9| Samen zijn

475 12 7
                                    

POV: Matthy

Vandaag komt Carolijn, ik heb Vera al vaker deze dag duidelijk gemaakt, volgensmij zoveel dat ze het bijna irritant vind worden. 

Tringggg Tring (mooie geluidseffecten)

De bel gaat, dat moet Caro zijn. Ik sta op van de bank en loop de woonkamer uit naar de voordeur. 'Hey schat' zeg ik als ik de deur opentrek. 'Hey schat' zegt ze terug en geeft me een kus op de mond. 'Hoe gaat het? En je had een kind hier?' Ik knik en vertel alles in het kort over Vera terwijl ze haar schoenen uitdoet en haar jas ophangt.

'Oke, dus als ik het begrijp moet ik morgen op haar passen en ze moet mij vertrouwen?' Ik knik weer, 'het liefst wel ja' ze knikt en we lopen naar de woonkamer. Vera kijkt aandachtig naar de tv tegen Robbie aangeleund. Als we binnenkomen kijkt ze op en ik zie aan alles dat ze zich gelijk aanpast aan de omgeving met Carolijn. 'Hey Matthy is Carolijn dat?' vraagt ze op haar liefste stemmetje. Ik knik, 'je heb dus over mij vertelt Mat?' zegt Carolijn met een lachje. 'Ja dacht is wel handig, wil je wat drinken?' Carolijn zegt wat ze wil drinken en gaat naast Vera op de bank zitten.

Als ik terugkom heeft Carolijn haar telefoon erbij gepakt en zie ik haar iets laten zien aan Vera. 'Is Matthy dat?' vraagt Vera ongelovig. 'Ja, toen hij net zo oud was als jij' zegt ze terug. Ik zet de glazen op tafel en kom naast ze zitten. 'Laat je nou alweer die foto's zien?' zeg ik met rollende ogen. Carolijn grinnikt. 'Natuurlijk, zeker voor een kind van 6' Carolijn swipt door en er komt een foto dat ik denk 7 jaar was, ik zit op de foto met mijn handen in mijn zakken en mijn haar in stekels recht de camera in te kijken. 'Matthy is leuk daar' zegt Vera zacht. Ik glimlach erom. 'Zie je wel, zelfs een kind van 6 valt voor je' grinnikt Carolijn.

-

'Blijf je eten Caro?' vraagt Raoul. We zijn verhuisd naar buiten en zitten op de banken daar. Vera zit tegen me aan in het hoekje en Carolijn zit naast me waar ik een arm omheen heb geslagen. 'Ja als dat goed is' zegt ze terug. Raoul knikt, 'is goed hoor, heb genoeg spaghetti' ze knikt en gaat verder met het gesprek met de andere jongens. 

-

'Tot morgen schat' ik geef haar een kus op haar mond. 'Tot morgen lieverd, zorg goed voor der he?' Ik grinnik, 'komt goed' Ik zwaai haar nog uit, precies als ze wegrijd voel ik vingertjes over mijn wijsvinger heenglijden. Ik kijk naar beneden en zie Vera staan die de auto nakijkt. Ik doe de deur dicht en Vera laat me weer los. 

'Matthy?' vraagt ze. Ik kijk naar haar en zak door mijn benen heen op mijn hurken voor haar. 'Wat is er?' vraag ik terug. 'Wat heb je met Carolijn?' vraagt ze dan. Ik weet niet zo goed wat ik hierop moet antwoorden, zal ze begrijpen als ik zeg dat ze mijn vriendin is? Of moet ik zeggen dat we een relatie hebben? Ik weet het niet goed, tot opeens, 'kijk, Vera. Ik houd heel veel van Carolijn, en als je heel veel van elkaar houd, noem je dat een relatie' ze kijkt even beduusd door dat antwoord. 'Dus jij heel veel van haar houden en samen zijn?' zegt ze dan stilletjes. Ik krijg spontaan een glimlach, 'ja wij zijn samen, omdat we veel van elkaar houden'. Ze knikt lichtjes. 

Ik kijk haar even aan, ik heb door dat er nog iets is, maar straks vind ze het irritant om te zeggen ofzo, het is een kind van 6 die veel heeft meegemaakt, weet ik veel wat ik moet zeggen. 'Oke, dus zij morgen hier bij mij blijven?' Ik knik, 'ja lukt dat denk je? Anders kan ik wel bij je blijven' ze glimlacht en schud haar hoofdje. 'Matthy, dat hoeft niet, jij met de rest weg, en ik hier blijven met Carolijn' zegt ze standvastig. Ik glimlach zachtjes. 'Als jij dat niet erg vind' ze knikt. 

Het is even stil, alsof haar groene oogjes nog iets willen zeggen maar ze durft het niet. 'Woonkamer?' vraagt ze dan. Ik knik en ga weer rechtop staan waarna ze naar de deur trippelt. Wat zit haar nou dwars?

-

'Doei Matthy, ik jou straks nog zie?' Ik knik, 'natuurlijk Veer, ik hou van je' ze knikt en slaat onverwachts haar armpjes om mijn nek heen. Ik schrik een beetje maar knuffel snel terug, onze 2de knuffel. Ze trekt zich iets terug en komt met haar gezichtje dicht bij mijn wang. Dan ineens voel ik haar kleine lipjes op mijn wang gedrukt, heel snel maar vol liefde. 'Hou ook van jou' zegt ze nog waarna ik weer rechtop ga staan. Ik glimlach breed en draai me om naar de rest, nadenkend over wat er net was gebeurd stap ik de bus in, wat een schatje.


-NOTES-

poepie, anyways:

Morgen komt er geen deel want dan ga ik logeren met mijn vriendinnen, ik betwijfel ook of er zaterdag een deel komt want dan ben ik jarig, WOOHOO.

Dus sorry allemaal, have a good day! 

Groetjesss



Je zou maar 5 vaders hebben... | BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu