Je zou maar 5 vaders hebben... | Bankzitters

38| Zwemmen!

'Hier is het toch?' Vraagt Amy als we de dijk oprijden. Ik knik, 'ja nog een stukje de dijk door en dan eraf fietsen' antwoord ik. Ik leg mijn armen op het stuur en geniet even van de zon die warm op mijn zwarte jas schijnt. Ik heb echt zin in, gewoon met Amy zwemmen! Hoe leuk! Ergens weet ik ook niet hoe papa zou reageren. Vast niet stom, maar ook weer, tja, ik heb nog nooit iemand meegenomen uit school. Dus dan snap ik het wel.

'Ik vind het eigenlijk best eng' zegt Amy ineens onzeker. Ze haalt me uit mijn gedachten. Ik ga weer rechtop fietsen en kijk haar aan. 'Hoezo dat? Ze bijten niet hoor' zeg ik grinnikend maar toch licht bezorgd. Zelf grinnikt ze ook, maar kijkt me niet aan, 'ja dat weet ik, maar ik ben fan en we gaan letterlijk naar Casa Del Huts, plus, ik hoop gewoon dat ze me niet irritant vinden, ik kan het sowieso niet geloven dat ik doodleuk bij de Bankzitters aan kom zetten' ratelt ze weet is door. 'Ik snap het wel' zeg ik dan begrijpend. Zelf weet ik ook niet goed hoe en wat er gaat gebeuren, puur omdat ze fan is, maargoed, het komt vast goed. Amy knikt. 'Kijken of we nog opblaasbare ballen hebben ofzo, kunnen we overgooien en kloten!' Verander ik enthousiast het onderwerp. Nu kijkt Amy me wel aan. 'Goed idee!' Ze schiet in de lach, 'jij met je gekloot'

-

'Gewoon eraf fietsen' ik laat mezelf gaan en fiets met een rotgang het kleine dijkje af. Ik hoor Amy achter me in de lach schieten, 'ik kom hoor' hoor ik nog ergens terwijl ik het erf oprij. Even later staat ze naast me. Ze kijkt met grote ogen om haar heen. Volgensmij kan ze niet geloven dat ze er echt staat. Ik stap af en loop met de fiets aan de hand naar de deur toe, parkeer mijn fiets ernaast en haal mijn tas van het rekje af. 'Zet hem hier maar neer hoor' zeg ik glimlachend en slinger mijn tas over mijn schouder.

Even later doe ik de deur open en stappen we samen naar binnen. Zoals altijd komt natuurlijk precies papa Koen de trap aflopen. 'Hey Veer, heb je nou gewoon iemand meegenomen?' Vraagt hij grinnikend. Ik rol met mijn ogen en hang mijn jas op. 'Hier Am, hang maar op. Ja klopt' antwoord ik papa Koen als laatst. 'Nou, voel je vereerd, ze neemt nooit iemand mee' zegt hij overdreven. 'Let maar niet op hem, hij is raar' zeg ik net iets te hard tegen Amy, ze kijkt Koen aan en dan weer naar mij. 'Dat hoorde ik toevallig, de enige die raar is ben jij' hij schud lachend zijn hoofd nadat gezegd te hebben en loopt al de woonkamer in.

'Waar is papa' zeg ik als we samen de woonkamer inlopen. Papa Robbie kijkt op. 'Op zijn kamer gewoon volgensmij, heb je iemand meegenomen?' Vraagt hij als laatst verbaasd. 'Nou, jij neemt echt nooit iemand mee' zegt Amy lachend en kijkt van Robbie naar Koen die ernaast zit, weer naar mij. Daarna kijkt ze om zich heen. 'Klopt, ben er niet zovan, wil je wat drinken?' Ze knikt en samen lopen we naar de keuken, onderweg geef ik papa Robbie nog een middelvinger waarna hij in de lach schiet.

-

Ineens komt papa de keuken inlopen. Amy en ik zijn druk aan het praten. Zoveel dat papa Koen gewoon weg is gegaan omdat het van hem, 'teveel lawaai' was. 'Hey Veertje koekepeertje, wie is dit?' Ik kijk papa Matthy met een donkere blik aan, hoezo noemt hij mij nu ineens zo? Ik denk na en ga het gewoon net zo kut terug doen. 'Hey schattepatatje van een vadertje van me, dit is Amy' gelijk schieten Amy, papa en ik in de lach. 'Verschrikkelijk, zullen we dat nooit meer doen?' Zegt papa nog half lachend terwijl hij de fles cola opendraait. 'Goed idee' zeg ik en steek mijn duim op waar hij een boks tegenaan geeft.

Als ik hem goed bekijk zie ik wallen onder zijn ogen zitten, waarschijnlijk weer is heel de nacht geëdit. 'Pap, is het zwembad schoon?' Vraag ik terwijl hij zijn glas oppakt. 'Ja vorige week schoongemaakt, niks mee gedaan dus nogsteeds schoon denk ik' antwoord hij waarna hij het glas tegen zijn lippen zet. Ik kijk naar Amy die knikt, 'zullen we dan maar?' Zeg ik blij terwijl ik opsta van de bar. Amy komt gauw achter me aan.

-

'BOMMETJE!' Gilt Amy, we zijn allebei nog droog en hebben het snikheet dus het zal maar is tijd worden. Met een grote plons en spetters waar ze in Spanje bekant nat worden springt Amy het water in. Proestend komt ze boven. Haar mooie stijle zwarte haren glanzend in het zonlicht. 'Wacht op mij!!' Roep ik en kom naast haar het zwembad ingedoken. Ik kom aan de andere kant weer boven, Amy kijkt even zoekend maar als ze me gevonden heeft zwemt ze naar me toe. 'Ik kan het oprecht nogsteeds niet geloven dat we in het zwembad zwemmen van de Bankzitters' zegt ze giegelend. Ik geef haar een stomp. 'Wen je aan' zeg ik nonchalant en duik weer onder water. Stiekem vind ik het best schattig hoe ze dat telkens zegt.

-

Na een tijdje zijn we het wel zat en hebben we ons al een tijdje opgetrokken aan de zwembadrand en zitten nu ook lekker te zonnen aan de kant. 'Nog leuke jongens gezien op school?' Verandert Amy van onderwerp. Ik kijk naar het glinsterende water in het zonlicht. Daarna naar Amy. 'Misschien' antwoord ik. 'Oehhh wie is de gelukkige?' Vraagt ze gelijk nieuwsgierig. 'Zou je wel willen weten he' grap ik terwijl ik met mijn benen door het water ga.

'BANKBOMMETJE' schreeuwt er ineens iemand. Allebei kijken we op, daar komt papa Robbie aangerend met iedereen achter zich aan. Allemaal in hun zwembroeken. Amy en ik schieten in de lach en gaan zo snel mogelijk van de rand van het zwembad vandaan. Ik klim uit het water en ren naar de ligbedjes waar mijn lichtroze handdoek op ligt. Ik draai me weer om, 'papa's!' Gil ik. Ik hou mijn armen voor mijn gezicht om niet zo nat te worden van de spetters, in mijn ooghoek zie ik Amy hetzelfde doen. Amy en proesten het zowat uit van het lachen. Ze slaat lachend een arm om me heen om niet om te vallen. Ik ga daarom nog meer stuk dus binnen no-time hebben we de slappe lach.

'Staan jullie ons nou uit te lachen?' Zegt papa Matthy die het zwembad uitklimt. 'Lijkt maar zo' zeg ik al iets bedaren van het lachen. 'Ja dat dacht ik al' zegt hij grijnzend. 'Nee pap niet doen' zeg ik wetend wat hij gaat doen. Hij komt dreigend op me aflopen. Ik stap lachend een paar passen achteruit. 'Veer! Ligbedje!' Roept Amy nog, maar het is al telaat. Ik stap verkeert en ga door mijn voet. Met een klap kom ik op het ligbedje en schuif er half vanaf op de grond. Een pijnscheut komt in mijn onderrug als ik op de harde natte stenen terecht kom...

-NOTES-

Zieke cliffhanger ineens

Ik kan wel wat spanning schrijven! Naw valt mee,

Groetjesssss