My Stepbrother's Bestfreind [Enhypen Vergara Series #2]

Chapter 54: One step forward, three steps away

Yn's pov

Nakangiti ako na bumangon mula sa aki'ng higaan at kaagad na bumaba ng kwarto. I immediately walk straight to my kitchen. Napangiti ulit ako ng makita ko ulit ang sticky note na nakadikit sa fridge, yung note ni Evan.

Nag timpla ako ng gatas saka hinipan para inomin ito. Napalingon ako sa cellphone ko ng tumunog ito. When I open my cellphone, it is a news notification about my Bambi. Pinindot ko ito habang umiinom ng gatas, ngunit hindi ko inasahan ang nakita ko. I suddenly freeze that made my heart race for a second because of pain. Hindi ko na malayan na nabitawan ko pala ang gatas na hawak-hawak ko at nabasag ang baso sa sahig. Napakurap ako sabay baba ng cellphone ko.

"No, it's not true" nanginginig ko na bulong sa sarili. The article it's about him and that girl, Sandra.

______________________________________________
News: Celebrity racer Evan Furrer Vergara was engaged to Sandra Zanohria, the only heiress of one of the billionaire business man Mr. Sandro Zanohria.

______________________________________________
5M likes. 1.3M comments. 3.3M shares
_____________________________________________

I suddenly felt numb when I read it again and again. No, maybe I am just hallucinating or daydreaming. Am I?

Kaagad ako na umalis ng kusina at kinuha ang susi ng sasakyan. Pupuntahan ko si Evan, sigurado ako na fake news lang to. Fake news lang ang lahat. Alam ko na hindi nya to gagawin sakin. Dahil nangako sya, nangako sya na hindi nya ako sasaktan.

When I arrived in his house, I caught him in his firing room. He was holding a gun, without ear protection and eye protection. He mercilessly shoot the cardboards even though it was full of his shot until it was fully destroyed of the bullets.

"Evan?" I called him in a low voice. Napatigil sya sa pagpaputok ng baril at kahit ako napapatanong kung paano nya ako narinig na mas malakas ang putok ng baril kaysa sa boses ko na ngayon ay sobrang hina. Lumingon sya sa may pinto kung nasaan ako. Blangko nya lang ako na tiningnan pero hindi yun naging handlang para lapitan sya at yakapin sya ng mahigpit.

Napagtanto ko na hindi man lang sya gumalaw para hawakan ako at yakapin din.

"Tell me, hindi yun totoo, diba? It was a fake news, right?" I nervously said while holding his body tight.

"We're getting married" napatigil ako habang yakap sya dahil sa malamig at baritono nya na boses. Dahan-dahan ako na bumitaw sa kanya at napansin ko na umatras sya sakin palayo.

What's happening?

Kahapon ayos pa kami...

Ayos na ayos pa kami...

Yun pala ang pinunta dito ni Sandra, pero kala ko ba nangangailangan lang si Sandra ng tulong. Ito ba ang tinutukoy ni Sandra na tulong?

"Ito ba ang sinasabi mo na tulong para kay Sandra?" tanong ko sa kanya na sana ay hindi ako masaktan sa sasabihin nya.

"No, it's not.... sya lang talaga ang hinintay ko at ng bumalik sya hindi kona inaksaya ang panahon" he coldly replied that made my heart sink in because of pain. No, he's lying. I know him, he's lying right now.

"No, alam ko na may iba na rason... you promised me na hindi mo ako sasaktan... alam ko na may iba na rason" nanginginig ko na saad habang nakangiti ng mapait, pinipigilan ang pagbagsak ng mga luha. Blangko sya na nakatingin sakin, hindi ko mabasa ang nararamdaman nya ngayon. Hindi sya yung Evan na palaging nakangiti tuwing magtatagpo ang aming mga mata. Yung Evan na yayakapin ako kung may pagkakataon sya, hindi sya yun.