kahit anong rason sabihin mo Vince, hindi magbabago na sinaktan mo ako." hinawakan niya ang kamay ko, pero ako na mismo ang bumitaw. Ayoko na, tama na yung mga narinig ko ayaw ko na madagdagan pa.

"Anya please..."

"You know what Vince," dumistansya ako. Hindi na siya umimik pa, nakayuko na lang siya at di siya makatingin sakin.

"I know from the very start, I am your idea of a rusted figure of an angel. I was always your greatest confusion, the one whom you don't know if you'll walk away from or walk away with. I am not your final destination Vince, it's her. It's always been her." tumalikod ako sa kanya at naglakad na ako paalis. Mabuti nalang at hindi ko pinaalis si Jimin, yung driver namin dahil litong lito ako ngayon hindi ko din kayang mag drive.