My Stepbrother's Bestfreind [Enhypen Vergara Series #2]

Chapter 49: Face consequences

Yn's pov

He is tightly holding my waist, firm but at the same time gentle. He softly bite my bottom lip while we're on kiss. And suddenly, he stopped.

"What?" I softly asked habang tinitingnan sya ng malalim sa kanyang mga mata. You know that eyes is a window through our soul.

"This is wrong" bulong nya at dahan-dahan sya'ng lumayo sakin dahilan para mapatanong ako sa sarili. Kaagad sya bumaba sa kama at hinilamos ang kanyang mga palad sa kanyang muka.

"Evan?" I whispered just enough for him to hear.

"This is wrong" ulit nya na saad na nagbigay ng dahilan para makaramdam ako ng kunting kirot sa dibdib. Napakurap nalang ako ng ilang beses.

Nagsisisi ba sya?

O baka naman, ayaw nya sa katawan ko?

Napayuko ako at hindi ko alam na unti-unti na pala tumutulo ang mga luha ko ng tahimik lang. When he saw me, he immediately went on the bed and cuffed my cheeks in the most gentle way.

"No, no, no, baby please, please don't cry" he softly said while looking at me in a apologetic way.

"Is my body ugly?" tanong habang napapaiyak nalang at patuloy pa rin ang pagtulo ng luha ko sa kanyang mga kamay na nasa mga pisngi ko.

"No..... you're beautiful just the way you are" pinunasan ng kanyang hinlalaki ang mga luha na tumutulo mula sa aking nga mata.

"It's just..... it's wrong....." napatingin sya sa baba ng sinabi nya yun at dahan-dahan na lumayo sakin. Pabalik balik sya na naglakad sa buong silid, napapatanong ako kung ano ang kanyang iniisip.

"Magdamit kana bago pa ako hindi makapag pigil" he firmly said yet gentle. I like this side of him.

"Hindi mo kailangan mag pigil" madalian ko na sagot sa kanya dahilan para sya ay mapatigil.

"Kailangan mona kita pakasalan.... ok?" hindi ko alam bakit bigla ako nakaramdam ng kasiyahan at napangiti ako sa kanya dahilan para kaagad din sya lumingon sa iba na direksyon.

"Don't smile at me that way, baka ma excite ito'ng si junior ko na kanina pa nagpipigil" sagot nya sakin dahilan para mapatawa ako ng kaunti.

Morning came and he drive me back home. Mula sa bahay nya papunta sa bahay ko ay hindi sya bumitaw sa pagkakahawak sa aking kamay. Aalis na sana ako sa kotse para pumasok ng bahay pero mahigpit parin sya na nakahawak sa kamay ko. Napalingon ako sa kanya na ngayon ay nakatingin sa amin'ng mga kamay.

"What if, we talk to your brother?" tanong nya sakin dahilan para mapatigil ako sa pag ngiti. Ito ang kinatatakutan ko.

"Let's face him before it's too late" he softly said.

"N-natatakot ako" nauutal ko na sagot sa kanya. He gently squeeze my hand a bit to comfort me.

"Ako ang bahala, I know your brother...." there's something in him that made me feel releive and safe, hindi ko nga lang alam kung ano. Marahan na tumango lang ako sa kanya dahilan para mapangiti sya. I like the way he smiled at me, it's genuine.

It's a new day, again. Sinundo ako ni kuya Evan sa bahay at sumama sya papunta sa school. It's time for us to face my brother. Sa totoo lang, grabe ang kaba na nararamdaman ko sa bawat hakbang namin papasok sa opisina ni kuya. Kinakabahan sa pwede mangyari. We stopped right infront of my brother's office door. He gently squeezed my hand causing me to look at him. Paglingon ko sa kanya ay wala akong ibang nakita kundi mga ngiti sa kanyang labi, ngiti na nagpabuti sa nararamdaman ko ngayon.

Binuksan nya ang pinto ng opisina at kaagad ako bumitaw sa kanyang mga kamay dahilan para mapalingon sya sakin habang naglalakad papasok ng silid. When we stepped in the office, my stepbrother immediately notice us.

"Hey...." panimula ni kuya Evan at tipid lang si kuya na ngumiti habang nasa mga papel parin ang atensyon nya habang may hawak-hawak na ballpen.

"Teka lang" napatigil si kuya sa pagpirma at tumingin sya kay kuya Evan.

"Nasabi ko na ba sayo na gusto ka makita ni Sandra?" dagdag na saad ni kuya at may pilyo na ngiti sa kanyang mga labi habang nakatingin kay kuya Evan. Kaagad kumunot ang noo ko ng marinig ko ang sinabi kuya.

Who is that Sandra anyway?

Palagi ko yan naririnig sa kanila...

Paglingon ko kay kuya Evan ay wala man lang sya'ng reaksyon. Buti naman, dahil kung meron baka masampal ko kaagad sya ng 360 degrees. OA masyado...

"Wait, bakit ka nga pala nandito?" tanong ni kuya kay kuya Evan at lumingon sakin si kuya.

"Bakit magkasama kayo ni Yn?" dagdag nya na tanong sakin. Napalingon sakin ai kuya Evan at tipid sya na ngumiti kay kuya.

"We need to talk..... privately" kaagad ko naramdaman ang biglaang pagtahimik ng paligid habang malalim na nagkatinginan silang dalawa ng mata sa mata.

"Yn.... go out for a sec-

"No... she need to be here" malamig na saad ni kuya Evan dahilan para maputol ang pagsasalita ni kuya. I already feel the tension between them.

"We need to talk..." marahan ko na saad habang dahan-dahan na hinawakan ang mga kamay ni Yn. Napatingin si Sev sa mga kamay namin ni Yn na ngayon ay magka siklop.

"Kuya.... I know that you're just being protective but, I'm also a human, may pakiramdam at gusto maranasan ang mahalin" saad ni Yn sa kay Sevhastian. Tipid sya na ngumiti saakin pero alam ko, galit sya.

"Yn, can you go outside for a second?" marahan nya na tanong kay Yn.

"No kuya, dito lang ako gusto ko marinig ang mga sasabihin mo" napalingon sakin si Sevhastian at malalim sya na napahinga dahil sa kinilos ni Yn.

"Yn, sundin mo ang kuya mo" napalingon sakin si Yn at marahan lang sya na tumango bago sya tuluyan na lumabas ng silid. Paglabas ni Yn ay kaagad na napatalikod sakin si Sev habang nakahawak sa magkabilang beywang.

_______________________________________
Vote (⁠ ⁠╹⁠▽⁠╹⁠ ⁠)

Ano sa feeling?....

Kung hindi sila ang endgame?... Charr