My Stepbrother's Bestfreind [Enhypen Vergara Series #2]

Chapter 45: Back again

Yn's pov

Tawang-tawa talaga ako sa sinabi nya, yung tawa na medyo awkward pero tawa pa din ako ng tawa. O diba baliw.

"I'm serious" kaagad ako napatahimik dahil sa sinabi nya at malalim nya ako na tiningnan sa aking mga mata. The way he look at me, making me feel something different.

"Yn.... why can't you see that I still love you?" he softly asked.

This is unexpected

"W-why can't you see that I'm hurting whenever you made eye contact to another guy?" hindi na ako nakaimik pa dahil hindi ko talaga inakala na mangyayari ito ngayon. Kala ko ba kinalimutan nya na ang lahat, at ginusto nya yun kalimutan.

"Hindi ka dapat masaktan-"

"Do you still have feelings for me?" naputol ang pagsasalita ko dahil kaagad din sya nagsalita. Ngayon napapatanong ako sa aking sarili kung magpapaka totoo na ba ako o magsisinungaling na naman ako.

Grabe kahit ilang beses pa pala ako noon umiwas, nangyayari at mangyayari pa din pala ito na kinatatakutan ko.

"Hindi ko na uulitin ang tanong" malalim syang nakatingin sa aking mga mata. Malalim ako na napahinga at nagbigay sa kanya ng sagot.

"Oo meron pa" I bluntly replied. He has this smile on his lips, a bitter smile. Tumalikod ako at nagsimulang maglakad papunta sa nga cardboard na pinatamaan ko kanina.

"Pero natatakot na ako"

"I can wait" napatigil ako sa aking ginagawa dahil sa sinabi nya. Then I face him, he has this calm expression. Not just calm but soft. Nakita ko kung paano sya napalunok, and that was hot as fuck seeing his adams apple going up and down.

"Kaya ko maghintay, I guarantee that" halos mapangiti ako sa sinabi nya pero pinigilan ko lang. You know, there something in me that wants to believe him but there's an another side of me that says I should not believe him. Wala naman ang mawawala sakin kung susundin ko ang kutob ko, at siguradong masasaktan na naman ako kung nararamdaman ko naman ang ipapairal ko.

It is the hardest part mt the life. My biggest enemy is myself.

I can see the sincerity on him, but I shouldn't put my hopes up because it will hurt me. Lumapit sya sakin at hinawakan ako sa aking kamay. Gosh, I miss his hands on mine.

"Please" he asked again with tears trailing down on his cheeks. Wala na, mas pipiliin ko na ulit ang masaktan kung may kapalit naman ito na kaligayahan.

"Please take a good care of me.... kasi softhearted ako" halos napabulong na ako sa hangin dahil sa sobrang hina ng boses ko. Pero alam ko na narinig nya ako ng maayos dahil ngumiti sya sakin. Then he slowly pulled me into a tight and warm hug. I can smell his perfume, and I miss his scent.

"Gosh I miss you" natawa nalang ako sa sinabi nya habang yakap-yakap sya. I couldn't imagine na pipiliin ko ulit ang magpakatanga kahit na alam ko hindi pwede na maging kami.

But I love him...

Andito kami ngayon sa rooftop magkasama at payapa na nagpapahangin. I was scrolling on my cellphone while him, I don't know maybe he's admiring the starry night sky. Maya-maya lang biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa notification.