Je zou maar 5 vaders hebben... | Bankzitters

41| Het zoeken, niet ontlopen.

'Heyy Veertjeeeee' gilt Amy als ik aankom op school. Ik glimlach, na de laatste keer hebben we elkaar niet meer gesproken. Ja op snap, das alles. Ik heb mijn exuses aangeboden aan papa. Die had me dood geknuffeld daarna, nu Stijn nog. Ik denk niet dat die dezelfde reactie gaat hebben...

'Heyy Amyyy' gil ik terug in dezelfde energie. 'Hoe gaat het me je?' Vraagt ze terwijl ik afstap, samen lopen we naar de fietsenstalling. Ik knik, 'wel goed opzich, nog een beetje pijn op mijn rug maar het gaat wel' Amy knikt, 'top, zullen we vanmiddag weer afspreken?' Ik zwaai twijfelend mijn tas over mijn schouder. 'Ik weet niet' zeg ik eerlijk, 'ik weet niet of dat wel handig is' Amy knikt iets teleurgesteld. 'Ander keer wel weer bij mij, ik wil ook een keer bij jou afspreken' stel ik voor. 'Ja is goed, kom je?' Zegt ze en loopt al voor me uit.

Ik sta even na te denken als ik toch achter haar aan loop. Ligt het aan mij of lijkt het wel alsof ze het onderwerp gelijk wegduwt omdat ze alleen maar naar mijn huis wil? Ze is hier natuurlijk nog maar bijna 2 weken. Alsnog ligt het niet lekker.

-

'Pap ik ben thuis' geen reactie. Ik frons even terwijl ik mijn schoenen uit schop. 'Pap!' Zeg ik nu iets harder. Deze dag hebben ze nooit opnames, wat is dit? Ik gooi mijn tas in mijn kamer waarna ik rechtstreeks naar de woonkamer loop. Ik duw de deur open. Gelijk kom ik oog in oog met, Olivia. Wat?
Wat doet zij hier?
Waar zijn mijn vaders?
Waar is überhaupt iedereen?
Zij woont hier niet eens!
Ze glimlacht, 'ik hoorde je roepen, je vader is weg voor opnames, een keer op een andere dag' 'Vaders' mompel ik terwijl ik de woonkamer verder in loop.
Ze schraapt haar keel even, 'ja dat, nou let maar niet op mij, doe je ding. Ze zijn 5 uur ongeveer weer thuis' zegt ze alsof ze me moeder is.

Ik loop naar de keuken met dat in mijn gedachten. Wacht, als papa met haar gaat trouwen, dan- dan word zij mijn moeder? Want ik ben Matthy's dochter. Oke heel raar om hierover na te denken.

Met een glas cola loop ik langs Olivia, weer naar de deur. 'Oh en Vera' ik stop met lopen en draai me om, wat wil ze nou weer. 'Stijn is het 6de uit, die komt ook hierheen' bij zijn naam verstijfde ik al. Weer? Alweer hem? Waarom nou alweer? 'Oke' antwoord ik alsof het ne niet boeit en loop de gang door naar mijn kamer.

-

Ik giet de laatste cola achterover en veeg mijn mond af. Zo mijn huiswerk zit er weer op. Nu alleen nog papa's laptop nakken en dan kan ik film kijken ofzo. Ik sta op van mijn bureaustoel, terwijl ik naar de kamer van papa Matthy loop denk ik weer na. Stijn heb ik vandaag alleen in de aula gezien, niet op de gang of zoiets. Kap is met daar overna denken! Toch knaagt het aan me omdat ik ook nog niet mijn excuses heb aangeboden, meer omdat het van mijn vaders moet.

Na even zoeken heb ik die kaulo laptop nogsteeds niet gevonden. Ik stap zijn kamer weer uit, misschien heeft papa Robbie de zijne wel te leen. Ik stap de trap op als er aan de voordeur word gerommeld. Ik draai me om en spring van de traptreden af. Dit kunnen papa's niet zijn. Ik loop naar de voordeur toe als ineens Olivia de gang in komt lopen. Ze doet net alsof ze me niet ziet en loopt naar de voordeur waarna ze hem opendoet. Als ik zijn zwarte lokken zie, weet ik genoeg. Ik draai me met een ruk om en loop strak naar boven. Hem hoef ik niet te zien.

De traptredens bonken nog na in mijn hoofd terwijl ik de deur van papa Robbie's kamer open. Gelijk sluit ik hem ook weer waarna ik een blik werp door de kamer, gelijk zie ik zijn laptop liggen. Een kleine glimlach komt om mijn mond, tijd om aan niks te denken.

-

Met een ruk gaat de kamerdeur open, ik schrik op omdat ik zo erg in de film zat. Papa Robbie staat in de deuropening. Ik voel het bloed gelijk naar mijn wangen stijgen als ik hem recht in de ogen aankijk. Zijn haar zit een beetje door de war en een grote glimlach komt op zijn gezicht. 'Ook goedemorgen' ik frons even terwijl ik de film op pauze zet. 'Goedeavond zul je bedoelen' zeg ik. Hij grinnikt even, 'hoe ging het met Olivia?' Vraagt hij alsof ik niet al heel de middag op zijn bed, op zijn laptop film zit te kijken.

Maargoed, 'ja ging wel, had het niet verwacht eerlijk gezegd' zeg ik, ik verbreek het oogcontact en friemel wat aan mijn trui. 'Dat snap ik, ik twijfelde nog om je een berichtje zou sturen maar ik wist niet goed' het blijft even stil. 'Tja' ik haal mijn schouders op. Hij loopt verder de kamer in en trekt zijn shirt over zijn hoofd uit. 'Hoe gingen de opnames' zeg ik om van onderwerp te veranderen. Hij gooit het shirt op de grond, loopt in zijn blote bast naar zijn kast en trekt er een trui uit.
Soms vind ik het toch onwerkelijk dat papa zo luchtig doet over zijn lichaam. Natuurlijk het is één van mijn vaders, toch vind ik het bijzonder. Like, het is niet mijn echte vader en ik struggel zelf met mijn lichaam.

'Ja ging goed, verstoppertje in de Makro, Koen had een pot augurken over me heen laten vallen, heel mn shirt stinkt' zegt hij terwijl hij zijn trui over zijn hoofd trekt. Ik schiet in de lach terwijl ik de laptop dichtklap en naast me neerleg op bed. 'Ja lach maar' zegt hij als hij een hand door zijn haar haalt.

Ik slinger mijn benen over de rand van het bed. 'Kom je mee, we gaan eten waarschijnlijk' zegt hij terwijl hij zich omdraait. Ik zucht, helemaal geen zin om die kaulo Stijn te zien. Weer draait hij zich om, zonder dat ik het weet. Ik sta op van het bed. 'Ik weet dat Stijn beneden is en ik weet niet wat er speelt, maar misschien moet je het is zoeken en niet ontlopen' ik kijk op na die wijze woorden van mijn vader. Recht in zijn ogen, die een beetje schitteren.

Ik denk even na, en knik dan lichtjes, 'maar dan krijg ik weer zoveel vragen waar ik niks mee kan' hij slaat zijn armen om me heen, 'geef de vragen een antwoord' fluistert hij. Ik sla ook mijn armen om zijn middel en begraaf mijn hoofd in zijn trui. 'Maar hoe dan' fluister ik terug. Ik voel hoe zijn borstkast omhoog gaat als hij adem neemt om antwoord te geven. 'Door de vragen een antwoord te geven die al in de vraag zelf zit' Ik denk na, 'je zult het vanzelf tegen komen als je weer word overspoeld door vragen Veer, denk dan alsjeblieft terug aan deze woorden' ik laat het allemaal op me in werken en knik tegen zijn trui aan die ruikt naar de wasmiddel die Raoul altijd gebruikt, nadenkend over wat hij net zei.

Het zoeken?
Niet ontlopen?
Onze onzichtbare band zoeken?
Vragen waarom hij me pestte?
Maar hoe kan je zoeken naar de dingen die er niet zijn?
Praten? Aanwezigheid? Proberen?
Gewoon doen?

Wacht, de vragen een antwoord geven wat al in de vraag zelf zit.

Praten, aanwezigheid, proberen.
Gewoon doen.
Het zoeken,
Niet ontlopen.

-NOTES-

Kijk kijk kijk, toch weer mijn eigen toepassing geschreven. Ik geef de vragen ook altijd een antwoord wat in de vraag zelf zit. Het kan niet altijd. Maar probeer het alsjeblieft, om je te helpen.

Trwns die pot augurken is echt compleet verzonnen haha, vond wel grappig.

Hoe gaat het allemaal, nog iets te vertellen ofz?

Groetjessssssss