My Stepbrother's Bestfreind [Enhypen Vergara Series #2]

Chapter 51: Don't waste

Mature content
______________________________________________

Yn's pov

When we got onto the rooftop, my heart suddenly softened when I saw a various of foods on the table and a pair of chairs beside, while the sunset slowly dropping down into twilight. May mga maliliit din na ilaw na nakapalibot, it's a dim light tiny bulb. Ang cute...

The table was covered in a a cute cocky pink garment paired with the chairs. On the middle of the table, there is a tiny cube dim lamp. There's a comfy bed on the right side with a white screen projector in the front. Malaki ang rooftop at hindi masikip kaya maayos nya na mailagay lahat ng naisin nya.

Feels like deja vu. Ganito din kasi kami noon sa Switzerland pero mas maganda to.

Wait, Did I mention that butterflies and fireflies is everywhere? Yeah butterflies and fireflies is everywhere, Hindi ko nga alam kung pinano nya.

Napabitaw ako kay Evan at nakangiti ko na linapitan ang mga paruparu. Hindi ito mailap kasi hindi lumalayo sakin pag nilalapitan ko. When I avert my gaze to him, I caught him staring at me that made me blush a bit. His gaze was so soft and gentle made me feel as if I am the most gorgeous and stunning woman he have ever seen.

Kaagad ako umiwas ng tingin at lumapit sa mesa, grabe ngayon napapatanong ako kung linuto nya ba ito o nag pa deliver lang.

"Ako ang nagluto" napatigil ako sa biglaan nya na sagot at naramdaman ko ang paglapit nya sakin sabay yakap sa akin'g likuran.

Nababasa nya ba iniisip ko?

"Ginawa mo lahat to? Mag isa?" I unbelievably asked, I heard a soft chuckle from him.

"Opo" his sudden opo made me feel fireworks in my stomach. I never thought that my brother's only bestfreind was so gentle in this way.

"Tiàmo mìamore" he said while back hugging me, with a little sway from him. He slowly placed a kiss on my neck that made me close my eyes. Ako na mismo ang lumayo sa kanya at naupo sa isang upuan paharap sa mesa, baka kasi kung saan pa ito mapunta.

Sinimulan nya na lagyan ng pagkain ang plato na kaharap ko bago sya naupo sa kanyang upuan. Napansin ko na puro pala may gulay lahat ng pagkain, adobo pero may gulay.

"Eat well, healthy yan" saad nya habang naglalagay sya ng pagkain sa plato nya at ako naman na sinimulan ng kumain. Napatingin ako sa mga paruparu at alitaptap na nagliliparan.

"Pano mo-

"The fireflies and butterflies?" kaagad nya na tanong dahilan para maputol ang pagsasalita ko. Simple ako na napatango sa tanong nya.

"Well, they aren't real... they're robots" napatigil ako sa kinakain ko. Di ba pwede na mag sinungaling nalang sya na totoo nalang yun, para maisip ko din na toto.

"I bought them earlier" dagdag nya na saad.

"Mga magkano?" tanong ko habang umiinom.

"One two" simple nya na sagot sakin habang kumakain sya. Napatango naman ako, twelve thousand pala.

"1.2 billion" napaubo ako sa nalunok ko na pagkain dahil sa sinabi nya, kaagad nya din naman ako binigyan ng tubig at hinimas ang likuran ko.

"Billion?! Talagang binili mo yan?! For this simple dinner?!" medyo pasigaw ko na tanong sa kanya at tumango lang sya na parang walang kaide-ideya sa mga sinasabi ko.

"What? Hindi naman naman talaga nabawasan pera ko e" he poutedly said while munching his food. Mukang may nagtatampo sakin ngayon.

"Kung ayaw mo.... itapon ko nalang"

"Wait, no" I immediately replied to him. Talagang handa nya itapon ang ginastusan nya ng billion.

"You know, money is nothing fo me as long as I have you" hindi ko alam na unti-unti na ako na napapangiti sa sinabi nya. Biglaan ako nagkaroon ng kapilyohan sa utak at sinimulan ko na himasin ang hita nya gamit ang aking paa sa ilalim ng mesa.

"What are you doing?" kunot noo na tanong nya sakin, his eyebrows furrowed, his vein on his hands slowly showed up. Inosente lang ako sa kanya na tumingin at ngumiti.

"Thank you" inosente ko na pag papasalamat sa kanya. Napahawak sya sa mesa habang dahan-dahan ko na inaangat ang aking paa papunta sa kanyang singit.

"Baby, you didn't know what you're up to" he horsely said in a deep voice. I see, he's holding up. Diretso ko sya na tiningnan at biglaan ko na tinigil ang ginagawa ko sa kanya. Napabitaw na sya sa paghawak ng mesa at huminahon na ang paghinga nya. It made me smile knowing that I can made him like that, in my own simple way.

Aalis na sana ako sa upuan pero hindi ko alam na nasagi ko ang plato at nahulog ito sa sahig. Buti nalang hindi to nabasag, pero ang pagkain nasa mga hita kona. Hays naka shorts pa naman ako, ang lagkit tuloy sa pakiramdam. Lilinisin ko na sana ng tissue pero biglang hinawakan ni Evan ang aking kamay dahilan para mapatigil ako.

"Let me clean it for you" he softly said yet there's something on his voice, it was seductive to hear. Hindi ako makagalaw ng linuhod nya ang isang tuhod nya. Ngunit hindi ko inasahan ang kanyang ginawa dahilan para gumalaw kaagad ako.

Pero hindi ako nakagalaw dahil humigpit ang hawak nya sa mga hita ko.

"Relax, lilinisin ko lang" inosente nya na saad sakin habang kinakalat nya pa sa mga hita ko ang pagkain, kinalat nya ito hanggang sa singit-singitan ko at di sinasadya na madampian ng kanyang daliri ang pabrika na nagtatakip sa gitna ng pagkababae ko.

"Ahh..." napatingin sya sakin sa biglaan ko na halinghing at kaagad ko din tinakpan ang bibig dahil sa nasabi ko mismo. I saw a glint of smirk on his lips.

"Ang pagkain hindi dapat sinasayang" saad nya habang tinitingnan ang mga hita ko na ngayon ay may pagkain ng adobo, halos pati sabaw ng adobo naging lotion na sa hita ko.

Evan slowly drop his head on my legs and he started to lick it, napahawak ako kaagad sa mga balikat nya habang sya ay mahigpit na hinahawakan ang mga hita ko. Mas lalo nya pa na ibinuka ang aking mga hita at ilinakbay ang kanyang dila papunta sa aking singit.

"Fuck" napabulong ako sa sarili at hinawakan ng mahigpit ang balikat nya. My hips suddenly move on its own, and my back suddenly arched even though he is just licking my thighs and legs.

"Evan" napahalinghing nalang ako sa pangalan nya dahil sa init ng kanyang dila, he kissed and suck my legs leaving a simple mark on it. Nakahinga nalang ako ng maayos ng unti-unti na syang tumigil. Malinis na malinis na ang mga hita ko, walang naiwan na mantsa ng pagkain. Halos nanghina ang tuhod ko sa nangyari.

"Sige pa" bulong ko sa sarili na hindi ko inakalang maririnig nya.

"Sige pa?" kaagad ako naalarma sa kanyang tanong.

"I mean tama na" kaagad ko na sagot sabay tayo paalis sa kinauupuan ko.

______________________________________________

Vote ⁄⁠(⁠⁄⁠ ⁠⁄⁠•⁠⁄⁠-⁠⁄⁠•⁠⁄⁠ ⁠⁄⁠)⁠⁄
Dito na papasok ang kasabihan na
"Think before you speak" -