I've never been this afraid of Elijah before. Whenever I saw him, I always felt at ease, knowing nothing bad would happen to me. His presence, even when cold and menacing, used to comfort me.
But right now, it feels like a completely different person is standing in front of me. He's so different that I almost trembled in his presence. And as he looks at me, waiting for my response, I can't even lift my head to meet his gaze. It feels like I've lost the courage to face him. At pinagagalitan ko ang sarili ko sa pakiramdam na ito dahil hindi ako dapat makaramdam ng kahit anong takot dahil hindi naman ako sasaktan ni Elijah.
"Princess..." pagkatapos niyang sabihin 'yon ay napapikit ako nang haplusin niya ang pisngi ko. Nanatili doon ang kamay niya.
Ano ang ikinakatakot mo? Lahat ng 'yon ay sinabi ni Elijah para sa 'yo. The world is so cruel for you, Pristine. Ang taong malapit na dapat isa sa nagpoprotekta ay siyang nanakit sa 'yo. And the person, standing in front of you has a strong valid reason to say all of this. Mahal ka. Sa paraan ng binitawan na mga salita ay hindi lang mahal, mahal na mahal na kaya niyang patayin ang kung sinong mananakit sa 'yo.
I bit my lower lip and raised my hands to pulled Elijah. Nang mapagtanto ko na hindi tama ang naramdaman kong takot sa lahat ng sinabi niya at nais na iparating ay niyakap ko siya. Napababa naman ang kamay niya na nasa pisngi ko at bumalik 'yon upang humawak sa gilid ng lamesa kung saan ako nakaupo.
"I-I'm sorry, Eli..." I hissed. Ibinaon ko ang mukha sa kaniyang leeg at mas niyakap ko siya. I felt his other hand on my waist, pulling me closer too.
"I scared you," it wasn't a question to begin with. Napatango ako dahil pag sa kaniya, hindi ako basta nagsisinungaling. I took another deep breath and hugged him tightly. Sa paraan ng yakap ko sa kaniya ay ipinaparamdam ko na nabigla lang ako.
Hindi ako sanay na naririnig siya na ganoon magsalita. Kaya nabigla lang rin siguro ako at nakaramdam ng takot. Pero, alam ko naman na gagawin niya ang lahat para sa akin, a-at ang tanga ko lang sa parte na sinabi ko na ayoko siyang makapatay kung 'yon rin ang trabaho niya. Of course, Elijah has killed a lot already... lahat ng mga pinagtangkaan ang buhay ko.
Ang mga kalaban ng lolo nga ay walang awa, tapos ako ay makakaramdam pa ng ganito?
Eli was caressing my back like he's calming me. At habang patuloy siya sa paghaplos ay lumipat naman ang isang kamay niya at humawak sa hita ko na ikinatigil ko sandali. After a few seconds, my lips parted when he took my leg and pulled my body closer to him. He was now between my thighs, and as he wrapped my leg around his waist, he leaned down, bringing his face to my neck.
Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko nang maramdaman ko ang mainit niyang hininga doon.
"Do you still want to go back tomorrow?" he whispered.
At ang tungkol sa pagbalik ko... h-hindi ko pa naman talaga gusto, I honestly want to stay here with him. Inaalala ko lang rin ang papa, at ang lolo pero kung ayos lang... d-dito muna ako sa kaniya.
Yumakap ang mga kamay ko sa likod niya ng mahigpit at umiling. Habang umiiling ako, mas humihigpit lalo ang pagyakap ko sa kaniya.
"Good. Because I don't also want you to leave my place either..."
Napasinghap ako dahil pagkasabi niya non ay naramdaman ko na sinipsip niya ang leeg ko.
"H-Hindi ako aalis muna..."
My right hand instinctively moved to his head as he buried his face in my neck even more, as if he's looking for something. Pero hindi siya doon natigil, Eli suck another part that made me gasped again.
"E-Elijah!" my eyes widened when he did it again. Nang umangat ang mukha niya at harapin ako ay nakangiti siya sa akin.
His smile was wicked, playful, like he was deliberately trying to seduce me. There was a gleam in his eyes, a heat that also made my skin tingle. Pagkakita ko sa kaniya muli ay nag-init talaga ang buong mukha ko hanggang batok at tainga. Not to mention the way his arms wrapped tightly around my body, gripping me possessively.
Ang kamay niya ay nasa hita ko pa rin at kahit sa manipis na tela ng suot kong dress ay ramdam na ramdam ko ang init ng palad niya!
"Why don't you stay here with me, hmm?"
Napalunok ako dahil walang halong pagbibiro ang tanong niya na 'yon. Malambing rin ang tono ng boses niya. Medyo nakakadistract nga lang 'yong lapit ng mukha niya sa akin, ilang pulgada lang.
"M-Magulo pa ang mga nangyayari, Elijah. Alam mo naman na pinag-iinitan ka na ng lolo, mas gagawa siya ng paraan para patayin ka... at si papa, gusto ko na harapan rin sabihin sa kaniya ang tungkol sa atin."
Hindi ko gustong daanin sa ganito, na lumayo at iwan ang lahat. Mahal ko siya pero iniisip ko pa rin ang papa, kahit ang ama ko na lang. I know that my grandfather truly doesn't care about me, and if he finds out about this, I might receive punishment from him again—but Eli, I know he will never let him hurt me.
"He will never see you again once you decide to stay here with me, Pristine. Ang huling pasensiya ko na lang kaya hindi kita inilalayo ng tuluyan ay ang pag-aalala mo sa ama mo. And I understand why he's acting like that. He cares for his own father, even after his cruelty to other people. Alam ng papa mo ang mga kasamaan ni Halyago, pero hindi ang pagmamalupit sa 'yo. I wanted to know how he would handle the fact that he knows the torture you've endured. Kung may magbabago."
Tumango ako sa kaniya. My hand wasn't tense anymore, it rested on his chest. Ang isang kamay ko ay humawak nang muli sa braso niya.
"Magpapalamig lang rin ako at... a-at kakausapin ko ang papa. Sasabihin ko rin sa kaniya ang tungkol sa atin para mas maunawaan niya ako na hindi ko kayang pakasalan si Sebastian."
His lips moved as if he was suppressing a smile. When Eli nodded at me, he pressed his forehead against mine, a gesture I always found sweet and cute whenever he did this. At akala ko ay good mood na siya dahil sa sinabi ko pero nagkamali ako. Pagkalayo niya ay pumikit siya ng mariin at nagtagis mula ang kaniyang bagang.
"That fckng Sebastian Ynares..." bulong niya, halos walang boses. Hindi ko naman narinig ang matinding galit, pero may halos inis ang paraan ng pagkakasabi niya. At kapag usapan na kasal, hindi na talaga maiaalis ito kay Elijah.
"You will not marry him or any other fcking assholes."
Pagkasabi niya non ay bumaba ang tingin niya sa mga labi ko at nahuli ko pa ang paglunok niya. At bilang ayoko nang makaramdam pa siya ng inis at galit ay tumango ako pero napatigil rin nang muli siyang magsalita.
"Sa akin ka ikakasal."
At para naman tumigil sandali ang oras para sa akin. I bit my lower lip after I heard that. Muling nanumbalik ang init ng buong mukha ko lalo sa paraan ng pagkakasabi niya na parang hindi ako maaring humindi!
"E-Eli..."
"I am not a romantic person. I've always been surrounded by danger and death, and I've never felt this way toward anyone before. You are the first woman who has made me feel like this, and it terrifies me. I find myself anxious sometimes, not knowing how to take these feelings. I want to be the man you deserve but still, I don't know what might make you happy or what could hurt you as your boyfriend."
B-Boyfriend.
With that, and how he speak, I nodded absentmindedly. Para rin may naglalaro na mga maliliit na bagay sa tiyan ko dahil sa kiliti na nararamdaman ko!
"But, I know that you are the woman I wanted to be with, Pristine Felize."
Nahigit ko ang hininga ko sa sinabi niya. Mariin ko rin na kinagat ang loob ng pisngi ko lalo pa at gahibla na lang ang layo ng mga labi niya sa akin.
"Every moment with you feels like a breath of fresh air. Whenever I see you, there's this comforting light and warmth that I never knew I needed because I've always been surrounded by darkness. I felt that the first time I saw you. And I... I am f*cking loving everything about us, especially how my heart beats for you. You make me feel alive in a way I didn't think was possible, and I want to hold on to this feeling forever."
Ito ang unang beses, pero ganito kalalim ang mga salita na lumalabas sa kaniya. J-Just pure and genuine. At pati ang mga mata niya, nakikisama, nangingislap at may pagmamahal na nakatingin sa akin.
The honesty and sincerity were there, just like how he always is with me... My Eli, my Elijah Clementine.
"I am deeply... fckng madly in love with you, Pristine Felize."
BINABASA MO ANG
My Billionaire Bodyguard
RomanceSi Pristine Felize Vera Esperanza ay nag-iisang anak ni Pierre Vera Esperanza, isang bilyonaryo na kilalang-kilala sa larangan ng negosyo. Maraming tao ang nag-aakala na namumuhay siya tulad ng isang prinsesa, na mabait sa kaniya ang lahat at minama...