Yn's pov
Maya-maya lang ay napahikab na ako sa antok dahilan para mapatingin silang dalawa sakin. Grabe ang aga-aga pa inaantok na kaagad ako.
"Evan can you ride her home?" napalingon ako kay kuya dahil sa sinabi nya. Tumingin mona sakin si kuya Evan bago nya sinagot si kuya.
"Ofcourse" he seriously answered.
"Kuya pupunta ka ba mamaya sa bahay?" tanong ko kay kuya dahilan para mapataas ang mga kilay nya.
"Para malaman ko kung lo-lock ko ba ang pinto o hindi" dagdag ko na saad.
"Bakit hindi mo e lock?"
"Tinatanong ka nga e, kasi kung pupunta ka iiwan ko na bukas ang pinto tapos kung hindi naman syempre lock ko" kaagad ko na sagot sa kanya. Napatingin sya sa mga guest bago sakin. Halata nya naman siguro na ayuko mag stay sa mansyon na to.
"Nope, I'm going to sleep here" sagot nya sakin dahilan para mapatango ako.
"Ok fine, lock ko ang pinto at tandaan mo... once na naka lock na yun hindi ko na bubuksan lalo na at nasa second floor ako" I lastly said before I made my way into the crowds. Naramdaman ko nalang na sumunod sakin si kuya Evan at tumabi sya sakin sa paglalakad. Our hands brushes untill he clasp my hand onto his hands. Kaagad ako naalarma dahil baka may makakita sakin.
"Kuya Evan" bulong ko sa kanya habang sinusubukan ko na kumawala sa mga kamay nya. Pero kahit anong gawin ko hindi ko kaya dahil sa higpit ng hawak nya.
Pagdating namin sa kotse nya ay hindi na sya nag aksaya ng segundo at pinaandar nya na ang kotse para makaalis na kami at makabyahe.
Is he mad?
Seryuso lang sya na nagmamaneho walang imik-imik man lang. Tama galit siguro to.
Bakit naman sya magagalit.
"Are you mad?" I silently asked while looking down on my lap.
"No" napaangat ako ng tingin at tuloy parin sya sa pagmamaneho. Napahinga ako ng malalim dahil nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba sa kanya o hindi.
"Can we go to your place?" medyo bumagal ang takbo ng kotse matapos ko magsalita. He looked me in my eyes, his ears was so red just like his lips.
"Why?" tanong nya sakin.
"Ano pa ang sense ng mga sinabi ko kay kuya sa pag lock ko ng pinto para lang hindi sya pumunta sa bahay at e check ako?" I sarcastically said. Oo, planado ko ang lahat. Sinabi ko ang lahat ng yun kay kuya para makasama ako kay kuya Evan. So, sa simula palang naka lock na ang bahay at kapag pumunta don si kuya syempre iisipin nun tulog na ako dahil hindi ko sya pinagbuksan. Kuya Evan hesitantly nod at nilagpasan nya lang bahay namin.
When we arrive to his place, it is his house where he usually sleep.
Grabe kahit saang sulok ba ng mundo may bahay sya? Tapos kung hindi villa ay mansyon.
Sana all ako kasi hanggang condominium lang ang kaya ko.
Pagbaba ko ng kotse ay kaagad ako naglakad papasok ng bahay habang may dala-dala na bag. Mabuti nalang hindi nakita ni kuya Sev ang bag na tinago ko sa gilid ng gate nya.
"Are you for real? May dala ka talaga na backpack" nakinig ko si kuya Evan sa aking likuran at hinanap ko sya. If I were him, I will grab this opportunity for us to be together in a small time.
Nginitian ko lang sya at tuluyan na ako na pumasok sa bahay nya. Kaagad ko na linagay ang backpack na dala-dala ko at napahiga sa sofa.
Evan's pov
"Bambi I'm tired" I suddenly stop on my track when I heard her whining. I couldn't help but smile to my new nickname, it's cute though. I slowly approach her, nakahiga sya sa sofa na para bang pagod na pagod na sa buhay.
But the reality of us really bothers me. Napapatanong kung hanggang kaylan kami ganito, kung hanggang kaylan kami magtatago at kung hanggang kaylan namin ito itatago.
I respect her decision for not letting them know, but the inside of me was opposite. I want to tell them that I love her, I want to announce in the whole world that I feel onto her, If she would give me a chance to tell the world that I love her. I will immediately announce even if I'm in live shows.
Yung pakiramdam na gusto ko sabihin kay Zacharias na akin si Yn at sakanya lang ako. I want to tell him that we're together and he can't do anything to separate us. Gusto ko sabihin kay Sev na mahal ko ang kapatid nya.
Pero naintindihan ko si Yn.
Pero kung hindi namin harharapin ang lahat, kaylan pa?
"Bambi?" nahimasmasan ako sa mga iniisip ko ng marinig ko ang boses ni Yn. A voice that made me fall again on her. A voice that sounds like melody of an angel. "Hmmm?" I hummed as response and I walk towards her.
She immediately grab my right hand causing me to sit beside her and hug me. She nuzzles her head on my chest leaving a smile on my lips. Hinihimas ng kamay ko ang malambot nya na buhok, habang sya naman ay nakayakap lang sakin.
"Baby?" the first word came out from my mouth. Nagdadalawang isip ako kumg sasabihin ko ba sa kanya o hindi.
"Can we talk?" tanong ko sa kanya at bumitaw sya sa pagyakap sakin. Tiningnan nya ako ng malalim sa mata.
"Nag-uusap na tayo" pilosopo nya na sagot sakin. Her dimple showed up when she said that. "I mean let's talk..... about us" sa wakas nasabi ko na rin. Napataas ang isang kilay ng bata na kaharap ko.
I clasp our hands, trying to explain on her what I really mean.
"I mean....." I move the strand of her hair that blocks her face.
"Can we talk about our status?"
Yn's pov
He said those words in a softest way, his voice was gentle yet seductive. He wats to talk about our status, what does he mean?
"You know, I respect your decision.... pero ganito nalang ba tayo? Magtatago nalang ba tayo palagi?" he asked me while his thumb caressing the back of my hand to comfort me. Napatahimik nalang ako sa tanong nya sakin, hindi ko nga alam kung ano isasagot ko kay kuya Evan.
"Kung hindi natin haharapin sila ngayon, kaylan pa? Mangyayari at mangyayari pa din..." he said in a comforted tone. Ito na nga ang kinatatakutan ko, pero tama sya. Hanggang kaylan nga ba kami magiging ganito?
"Pero..... baka masira ang tiwala sayo ni kuya, baka masira ang pagkakaibigan nyo ni kuya dahil sakin" I said out of worry but he just smiled at me, a smile that can comfort me.
"Everything works out at the end"
He kissed my forehead after saying those words that made my night.
___________________________
Bheeee iyak na ako hahaha... ★★★;kumusta na academic nyo? Keep a good work guys!! Tandaan nyo lang sinabi ni Evan.
"Everything works out at the end"
-Evan Furrer Vergara
BINABASA MO ANG
My Stepbrother's Bestfreind [Enhypen Vergara Series #2]
Romance"No one will know" saad sayo ni Evan habang hawak hawak ang mga kamay mo. You are just a shy girl when you came back from Spain. Noon pa man gustong-gusto mo na ang kaibigan ni stepbrother mo pero hindi nya lang yun basta kaibigan kundi pinsan di...