POV: Matthy
'Hey Vera' zeg ik zachtjes als ze langzaam wakker word. Ik zit op bed naast haar, 'papa' zegt ze zachtjes terug als ze met één hand in der oogjes wrijft. 'Gaat het al beter me je arm?' vraag ik maar gelijk om met de deur in huis te vallen. 'Weet niet' antwoord ze en draait met haar rugje naar mij om. Ik glimlach even maar diep vanbinnen ben ik bezorgd, 'gaat het echt goed?' 'Jaha pap' antwoord ze gelijk, ik schrik eventjes, deze reactie heb ik nog nooit zo hard verwacht, Raoul had gelijk, naarmate ze ouder worden... Dan draait ze zich weer om en kijkt ze me bang aan. 'Sorry papa ik, ehm wist niet wat-' 'Het is al goed, dat gebeurt iedereen toch wel is?' breek ik haar zin weer af. Ze glimlacht, 'het gaat al wat goed maar nog beetje pijn'
-
De hele dag hebben we gechild, getekend en leuke dingen gedaan om de pijn te vergeten, natuurlijk niet alleen met mij maar ook met de andere jongens, iedereen wilde dat Vera blij was. Stiekem heeft iedereen ook een hart van goud.
-
'Oke hier komtie!' schreeuwt Koen naar Robbie, Vera en ik zitten in het gras naar de jongens te kijken, de bal schiet door de lucht en lanceert naar Robbie. Hij vliegt half en beland in zijn buik, 'Au tyfuslijer!' schreeuwt Robbie lachend. 'Gek er zit een kind bij!' schreeuwt Koen terug. 'Oh shit' zegt Robbie nu wat zachter. Vera kijkt even beduusd en de jongens gaan al gauw verder met overschieten. Soms schiet Vera hard in de lach en even later laat ze zich in het gras vallen. 'Dit is leuk' fluistert ze.
-
'Matthy, Matthy, Matthy' schreeuwen Vera, Koen en Robbie tegelijkertijd. Ik grinnik en leg de bal goed neer. Ik neem een aanloop en schiet, de bal vliegt over het gras, zo de boom in. 'Kneus dat je bent!' 'Papa wat doe je?' met zijn drieën lachen ze me vol uit. Ik kan er ook wel om lachen, maar dat betekent in de boom klimmen.
'Wacht Mat, laat Milo dit doen' grinnikt Koen. 'Jaa goed idee' zegt Robbie nu ook al voorgesteld hoe dat er uit zou kunnen zien. 'MILO' schreeuwt Koen. 'MILO NU' gilt Robbie nu ook. Even later komt Milo het huis uitgerend. 'WAT' schreeuwt hij terug. 'JE MOET FF IN DIE BOOM KLIMMEN' schreeuwt Koen. 'KRIJG DE TERING, WAT DENK JIJ MAN' gilt hij terug. Ik schiet vol hard in de lach en heb spijt dat ik mijn camera niet mee heb genomen. Even later komt hij toch aansjokken alsof hij het niet leuk vind.
'Milo, Milo, Milo' zeggen ik, Vera, Robbie en Koen nu. Milo krijgt een pootje van Koen en hupt de boom in. 'Papa daar isie!' zegt Vera en wijst naar een bos takken. Milo grinnikt, 'dat zie ik ja' reageert hij.
-
'Welterusten papa' zegt ze en geeft een klein kusje op mijn wang. 'Welterusten Vera' zeg ik terug en plant een kusje in der haar. Ze giechelt even en geeft zich dan over aan de vermoeidheid.
-NOTES-
Dit deel had ik meer geschreven omdat ik niks te doen had en omdat ik hierna wil schrijven dat Vera 14 jaar is, maar morgen meer!!
Groetjesssss
JE LEEST
Je zou maar 5 vaders hebben... | Bankzitters
Fanfic- V O L T O O I D - Vera is 6 als ze word geadopteerd door 5 mannen. Ze hebben een YouTube kanaal en niemand weet dat ze een meisje van 6 rond hebben lopen in Casa Del Huts. Vera heeft ondanks haar leeftijd al veel meegemaakt en de jongens willen h...
