Yn's pov
He hug me tight like there's no tomorrow. He nuzzled his head on my neck, scenting my perfume.
"Baby?" I hummed as response when he called me.
"Pangako mo sakin na kahit magkahiwalay tayo, mag aayos pa rin tayo sa huli" mahina ako na napatawa sa sinabi nya.
"Bakit mo naman yan nasabi?" tanong ko habang hawak-hawak ang kanyang mga daliri na nasa tyan ko.
"Just promise me...... please?" napangiti nalang ako ng hindi nya nalalaman, I didn't utter any words and just agreed to him.
Evan's pov
Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makalimutan ang pinag usapan namin ni Sandra. She really needs help, a help that can change her whole life.
But it's a help that can hurt my Yn, it's a help that can make my Yn cry.
Flashback
I was working on my laptop but suddenly, my doorbell rang twice. I immediately got up on my swivel chair from my office room to open the door and to see who it is.
Pagbukas ko ng pinto ay hindi ko inakala na mangyayari to ngayon, dumating na sya na kung kailan ay maayos na ako, pero nahihirapan sa sitwasyon.
"What are you doing here?" I coldly asked leaving an innocent smile on her lips. They really looked the same, the way she smile, laugh, her body, features and height. Yn and her really looked the same. They even have the same dimple on a same single cheek. I hate it when I remember that I fell to Sandra because I missed Yn. Nagka gusto ako noon kay Sandra dahil na aalala ko sa kanya si Yn. Nagka gusto ako kay Sandra dahil kay Yn.
"Hindi mo man lang ba ako, papapasukin?" she softly asked that made my eyebrows furrowed a bit. They really have the same voice, shit.
Maayos ko na binuksan ang pinto para makapasok sya, marahan na tiningnan nya ang bawat sulok ng living room.
"Ganun pa rin bahay mo, wala ka'ng binago kahit umalis ako" she innocently said with a bitter smile on her lips. Yes, I did not move a thing because in every side I remember Yn's childhood. Noon kasi, kapag walang bantay kay Yn dito ko sya dinadala at kahit saan'g sulok ay naglalaro sya.
"Have a sit" I bluntly offered motioning her the couch. Naupo ako ng malayo sa kanya. Confusion suddenly took over her because of my behavior.
"Evan, mukang maayos kana-
"Bakit ka nandito, diretsohin mo na ako" biglaan ko na salita dahilan para maputol ang sinasabi nya. I saw how she avert her gaze on my hand.
"I am the only heiress of our family, and my father died" ngumiti lang sya sakin, ngiti na may halo'ng lungkot.
"Mamanahin ko ang lahat sa isang kondisyon" she look deeply into my eyes, seeking for something. Sincere help.
"What condition?" I asked her.
"Lumapit na ako noon kay khairo, pero may fiancee na pala sya.... ang daya nyo, kala ko ba trio tayo... pero bakit ngayon na kailangan ko kayo saka kayo nawawala" oo, noon trio kami. Yun nga lang hindi alam ni khairo na naging kami na ni Sandra sa mga oras na yun. I want to tell him that we're together, pero ng malaman ko na may gusto pala sya kay Sandra ay napagdesisyon ko nalang na hindi sabihin.
"I need a help" dagdag nya na saad sakin.
"I need you to marry me" napatigil ako sa mga huling salita na lumabas sa bibig nya. She just asked me to marry her.
"Sabi ni papa, hindi ko makukuha ang lahat ng mana kung hindi ako kasal at ikaw nalang ang pag asa ko, kung hindi ko makuha ang mana mapupunta lahat ng yun sa mga kamag-anak ni papa... at ako, pano naman ako?" paliwanag nya na sakin na tila nawalan ako saglit ng pandinig.
"Marriage is not a joke Sandra, marriage is sacred just for those people who love each other" I said with a bitter smile.
"I know, kaya nga ikaw ang nilapitan ko kasi may past tayo, diba? W-we can start again at kung hindi mag click let's divorce" dagdag nya na paliwanag, gagamitin nya lang ba ako?
"P-pwede natin ibalik ang dati, like how we used to love each other in our highschool era, like how we treat each other" she didn't leave her eyes on mine. Noon, masasabi ko na talagang baliw na ako kay Yn dahil nagawa ko na magkagusto sa kahawig nya. It bothered my conscience everytime I talk to Sandra, I forgot how Yn really look like. Naniwala ako noon na kung hindi pwede na maging kami ni Yn, baka sakali na maging masaya ako kay Sandra na kahawig nya. Nag simula na ako noon na makalimutan si Yn at hindi kalaunan ay nahulog din ang loob ko sa ibang babae na ngayon ay magiging asawa ni Khairo. Kahit papano naka move on din ako sa kanya, pero nahirapan ako na pigilan ang sarili ng umuwi na si Yn galing Spain.
"Makikinabang ka Evan, it will help your company grow at makikinabang din ako... please help me" her voice was soft that I could picture Yn on her. I slowly shook my head signaling no to her. She did not know that I have a girlfriend. Pero noon pa alam nya na si Yn ang una ko na minahal noon bago sya.
Marahan sya na lumapit sakin at pinatong ang kanyang kamay sa kamay ko.
"Please?.... wala na ako'ng malalapitan na iba" she said with teary eyes. Magsasalita na sana ako pero may bigla'ng pumasok ng bahay dahilan para mapatigil ako. It's Yn, and now she's staring at Sandra's hand resting on the back of my hand. I immediately got up from the couch and walk towards her.
"Hi" I greeted her but her eyes is not on mine, her eyes was pierced on Sandra. Mukang may susuyuin ako mamaya.
"Baby, she's Sandra" pakilala ko at tipid lang sya na ngumiti, lumapit si Sandra samin at nag pakilala.
"Hi, I'm Sandra Zanohria" pakilala sa kanya ni Sandra at tinanggap nya naman ito.
______________________________________________
Vote (╥﹏╥)
May nagbabalik, ang ex!!
Shersh, asheshersh... Kalmahan lang natin ah!!
BINABASA MO ANG
My Stepbrother's Bestfreind [Enhypen Vergara Series #2]
Romance"No one will know" saad sayo ni Evan habang hawak hawak ang mga kamay mo. You are just a shy girl when you came back from Spain. Noon pa man gustong-gusto mo na ang kaibigan ni stepbrother mo pero hindi nya lang yun basta kaibigan kundi pinsan di...