Je zou maar 5 vaders hebben... | Bankzitters

14| 'Het is uit!'

POV: Matthy

Vandaag zijn we bij het gemeentehuis om Vera mijn achternaam te laten krijgen, Vera moest mee omdat ze anders niet geloven dat er iemand mijn achternaam krijgt, echt raar maargoed. Raoul is ook mee, puur omdat hij wilde dat ik niet alleen zou gaan met het kleine meisje. We hebben ons net aangemeld en Vera zit bij Raoul op schoot, ze speelt met zijn vingers en telt ze keer op keer. Ik ben best wel zenuwachtig, straks mag het niet en dan? Straks staan mijn ouders er toch niet achter? Ja, ik heb mijn ouders gebeld, ze vonden het alleen maar leuk, maar toch.

'Het Lam?' hoor ik opeens, ik kijk op naar de 2de balie waar een vrouw vriendelijk glimlacht. Raoul laat Vera op de grond zakken en met zijn 3en lopen we naar de 2de balie.

'Hallo, u kwam hier om iemand een achternaam te geven zag ik?' De vrouw kijkt van haar computer over haar brilletje naar ons. 'Ja, deze kleine' ik kijk naar beneden waar Vera mijn hand heeft vastgepakt en met mijn vingers zit te spelen. 'Vera, wil je het zien?' vraag ik lief. Ze kijkt op en knikt wat zenuwachtig. Ze laat mijn hand los en ik til haar op waarna ik haar op mijn heup zet. 'Aah, die kleine, hoe heet jij?' vraagt de vrouw aan de balie waarna ze haar brilletje afdoet en schoonmaakt aan haar jurk. 'Vera' zegt het meisje vol spanning heel zacht als antwoord. De vrouw kijkt even naar mij. 'Vera' herhaal ik nog een keer, de vrouw knikt en zet haar veelste kleine brilletje weer op waarna ze haar naam tikt over het toetsenbord.

-

We lopen het gemeentehuis weer uit en Vera zit nogsteeds op mijn heup. 'Zo maar Mat, ze heeft gewoon nu jou achternaam gap!' zegt Raoul enthousiast. 'Ik kan het bijna niet geloven' zeg ik als ik kijk naar het meisje die moe voor zich uit zit te staren. We lopen naar de auto en stappen in. Ik zet Vera op mijn schoot in plaats van achterin en ze laat zich meteen tegen mij aan vallen. Na een kwartiertje zijn we thuis en is Vera in slaap gevallen. 'Hoe komt ze nou telkens zo moe? We doen bijna niks op een dag' zegt Raoul terwijl hij de auto parkeert. Ik haal mijn schouders op en duw de deur open, 'ik hoop dat dat nog bijtrekt ja'.

-

Ik heb de jongens vertelt dat ze mijn achternaam heeft, Milo was helemaal verward en ik had hem alles uitgelegd, uiteindelijk was hij super blij. Ik had Vera op bed gelegd die nu lekker ligt te slapen, 'nu nog een school, anders krijgen we leerplicht aan de deur' grapt Robbie. Ik denk na, 'nu je het zegt' 'Ja maar echt' voegt Raoul zich toe. 'Misschien moeten we dat ook nog een keer doen dan' 'Gaat ze dat handelen? Like, ze is helemaal gesloopt van niks doen, ja naar het gemeentehuis maar je snapt wat ik bedoel' zegt Milo wijs. Het is even stil, 'misschien moeten we daar dan veranderding in gaan brengen en haar meenemen naar de opnames ofzo? Dan kan ze wennen en breiden we haar sociale en fysieke batterij uit' vervolgt Raoul. Iedereen knikt en het gesprek valt stil. 

-

'VAN WIE HEB JE DIE INFORMATIE MATTHYAS?!' 'Gewoon van sociale media Carolijn!' Ik laat mijn telefoon zakken en kijk haar woedend aan. 'Oh ja alleen van dat, dat kan toch nep zijn man!' gaat ze verder, 'oh ja zeg je nou dat mijn beste vrienden nep zijn?!' roep ik wat harder. 'Je beste vrienden? Hebben die mij gestalkt ofzo?!' 'Oh dus je geeft toe? Toe dat je ben vreemdgegaan?' Ze kijkt me woedend aan. 'Het is over' zegt ze dan redelijk gekalmeerd. Het is even stil, 'wat?' vraag ik. 'Je hoorde me wel! Over, uit! Het is uit!' roept ze met tranen in haar ogen. Haar woorden geven een scheur in mijn hart. 'Oke, het is uit, vaarwel' zeg ik nu ook zonder erbij na te denken. 

-NOTES-

Zieke plottwist.

Maargoed, als goed is komen morgen mijn schoolboeken, yay.

Mijn moeder is een beetje boos want ik moet douchen maar ik schrijf dit zegmaar, dus ik gooi deze online en dan snel gaan anders ben ik de klos.

Groetjessss