POV: Matthy
'We zijn bij ons huis' zeg ik tegen Vera die nogsteeds gespannen op mijn schoot zit. Ze knikt lichtjes en Raoul parkeert de auto op het terrein waarna ik de deur opendoe en haar onder haar okseltjes optil en neerzet buiten de auto op de grond. 'Zo, nou Milo haalt je tasje wel, dan gaan wij alvast naar binnen goed?' Raoul en ik hadden een gezichten uitdrukkingen talk gedaan in de auto en ze moet eigenlijk gewoon slapen, ze is heel moe.
het kleine meisje glimlacht lichtjes en loopt samen met mij naar de voordeur. 'Goot huis' zegt ze zachtjes waarna ze glimlacht. Ik glimlach ook en ze doet netjes haar schoentjes uit bij de deur waarna ik ze ook uittrap en lopen we samen naar de woonkamer. 'Dit is de woonkamer' ze knikt en ik zeg ook nog waar de keuken is, wc, mijn kamer op de onderste verdieping en de rest boven.
Het meisje van 6 knikt en neemt alles in der op waarna ze met haar knuistjes in haar ogen wrijft. Ik hurk voor der neer en zeg, 'wil je slapen?' ze kijkt me een beetje verbaast aan en haalt haar schouders op. 'Overdag mag niet slapen, leen nacht' ik glimlach naar haar, 'je mag echt wel een dutje doen hoor, op mijn bed' ze haalt weer haar schoudertjes op. Ik ga weer rechtop staan en wijs naar mijn kamerdeur, 'wil je even kijken?' ze knikt lichtjes waarna we naar mijn kamer lopen.
'Zacht bed jij heb' zegt ze met een glimlach als ze alles op heb genomen in haar hoofdje. Ik glimlach klein. 'Je mag erop slapen hoor' ze draait haar hoofdje naar mij toe en gaapt. Ik glimlach, 'kom' ik til haar rond haar slanke middeltje en zet haar op bed. Gelijk spant ze alles aan en laat ik haar snel los. 'Oh eh sorry' 'voor wat?' vraagt ze zachtjes. 'Vind je het niet fijn opgetild te worden?' vraag ik terug. Ze ontwijkt de vraag en kijkt om zich heen. Ik besluit het te laten.
Ik ga aan mijn bureau zitten en kijk soms naar Vera, ze is gaan liggen op de dekens en kijkt levenloos naar het plafond. Ze moet ook zoveel verwerken voor haar doen. Ze is 6 en heeft geen liefde meer gekregen sinds haar 2de denk ik. Expres zet ik mijn koptelefoon niet op en elke 5 minuten kijk ik naar het kleine wezentje op mijn bed.
Na een kleine 10 minuten hoor ik een regelmatige ademhaling. Ik glimlach als ze omdraait en verder slaapt. Ze heeft het hard nodig. Na 2 minuten besluit ik haar onder de dekens te leggen, als dat gelukt is ga ik naar de jongens in de woonkamer.
'Hey boys, ze slaapt eindelijk' Raoul kijkt op, 'vond ze het zeker raar om overdag te slapen?' Ik knik en ga naast hem zitten op de bank. 'Ja ze moest even wennen maar ze had de slaap hard nodig' Robbie luistert mee naar ons gesprek en joint, 'misschien moet ze maar vannacht bij jou slapen Mat' zegt hij opeens, 'ze vertrouwd jou het meest tot nu toe' ik knik glimlachend. 'Dat vind ik helemaal niet erg',
Na een half uurtje ga ik terug om de video voor morgen af te maken voor mijn eigen kanaal en zie ik nogsteeds de slapende Vera op mijn bed liggen. Ik ga maar gauw verder met de video.
Ineens schiet er een wezen in mijn ooghoek overeind. Mijn ogen schieten naar het kleine meisje, 'Sorry, ik- ik doe het' zegt ze net niet huilend en trekt haar beentjes op, slaat haar armpjes voor haar gezicht en gaat tegen het hoofdbord aan zitten. 'Ja' fluistert ze. Ik kijk een beetje verbaast maar sta toch snel op en ga op de rand van het bed zitten.
'Hey, Vera Matthy hier, niemand anders' probeer ik haar gerust te stellen. Het werkt niet echt en na een tijdje kijkt ze door de kiertjes van haar vingers en doet haar handjes uiteindelijk weg, 'wat is er Veer' zeg ik zachtjes om haar niet weer van streek te maken. 'Ehm, eh, weet niet' brengt ze uit, ze staat op het punt om keihard te huilen. Ik kruip naast haar op bed, 'je mag huilen, daar is niks mis mee' ik kijk vooruit. Naar niks, wetend dat het kleine meisje elk moment kan breken.
'Nee' zegt ze na een korte stilte. Ik draai mijn hoofd lichtjes naar haat toe, ze slaat haar armpjes krachtiger om haar beentjes heen. 'Ik niet mag huilen, huilen is goed niet' ze haalt de woorden door elkaar maar het is goed, ik begrijp het. 'Hoezo niet Vera' zeg ik kalmpjes. Ze snikt even en knippert een paar keer tegen de tranen. 'Omdat mevouw dat zei' komt er schor uit waarna ik slik, waarom mag een kind van 6 niet huilen?
-NOTES-
bro, ik was dit aan het schrijven en er kwam iemand naar boven, help
iig gn iedereen, BAAHHA
Groetjess
JE LEEST
Je zou maar 5 vaders hebben... | Bankzitters
Hayran Kurgu- V O L T O O I D - Vera is 6 als ze word geadopteerd door 5 mannen. Ze hebben een YouTube kanaal en niemand weet dat ze een meisje van 6 rond hebben lopen in Casa Del Huts. Vera heeft ondanks haar leeftijd al veel meegemaakt en de jongens willen h...
