My Billionaire Bodyguard

Chapter 54

I know very well that Lolo Yago never cared about me. Simula bata pa lang ako ay alam na alam ko na 'yon. At hindi niya ako pagmamalupitan at pisikal na sasaktan kung minamahal niya ako bilang apo niya.

I was like a tool for him, something he flaunted in public to show that he's a good grandfather. Now, I didn't expect him to come to the hospital and show concern despite his anger. Does he really care? Is he furious because Elijah and Kio were careless and this happened to me, or is there another reason?

Because I'm sure he's not angry that I almost died. I'd even believe it more if he found out I was dead.

"Lolo, this is the first time something like this has happened. A-Alam mo naman po na naging safe ako lalo at ang pamilya natin simula nang mapalitan ang securtiy company na nagbabantay sa ating pamilya. A-And Elijah is a skilled bodyguard, he's proven himself over the past year. He even saved your life once during a public press conference when you were almost assassinated. Y-You should consider that po, At hindi naman--"

Marahas siya na lumingon sa akin. Nanlilisik ang mga mata at malakas na inihampas ang baston niya sa dulo ng hospital bed na ikinapikit ko ng mariiin. Napayuko rin ako. I felt my hands trembled in fear.

"That's their job! We paid them millions to do their fckng job, Pristine Felize! At talaga ba na pagkatapos mo na malagay sa panganib ay tama itong nakikita ko sa 'yo? Tama ba itong mga naririnig ko, ha?! Na ipinagtatanggol mo pa ang mga deputang 'yon?"

W-Why is fuming mad? Hindi naman siya ganito dati, my old bodyguard were incompetent, doon na nga ako halos mamatay, at wala rin madalas gawinn ang mga ito at napahamak pa siya noon pero hindi siya ganito kagalit ngayon.

I'm certain this is personal. He's targeting Elijah directly.

"Dad," suway ng papa at lumapit sa akin. Hinawakan niya ang mga kamay ko na nanginginig at hinarap ang lolo.

"Calm down. Huwag mo rin sigawan ang anak ko," papa is covering me. And he was right on time because tears are already falling from my eyes. Sa takot, sa pangamba.

Naging masaya na ako sa dahilan na hindi inalis si Elijah bilang bodyguard ko sa kabila ng pangamba dahil sa nakarating sa sercurity company pero mukhang hindi pala ang mga ito ang magiging dahilan para magkalayo kaming dalawa.

"I want to hear your decision, Pierre. Hindi ko pakikinggan ang gusto ng anak mo dahilan alam ko na ang mga maririnig ko pagkatapos ng mga sinabi niya. She's not thinking right! At ano? Hihintayin ba niya na maulit ito? Ha! Baka sa susunod ay hindi na siya makaligtas kung mananatili pa ang mga bodydguard niya na 'yon!"

I am holding on to my father. Alam ko na siya ang may hawak ng desisyon kaya rin ganito ang mga salita ng lolo. Nagtitiwala ako sa papa na hindi niya aalisin si Elijah at si Kio. I-I know because just recently bago siya umalis ng bansa at pinuri niya pa si Elijah sa napakaayos na trabaho nito. Na nakaramdam siya ng pagkapanatag sa kaligtasan ko dahil sa halos isang taon ay nagagawa ng maayos ni Elijah na bantayan ako.

"Pa...pa..." I whispered. I wanted to speak pero muli ko na narinig ang malakas na pagtama ng baston ng lolo sa floor na ikinatahimik ko. And because of fear, I closed my eyes firmly again. Pakiramdam ko ay mapapahikbi ako sa oras na sigawan niyang muli.

"They're still investigating, dad. Pagkatapos ng pag-iimbestiga ay saka tayo muling mag-usap sa magiging desisyon ko. Isa pa, my daughter is still recovering, kahit iyon na lang dad ay sana maisip mo hindi po iyong pagagalitan ninyo pa siya ng ganito at sisisihin ang mga bodyguards niya. I know danger is chasing us and I understand your concern, but I also want you to think the big changes that happenedsince Regalonte's security company began protecting our family."

Medyo nakahinga ako ng maluwag nang marinig ang mga salita ng papa. Pinalis ko rin ang mga luha na nahulog sa magkabilang pisngi ko. Alam ko naman na nagtitiwala ang papa kay Elijah at hindi-hindi mawawala ang tiwala na 'yon dahil lamang sa isang pagkakamali.

"May dapat pa ba tayong pag-usapan kung ganiyang mga salita na rin ang sinabi mo sa akin?" puno ng iritasyon na sambit ng lolo. Hindi ko nakikita ang mukha niya dahil sa papa pero nang kumilos ito at maglakad palapit sa akin ay napatingala ako dito.

"I need you to be more careful next time, Pristine Felize. Sebastian Ynares will be a big help to our family once you two are married. Kaya kailangan mong pag-ingatan 'yang sarili mo at huwag kang basta-basta magpakampante hindi porke nagagalingan ninyo iyang bodyguard mo," hindi na pasigaw ang mga salita pero halata pa rin ang galit sa bawat pagbigkas non ng lolo.

"O-Opo... mag-iingat po ako lalo sa susunod," mahinang sagot ko. Ayoko nang magsalita pa ng iba dahil hahaba lang rin ang usapan, maririnig ko muli ang sigaw niya at mararamdaman ang galit.

What happened today is too much.

Nang makaalis ang Lolo Yago ay saka naman ako hinarap muli ng papa. Naupo siya sa gilid ng hospital bed at ikinulong ang mukha ko sa mga palad niya. When I felt his warm palm, my tears started to fall again. Nanginig ang mga labi ko habang nakatingin sa kaniya.

"W-We both know, papa... h-hindi kailanman nagpabaya sa pagbabantay sa akin si Elijah."

"Anak..." niyakap ako ng aking ama. Hindi ko na napigilan na maiyak sa kaniya dala na rin ng takot sa mga sinabi ng lolo.

And I saw how he was blaming himself earlier. Ang galit, ang pagsisisi ay nasa mga mata niya habang buhat-buhat ako. He was even panting, he's calming himself as if he couldn't believe that I was hurt while he was in the same area. At hindi ko gusto na maramdaman niya ang mga 'yon sa sarili niya.

"Don't worry, anak..." papa caressed my back. "Hindi ko aalisin si Elijah, he will stay. Alam ko kung ano ang mga nagawa niya para mapanatili ang kaligtasan mo. At walang magagawa ang dad sa desisyon ko na 'to."

Tumango ako ng sunod-sunod at yumakap sa aking ama habang nagpapasalamat.

"T-Thank you so much, papa... thank you..."

Elijah didn't just protect me from those who wanted me dead because of my grandfather. He also gave me a reason to become stronger, siguro kung dati ay baka umiyak na lang ako sa gilid, at hinayaan ko ang sarili ko na masunog sa loob ng comfort room dahil maiisip ko na walang saysay ang buhay ko. That my own grandfather was making my life miserable.

Pero, what did I do? I shouted for help, I wanted to live and thought about him.

Tinuruan ako ni Elijah. Na natuto rin akong sumagot sa lolo na dati hindi ko magawa at puro opo lang at pagtango ang sinasagot ko dito.

I learned to speak up not to disrespect, but to share my side and be understood.

And it's all because of him.