Wu Chang Jie 无常劫 [BL]

☯︎ 70. Bölüm ☯︎

Gece çöktükten sonra.

Zong Zi Heng sessizce yataktan kalktı ve üstünü giyindi.

Tam iyileşmemiş olmasına rağmen yaralarına aldırmadan güç bela herkesin dikkatini dağıttı, amcasının iyi olduğunu öğrenmesi gerekiyordu.

Wuji Sarayı bir dağın yakınında inşa edilmişti. Dağda yüksek rütbeli efsuncuların kendilerini geliştirmek için inzivaya çekildiği bir mağara evi vardı. Mağara evi, ruhani enerjinin çok yoğun olduğu Jiuzhou'da antik çağlarda oluşmuş bir yerdi. Geçen milyonlarca yılda ölümlü diyardaki ruhani enerji giderek azalmıştı, bu yüzden mağara evleri ender bulunuyordu. Tüm büyük sektlerin ataları bu mağarada kendi sektlerini inşa etmek için savaştılar. Mağara evi, teknikler ve büyülü silahlar; işte, büyük bir klan olmak için gereken üç şey buydu.

Zong Klanı'nın mağara evi güçlü bir şekilde korunuyor, atalardan kalan düzen hala muhafaza ediliyordu. İçeriye Zong kanına sahip olmayan kimse giremezdi. Zong Zi Heng buraya birkaç kez gelmişti ancak ilk defa gizlice girecekti. Zong kanından olduğu için sınırlardan kolayca geçebilirdi.

Zong Zi Heng muhafızları atlatıp sorunsuz bir şekilde içeri girdi.

Zong Ming Fu'nun kaldığı yerin dışında, birisinin rahatsız etmesini engellemek için koyulmuş bir sınır vardı. Bu sınır Zong Klanı'nın bulduğu özel bir efsundu. Zong Zi Heng efsunu bozmadan sınırı geçti ve evin önüne geldi. Sıkıca kapatılmış kapıya baktı ve uzun bir süre duraksadı.

İnzivaya giren kişi perhiz uygulardı, bu nedenle de yanına kimse yaklaşamazdı. Yani, içeride olup bitenden dışarıdakilerin haberi olmazdı. Eğer Lu Zhao Feng yalan söylediyse amcasının inzivasını boş yere bozmuş olacaktı ve eğer duyulursa, kimseye durumu açıklayamazdı.

Geriye doğru birkaç adım attı ve sessizce çatıya çıktı, kiremitlerden birini kaldırıp aşağıya baktı.

Aşağıda hiç kimse yoktu.

Zong Zi Heng'in kanı çekildi, vücudundaki tüm yaralar sızlamaya başladı.

Çatıdan atladı, kapıyı açtı ve hemen içeri koştu.

İhtişamlı Wuji Sarayı'ndaki şatafatın aksine burası çok sadeydi. İnzivanın geleneksel olarak hem bedeni hem de insan doğasını geliştiren çileci bir uygulama olmasından dolayı, içeride zihni uzaklaştıracak hiçbir gereksiz eşya bulunmuyordu.

Odayı hızlı bir şekilde süzdü, kimsenin gizlenebileceği bir yer yoktu.

Ne Zong Ming Fu ne de başka birisi vardı.

Dünyadaki herkes Zong Ming Fu'nun burada beş yıldır inzivada olduğunu sanıyordu. İnziva öyle çocuk oyuncağı değildi, kimse zırt pırt inzivadan ayrılamazdı. Nereye gitmiş olabilirdi ki?

Zong Zi Heng derin bir nefes aldı ve çaresizce odada dolaşmaya başladı.

Yoksa Lu Zhao Feng'in söyledikleri doğru muydu? Amcası...

Aniden Zong Zi Heng, zemine serilen hasır paspasların, biri diğerinin altına geçmiş şekilde, hizalanmamış iki parçaya sahip olduğunu gördü.

Amcası çok titiz bir insandı, temizlik ve düzen onun için son derece mühimdi. Üzerine oturduğu paspasların böyle olmasına asla izin vermezdi. Burada başka biri olmalıydı.

Hasırın altında koyu kahverengi lekeler gördü. Kalbi sıkışmaya başladı tüm hasırı kaldırdı lekeler kurumuştu ― Bunlar kan lekesiydi!

Zong Zi Heng'in bacakları güçsüzleşti ve yere çöktü.