Je zou maar 5 vaders hebben... | Bankzitters

45| bloed

De volgende dag word ik wakker van het zonlicht dat door de ramen schijnt, naja dat en de hevige buikpijn. Ik krimp iets in elkaar onder de dekens en probeer nog wat verder te slapen.

Na 5 minuten geef ik het op en stap ik uit bed. Wat is die buikpijn? Waar slaat dit op?
Ik wrijf in mijn ogen en kijk uit het raam, gister de gordijnen niet goed dichtgedaan zo te zien.

Zuchtend laat ik me weer achterover vallen op bed, ik voel me kak en heb nogsteeds van die steken buikpijn. Echt verschrikkelijk. Ik hoor mijn telefoon trillen op het nachtkastje. Ik hijs mezelf overeind en pak hem ervan af. Eigenlijk moet ik over een uurtje naar school. Zal dat gaan?

-

Na nog een half uurtje in bed te hebben gelegen besluit ik om mezelf op te peppen en richting de woonkamer te gaan.
Als ik me heb omgekleed loop ik de badkamer in waar ik snel nog even naar de wc ga.

-

Ik kijk naar het wc-papiertje, bloed. Nee nee nee nee, niet nu, nooit niet.
Waarom nu?
Hoe ga ik dit ooit op een normale manier vertellen?
Ik ga zo echt niet op school rondlopen zonder maandverband.
Ik haat vrouw zijn.

-

'Goedemorgen Veertje' ik kijk op als ik de woonkamer in kom. Zachtjes glimlach ik naar papa Raoul die daar op de bank zit. 'Goedemorgen pap' zeg ik terug. Het voelt echt raar aan de onderkant, ik heb wat geëxperimenteerd met wc-papier maar dat gaat natuurlijk nooit lang werken.
'Gaat het goed? Je bent zo stil' ik schrik op uit mijn gedachten, 'uh ja gaat wel, geen zin in school' lieg ik snel terwijl ik recht in zijn vragende ogen kijk.
Papa Raoul mag dit echt wel weten hoor maar niet als eerste, plus hoe de fuck ga ik dat vertellen tegen ze?
Ik loop de woonkamer door om maar een ontbijtje te maken voor mezelf.

-

Zachtjes klop ik op de deur.
Ik heb echt stekende buikpijn en sta op het punt om te janken. Ik heb niks van het ontbijt op en ben al 3x naar de wc gegaan om te kijken of alles goed gaat. Nu heb ik gewoon besloten voordat ik naar school ga om het tegen papa Matthy te vertellen.

Weer klop ik op de deur, 'pap' hoor ik mij zachtjes zeggen. Ik slik mijn tranen weg en probeer me groot te houden, zo erg is het toch niet? Weer begint de buikpijn te steken als ik hem vanachter de deur 'binnen' hoor zeggen. Ik duw de klink omlaag waar mijn hand al bovenop lag en duw de deur open. Papa draait zich om in zijn bureaustoel en glimlacht naar me met zijn blauwe ogen, 'goedemorgen, wat wil je zeggen lieverd?' Vraagt hij lief terwijl zijn ogen weer terug schieten naar zijn scherm. Zijn stem laat me al iets beter voelen en ik stap de kamer verder in.

'Nou eh' begin ik, gelijk draait hij zich weer om als ik op zijn bed ga zitten, zijn blauwe ogen nu iets minder blij dan net, ik denk omdat hij mijn spanning voelt. 'Ik uhm- ben zegmaar- vanochtend-' ik verbreek het oogcontact en kijk naar mijn handen waarna ik een hap lucht neem, 'ongesteld geworden' maak ik zachtjes mijn zin af. Ik durf op de één of andere manier niet op te kijken en weet niet goed wat ik wil.

Ineens deukt de bedrand in en voel ik een arm om me heen. Papa drukt me tegen zich aan en laat me even knuffelen met hem. Ik adem een keer goed de lucht van mijn vader in en trek me terug uit de knuffel. 'Ik wist wel dat het een keer moest komen, ben trots op je' zegt hij terwijl hij me aankijkt. 'Heb je veel buikpijn? Of moet ik iets voor je doen ofzo?' Gelijk switcht heel zijn houding en krapt hij op zijn achterhoofd. Ik grinnik even.
Was ik hier nou zo bang voor?
Ergens was wel te verwachten dat hij zo zou regeren, want heel eerlijk, hij blijft Matthy.

'Ja, paracetamollen en maandverband zou handig zijn, alleen we wonen hier alleen met mannen, niemand heeft dat' zeg ik als ik het oogcontact verbreek en naar de grond kijk. 'Dat klopt, alleen Lieke was zo slim geweest om nota bene 2 weken geleden maandverband in het kastje te leggen, in mijn badkamer, omdat ze wist dat het een keer kwam en omdat je al 14 bent natuurlijk' ik kijk weer naar papa en glimlach, 'Lieke is the best' zeg ik als ik van het bed opspring en naar de badkamer loop.

-

Liek🫶🏻
Geen probleem meis!♥️

U
♥️

Ik gooi mijn telefoon aan de kant en voel me al een stuk beter dan vanochtend. Nogsteeds hier en daar buikpijn maar het gaat beter. Ik lig onderuitgezakt op de bank. Papa had me ziekgemeld van school gelukkig.

'Huh moet jij niet naar school?' Een vragende papa Robbie staat in de deuropening, hij loopt verder de woonkamer in met achter zich aan Jamie die lief glimlacht naar me als ze mij ziet. 'Eh ja maar ehm- ik ben dus zegmaar' ik ga weer iets omhoog zitten en kijk nogsteeds naar de vragende papa in de kamer. 'Vanochtend ongesteld geworden' zeg ik iets zachter. Gelijk veranderd zijn gezichtsuitdrukking en hij glimlacht naar me waarna hij zich omdraait naar Jamie. 'We wilde iets halen bij de Subway, wil jij ook wat?' Zegt hij als hij zijn hoofd draait naar mij. Ik denk even na, 'doe maar broodje kip ofzo' antwoord ik. Hij knikt, knipoogt nog een keer en even later hoor ik de deur dichtklappen.

-

'Hebben de broodjes!' Ik schrik half wakker als mijn slaapkamerdeur word open gedaan. 'Sorry, ik dacht dat je wakker was, gaat het wel?' Ik zucht een keer en ga rechtovereind zitten waarna ik recht in de ogen van papa Robbie kijk. Hij glimlacht naar me, ook omdat ik er volgensmij echt uitzie of ik ben omver gereden door een vrachtwagen. 'Ja gaat wel' antwoord ik als ik mijn hand over mijn wangen laat glijden. Opgedroogde tranen. Die heeft hij natuurlijk allang gezien.

'Echt waar? Ziet eruit alsof je heb gehuild' zegt hij waarna hij verder de kamer instapt en de deur achter zich dicht doet. Ik sla de dekens van me af en laat mijn hoofd in mijn handen vallen. 'Heb ik ook' beken ik eerlijk. Het klopt ook. Ik heb ook gehuild, ongesteld zijn is echt kut. Plus het leven, het leven is ook kut.

'Kan ik iets doen?' Ik voel hoe de bedrand inzakt en hij zachtjes over mijn rug streelt. 'Nee, ik kom wel mijn broodje eten' antwoord ik waarna ik opsta en weg wil lopen. Ineens pakt papa Robbie mijn pols en trekt hij me terug. Ik sta voor hem, een beetje beduusd. 'Eerst een knuffel' zegt hij waarna hij gauw zijn armen om me heen slaat. Het gaat allemaal een beetje snel, maar eerlijk, ik ben wel blij dat hij dit heeft gedaan. Liefelijk knuffel ik hem terug. Ik had het wel nodig voel ik aan mezelf.

-

'Vanavond komt Olivia weer, met Stijn, want school is vanaf hier dichterbij, dus hij blijft slapen' zegt papa alsof het niks is en wel gewoon kan. Ik stik half in mijn broodje en hoest een paar keer. 'Overdrijven is ook een vak hoor' mompelt papa Koen. 'Vind je het heel gek van de laatste keer dat ik hem heb gezien?' Floept eruit. Kut. Dat weten hun natuurlijk niet. Gelijk krijg ik van iedereen vragende blikken naar me toe gegooid. 'Ja nee laat maar' zeg ik snel. Ik neem een slok van mijn sap en kijk naar mijn broodje. 'Vera' langzaam kijk ik op, recht in de blauwe ogen van mijn vader. Streng kijkt hij naar me. 'Even straks onder 4 ogen' zegt hij alsof het heel erg is. Daarna verbreekt hij het oogcontact, alsof ik een keuze heb.

-

'Nou dat Stijn-gebeuren' begint hij terwijl hij op zijn bureaustoel ploft. Ik pluk wat aan de dekens van het bed waar ik op zit. 'Nou- ehm- laatste keer ging hij me aanraken en dingen zeggen en doen en-' ik merk aan mezelf dat ik volledig in paniek raak. Rustig probeer ik te ademen door mijn neus en dan door mijn mond. 'Veer rustig' ik zat zo erg in de paniek dat ik niet eens door had dat papa naast me is gaan zitten. Langzaam en met stotteren probeer ik alles uit te leggen. Nu hopen dat hij het snapt...

-NOTES-

Tja, versproken is altijd kut

Hoe gaat hierrrr

Herres

Wie heeft er eig allemaal vakantie??
Ik moet morgen voor de tweede keer werken, IN MN EENTJE, help.
De eerste keer was met een vriendin en nu dus niet. ARGHHH (heb faalangst vandaar)

Groetjesssss